''Ben hiçbir şeyden korkmam'' dedi oğlan önünde daha nasıl bir hayat olduğunu bilmeden. Küçüktü daha. Bilemezdi zaten. Hala sevinçle parlıyordu gözleri. Kendinden emindi. Korkmam diyordu. Mutlu bir çocukluk geçirmişti anlaşılan. Umudunu kırmak istemedim. Zaten tam anlamıyla anlayacaktı korkunun ne demek olduğunu. Yaşayarak. ''Peki sen abla'' dedi. '' Sen bir şeyden korkar mısın?'' Düşündüm. ''Evet'' dedim. ''Ben her şeyden korkarım."