"Beni seviyor musun?" "Evet." "Neden?" Gülümseyip gözlerimi devirdim. "Sevgi anlaşmak değildir, nedensiz de sevilir demiş birileri." "Kendimi bildim bileli böyleyim Şahika. Çirkinim. O aptal masaldaki güzel de sensin. Benimle bu hayata mahkumsun. Çünkü sen de aptalsın." Söyledikleriyle buruk bir gülümseme dudaklarımda yer edindi. "Çirkin değilsin. Sadece öyle görüyorsun. Gördüğüm en güzel şeylerden birisin. Aptal falan da değilim. Ama madem öyle adlandırıyorsun, bizim hikayemiz de aptal ve çirkinin hikayesi olsun."