Adada uzun yürüyüşler yaptık harikaydı adanın her bir acısı o kadar inanılmazdı ki cennet gibiydi desem zerre abartmış olmam.James her An yanimdaydı, loren ve dawid onlar zaten çift james ve ben grubun daimi saplarıyız hala da öyleyiz.Bundan iki ay falan önce james'e kız ayartmaya kalkmıştık kötü bir fikir değildi belki ama bana çok kızmıştı gözlerimin içine bakıp kalbim bi başkasına ait sence hayatımda birini istesem şuan yanımda olmaz mıydı rose!.Demişti o günden sonra ne ben ne de diğer arkadaşlarımız ona bu konudan söz etmemiştik.Ama açıkçası o kalbinde olan kişiyide merak etmiyor değildim james gibi birini sevmek ohhh tanrım o kıza sadece sabır diliyorum bazı anlar için gerektiğinde sahiplendiği kişiyi çok değerli hissettiren ve bunu iliklerine kadar hissettiren nadir mükemmel insanlardan benim onun için olduğum kadar,o da benim için değerli onunla yirmi yıldır beraberiz hayatımın her anında yanımda oldu her şeyimi bilir beni bi an yalnız bırakmadi bugüne kadar ve belli ki ikimizde sonsuza kadar beraber birer sap olarak kalıcaz.Bu bile benim için eşsiz bir şeref!
-Rose yanımıza gel kaybolucaksın beraber kalmamız lazım yanımdan ayrılma
+James biraz abartmıyor musun?
-Yanımda kal.Ve söylenme
+Çok yoruldum ben hem.Bu gece kamp yapalım ne dersiniz?
-Loren:Olmaz rose!Bu çok tehlikeli başımıza birsey gelebilir.
-dawid:evet Loren haklı kalamayız.
-James:Rose
Tamam! anladım sende kalamayiz deyip onları onayliyicaksin anladım.ben yoruldum dönüyorum.
James:rose dur!tek başına gidemezsin.,Başına birşey gelicek.
+demek başıma birsey gelir hahahaha şimdi beni arayında görün.
Uzun uzun yürüdüm onlardan ayrıldıktan sonra onlardan uzaklaştıkça kalbim deli gibi atıyordu.sonra yol ikiye ayrıldı,ne tarafa gitmeliyim diye düşünürken Sol taraf olmalı dedim ve o yoldan devam ettim.yol tanıdık gelmiyordu hiç ne kenardaki çiçekler ne de ağaçlar. gidgide korkum artmaya başladı.Bu durum çok canımı sıkmaya başlamıştı.hava kararmaya başladıkça korkum artıyordu bir taşın üzerine oturdum james gelicekti ondan özür dilemeliydim tabi loren ve dawid'ten de diye geçirdim içimden sonra arkamdaki çalılıktan sesler geldi kimse var mı diye seslendim ama cevap veren olmadı bende Tavşandır falan dedim çok susadim ve çantamdaki suyu almak için çantama dokundum ki çalıdan gelen hırlama sesiyle koşmaya başladım.kayboldum diye düşündüm ki artık hicbirsey tanıdık gelmiyordu bi anda arkama bakındım peşimde mi diye yoluma çıkan o dal parçasına çarpıncaya kadar.Son hatırladığım başımdan akan kanın sıcaklığıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN SONRA.
Science Fiction"Kalbim sadece sende güvende sanmıştım.Meğer ben bile güvende değildim senin yer yüzünde bilmem kaçıncı seferi bu bitişimin hep yeniden hep yeniden olmuyormuş.Her kuş doğamıyormuş külerrinden ben bu hikayenin küllerinden doğamayan ankasıydım..." ...
