Taehyung
Hastane bir hastalık nedeni ile karantinaya alınmıştı. Tabi bizde bazı etkenler bulunduğundan dolayı hastanede sabahlıyorduk. Çoğumuzda belirtiler vardı. Bu durumda eve gidemezdik. Şuan'da ise sonuncu hastam ile ilgileniyordum.
"Nasılsınız bayan Kang?"
"İyiyim Taehyung. Dinç hissediyorum."
"Harika. O zaman ilaçlarınızı yazıyorum. Evinize gitmeden önce mutlaka alınması gerek. Yoksa tedavimiz bir işe yaramaz"
"Tamam Taehyung. İlaçlarımı alacağım."
"Pekala. Ben gidiyorum. Eğer acil bir durum olursa elinizdeki kumanda'da kırmızı düğmeyi tuşlayın"
"Peki"
Sonunda hastalar bittiğinde saat 01:30 olmuştu. Çok yorulmuştum açıkçası. Odamda uyuklarken Kapı'nın açıldığını hissettim. Ama gözümü açacak halim yoktu. Sadece sesler duyuyordum.
"Taehyung! Uyanman gerek acil bir durum!" Bu jungkook'un sesi! Direkt yerimden kalktım.
"Noldu?"
"Hiiiçç. Beraber vakit geçirelim diye dedim"
"Bence uyuyabiliriz, beraber"
"Uyumaktan başka birşey yapsak diyorum Taehyung?"
"Ne yapacağız jungkook? " dememle yüzünü sinsi bir sırıtış kaplamış anında yok olmuştu.
"Pekala uyuyalım"demesi ile kendimi sandalyeme geri bıraktım. Ya da bırakmaya çalıştım. Jungkook yerime oturmuştu. Ve ben kendimi bıraktığım için Jungkook'un kucağına düşmüştüm. AMAN TANRIM. ona anlamsızca bakarken beni göğsüne yaklaştırdı. Ve kafamı koymama izin verdi. Dalacağım en güzel uyku olabilirdi.
Jungkook
"Taehyung, bebeğim uyanma vakti" artık kalkması gerekiyordu. Saat 7 olmuştu ve 8'de hastaları kontrol etmeye başlayacaktık. Ama o kedi gibi mırıltılar çıkararak uyumaya devam ediyordu. Aslında uyuması daha iyiydi. Şuan onu melek gibi göründüğü uykusundan kaldırmaya kıyamam. Sanırım hastalara ben baksam daha iyi olacak. Ya da farklı birşey yapabilirim. Aslında karantina bugün bitmişti. Ve Taehyung gayet sağlıklıydı. Ayrıca izin günü gelip geçiyordu. Onu kendi evime götürebilirim. Orda daha rahat uyuyabilir! Evet.
Yavaşça onu kucağıma aldım. Uyurken bile çok masumdu.- Islak rüyalarımı saymazsak. - onu kucağına almamla bana dahada sokulmuştu. Burnuna küçük bir öpücük kondurup kapıyı açtım. Koridordaki garip bakışları umursamadan onu arabama bindirdim.
"Meleğim, bugün bendesin!" Evime sonunda vardığımda onu odama çıkardım. Tüm yol boyunca bir şarkı mırıldanmıştı. Sesi çok tatlıydı. Ama hiç uyanmamıştı. Ne ağır uykusu varmış! Onu yatağıma yatırdım ve yanina yattım. Bende uyusam iyi olur.Kollarımı beline sardım onu iyice kendime çektim. Tabi bu sırada yüzü o kadar tatlıydı ki. Bu anın bir sürü video'sunu çektim.
Taehyung
Sonunda uyandığımda nerde olduğumu anlamamıştım. Yanımda jungkook vardı, bana sarılıyordu. Hiç istemeden onu dürttüm.
"Jungkook" Anında uyandığında bana garip garip bakmaya başladı. Ama umursamadım.
"Jungkook neresi burası?"
Dememle tavşan dişleri görülecek şekilde gülmüştü."Benim evim! İzin günümüz gelip geçiyordu. Bende kullanayim dedim" sevimli bir şekilde güldüm.
"En harika uykum olabilirdi. Teşekkür ederim Jungkook"
"Artık jungkook yok! Sevgilim var" Demesiyle şaşırsamda kıkırdadım.
"Tamam, sevgilim"
Tabi bu sırada bizi izleyen 2 çift göz ile karşılaştım. Yanıma yaklaştıklarında kadın olan konuştu.
"Gelinim! Jungkook senden çok bahsetti! Demek meşur Tae sensin. Aman tanrım resimlerden daha yakışıklısın" jungkook kadına kötü bakışlarını yollarken ben olayı idrak etmeye çalışıyordum. Gelinim? Ne?
Selam! Soft bir bölüm oldu! 3 gündür bölüm yoktu. Bu arada bir sürü fic yazıyorum whwjdk. "𝙏𝙝𝙖𝙩 𝙗𝙤𝙮 𝙝𝙚'𝙨 𝙡𝙞𝙠𝙚 𝙝𝙚𝙡𝙡 " fic'ime de bakabilir misiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙇𝙤𝙫𝙚 𝘽𝙖𝙣 / 𝙏𝙖𝙚𝙠𝙤𝙤𝙠
Teen Fiction𝟐 𝐃𝐨𝐜𝐭𝐨𝐫, 𝟏 𝐋𝐨𝐯𝐞 •Jeon Jungkook, hastanesinde "Aşk Yasağı" koymuştu. Kimse bu yasağı kaldırtamazdı. Tabi yeni gelen cerraha aşık olmasaydı. •