Back in time

Hoofdstuk 8

-Bubbles POV-
Het is al een maand geleden sinds Dumbledore me zei dat het ding bijna klaar was om me terug te sturen dus dat kan ook elk moment klaar zijn. Remus en ik hebben de afgelopen maand fun gehad.

Af en toe hebben we samen de nacht doorgebracht als je begrijpt wat ik bedoel en gisteren was het weer volle maan. Ik word wakker in zijn armen en kijk hem aan met een glimlach maar ik voel me schuldig.

Ik heb hem nooit verteld waar ik echt vandaan kom, wie ik ben. Hij word wakker en glimlacht naar me. "Hoi bubs." Zegt hij zacht en ik grinnik. "Hoi babe." Antwoord ik en hij trekt me dichterbij. We weten allebei goed genoeg dat het snel over kan zijn.

Na alles heb ik ook helemaal geen spijt van de relatie met Remus of men vriendschap met de Marauders. We staan op en lopen naar de great hall. De professoren zijn ondertussen achter men leugen gekomen.

"Miss Star, je ouders wachten op je in Dumbledore's kantoor." Zegt McGonagall en een traan rolt over men wang. Ik heb Remus' hand nogsteeds stevig vast. "Ik ga je heel erg missen bubs." Zegt hij zacht.

Hij omhelst me en ik snik op zijn schouder. "Ik jou ook." Antwoord ik en zoen hem. Sirius, James en Peter nemen ook afscheid van me en ik ga naar het kantoor van Dumbledore. "Klaar om naar huis te gaan?" Vraagt hij zachtjes.

Ik veeg een aantal tranen van men wangen en knik. "Het komt allemaal goed maar je had geen relatie aan moeten gaan met iemand die in 1995 oud is." Zegt McGonagall. "Maar ik hou van hem." Zeg ik.

"En hij is ook echt knap." Antwoord McGonagall en ik lach erdoor. Dumbledore kucht en ik ga bij de machine staan of whatever het dan ook moet voorstellen. "Als je die knop indrukt ben je terug in je eigen tijd." Zegt Dumbledore en ik knik.

"Bedankt voor alles." Zeg ik en druk de knop in. Een flits brengt me terug naar 1995 en ik ren het lege kantoor uit. Ik kom in de great hall en iedereen kijkt me aan. De studenten vrolijk hoewel de professoren me geschrokken aanstaren.

Sirius begint luidkeels te lachen. "Wat heeft ze gedaan?" Vraagt Harry nieuwsgierig. "Bubbles jij kleine deugniet!" Roept Sirius lachend. Remus legt zijn hand in zijn nek en ik staar ongemakkelijk naar de grond.

Iedereen is stil dus ze horen alles. "Het fijt dat jij met de Marauders vrienden werd en zelfs je naam op die kaart liet printen is goed maar je vriendje?!" Roept Dumbledore en ik begin te lachen.

"U moet toegeven professor dat hij best knap was in 1975." Antwoord ik en Remus kijkt me geschrokken aan. Sirius omhelst me en lacht harder. "Wat?" Vraagt Hermione nieuwsgierig.

"Nou deze kleine Oehoe heeft een relatie gehad met iemand haha! En ik was een vriend. Je hebt James leren kennen en hoe vond je het?" Vraagt Sirius en ik lach. "Het was eigenlijk jammer dat ik terug moest." Antwoord ik en McGonagall omhelst me.

"Kunnen we vergeten wat ik in Albus' kantoor zei voor je vertrok?" Vraagt ze en ik grijns. "Oh u bedoeld dat u vond dat hij knap was?" Vraag ik en Remus bloost. Ik lach samen met Sirius en val erdoor bijna op de grond.

McGonagall loopt terug en iedereen kijkt me aan. "Kan iemand me zeggen met wie ze een relatie aanging?" Vraagt Ginny en ik haal een foto uit men gewaad. "Genomen vorige week of... in 1975." Antwoord ik en leg de foto van mij en Remus op tafel.

"Professor Lupin was Hot!" Roept Ginny en ik lach. "Serieus?" Vraagt Ron. Ik knik. Sirius heft me op en draait me in het rond. "Je bent dan ook een kleine dondersteen." Zegt hij. "Laten we vooral niet vergeten dat door haar Lilly ja zei tegen James." Zegt Remus en ik glimlacht naar me.

Na het ontbijt zit ik starend naar de grond in de great hall. McGonagall komt naast me zitten op het bankje. "Wat is er miss Star?" Vraagt ze. "Ik mis hun, ik mis geloof het of niet Remus." Antwoord ik.

Ze zucht diep en kijkt me aan. "Je wil terug he?" Vraagt ze en ik knik. Ze staat op en gaat weg. Remus komt bij me zitten. "Ongelooflijk wat je deed." Zegt hij grinnikend en staart mee naar de grond.

"Waar denk je aan Bubs?" Vraagt hij en ik zucht. "Ik wil terug, klinkt dat raar?" Vraag ik zachtjes. "Nee, en dan te bedenken dat je het eerste meisje was dat ik echt leuk vond." Antwoord hij en ik lach.

"Dat klinkt zo fout." Zeg ik lachend. "Ik heb de herinneringen ineens in men hoofd. Alle." Fluistert hij en ik kijk geschrokken voor me uit. Natuurlijk! Hij moet vast ook degene weten van de nachten die we samen hadden doorgebracht.