Bana baktı. Kar maskesinin ardına gizlediği gözlerini uzunca bir süre gözlerime dikti, dudakları alayla iki yana kıvrıldı ve sol elini havada kaldırıp indirerek el salladı. Ellerini cebine yerleştirerek ağır adımlarla bana doğru ilerlemeye başladığında adımlarım geriledi ve kendimi içeri atarak kapıyı sertçe kapattım.
Bu gece yalnız değildik.
Geliyordu.
Kimdi bilmiyordum, Meltem nerede bilmiyordum, numaramı nereden bulmuştu bilmiyordum, bizden ne istediğini bilmiyordum, ne yapacağımı bilmiyordum fakat bildiğim tek bir gerçek vardı ; bizim için geliyordu, belki de benim için.
☆Tutti i diritti riservati