Hogwarts Koridorlarında //Hayal Et

Kupa

İyi okumalar...

S/A'nın ağzından

Alec, Harry'i iyileştirmişti ve onlara hâlâ çok sinirliydi.

"Bir daha birbirinize laf attığınızı görürsem sizi anında Elizabeth'in yanına geri gönderirim."

Gönderemeyeceğini gayet iyi biliyordu ama yine de tehdit ediyordu. Draco kafasını sallar sallamaz çadıra girdi.

Ben ise biraz zihnimi toparlamak için yanımızdaki gölün kenarına oturdum ve bir süre rüzgârı dinledim.

Belki de Draco haklıydı. Şiddete başvurması doğru değildi ama benim hakkımdaki düşünceleri doğruydu. Benim için her şeyi yapmayı göze alırken ona kuru kuru teşekkür bile zar zor etmiş sayılırdım.

Ayağa kalktım ve üzerimdeki toprağı silkeledikten sonra çadırın içine girdim. Çadır bölmelere ayrıktı. Draco'nun olduğu tarafa doğru yorumladım ve onun olduğu odaya girdim.

"Draco?"

Gözlerini bana kaldırdı. Eskiden olduğu gibi gözleri duygusuzdu. Yatağında oturmuş hortkuluklar hakkındaki kitabı da önüne almıştı. Onun karşısına oturdum. O ise bu süre zarfında ağzını açmadı.

"Özür dilerim. Sen benim için her şeyi yapabilecekken ben seni yalnız bıraktım. Gerçekten özür dilerim. "

Draco derince iç çekti ve gözlerini önündeki kitaba indirdi. Bir süre onun bir şey demesini bekledim. En sonunda tekrar bana baktı.

"Tamam."

"Ne?"

"Tamam."

Draco kırılmıştı. Bana boş gözlerle baktı ve tekrar kitabına döndü.

"Draco..."

Bana bakmadı. Ben de önündeki kitabı çektim. Önceden kitabın olduğu yere öylece baktığını fark ettim ve elimi yanaklarına koyup yüzünü kendime çevirdim.

"Özür dilerim. Gerçekten pişmanım. Seni tanımıyormuş gibi davrandığım için, senin yanında bana ihtiyacın olduğunda olmadığım için..."

"Bana çok değiştiğimi söyledin. Tamam belki biraz değişmiş olabilirim ama aramızdaki ilişkide değişen ben değilim. Sen değiştin S/A. Artık seni tanıyamıyorum. Onunla konuştukça zihnimin açıldığı, mutlu olduğum, iyi düşünceler kazandığım S/A artık yok. Düşünmüştüm ki belki ben yanlış düşünüyorum. Ama hayır. Sen gerçekten değişmişsin."

"Draco böyle şeyler söyleme lütfen..."

"Doğruları söylüyorum S/A. Seni kırıyor olsam da bu sefer özür dilemeyeceğim. Çünkü sen beni çok fazla kırdın."

"Draco gerçekten özür dilerim. Amacım seni kırmak değildi. Sadece çok fazla şey oldu. Hortkuluklar, birlik, ölüm yiyenler..."

"Değiştiğinin sen de farkındasın. Artık ihtiyaç odasında kitap okuma yarışı yaptığım, gölün kenarında yürüyüşe çıktığım ve beraber nöbet tuttuğum S/A karşımda değil. Ne olursa olsun bütün karanlık tarafımdan kurtulmama yardım etmiyorsun."

Sustum. Haklıydı. Biraz durduktan sonra devam etti.

"Benim bir karanlık tarafım var. Bu karanlık tarafımı yenmek için çok uğraşıyorum ve uğraştım. Sen bana bu karanlık tarafımı yenmemde yardımcı oluyordun. Sen ne zaman beni yalnız bıraktın ben o karanlık tarafımda kaybolmaya başladım. Orada boğuldum. Ve sen gelip bana neden karanlık tarafında boğuldun diye kızdın ve o çirkin Potter'ın kollarına koştun."