lV

14 1 0
                                    

Çok geçmeden o da geldi elimi tutup yürümeme yardım etti otele doğru yol'a çıktık yol boyunca sustu bende sustum.Çünkü biliyordum ne söylesem onu teselli etmez di.Aracı aniden durdurdu ve bana dönüp.Aklından ne geçiyordu.Neyin peşindesin rose!"
+ben sadece.
-Sen ne rose sen sadece ne eğlenmek mi istedin,korkak olmadığını mi kanıtladın.az kalsın ölüyordun rose ölüyordun! Ya o çocuk seni bulamasaydı ne olucaktı?.çok bencilsin rose çok sadece kendini düşünen şımarık bi kızsın.
+Bunu nasıl söylersin james!
-Tamam Rose.Bir daha böyle birşey yapıcaksan sonuçlarınıda düşün eminim senin için o kadar zor olmıyıcaktır.
Kalbim kırılmıştı.Otele vardığımızda yardım etmek istedi bende "kendim yürürüm."dedim.loren ve dawid bizi girişte karşıladı onlara yorgun olduğumu ve dinlenmek istediğimi söyledim onlarda anlayışla karşıladı.bütün günü odamda geçirdim yerim diye getirdikleri hiç birseyi de yememiştim aklımda sürekli aynı soru vardı."Gerçekten bencil miydim?" Bütün gün bunu düşündüm james'in söyledikleri bi an olsun aklımdan çıkmıyordu.Sabah odama loren geldi iyi miyim diye kontrol etmeye gelmişti.doktorun dediklerini bahane edip çıkmayı reddettim.ilk günü böyle anlatmıştım,birkaç gün aynı bahanesi duyunca Loren sinirlenmişti odada bana bağırmaya başladı
Loren;James'le sorununuz ne sizin beraber bi tatile geldik hastaneden döndüğünüzden beri ikinizde ne odanizdan çıkıyorsunuz ne de gelip bize katılıyorsunuz ortada bişey oldu da bizim mi haberimiz yok rose!
+Aramızda birsey olmadı doktor dinlenmem gerektiğini söyledi bende bana söyleneni yapıyorum bu kadar.
Loren;Oyle mi rose iyi peki sana iyi dinlenmeler.
+Loren...
Odadan o kadar sinirli çıkınca peşinden koştum aniden bi başım döndü tam dengemi kaybedicekken dawid tuttu beni loren beni görünce rose diye bağırdı sesi duymuş olacak  ki james'te koşarak yanımıza geldi elimi tutup "iyi misin?" Diye sordu benden her zaman ki gibi iyiyim dedim odama geçtik beni yatağıma geçirip yanıma oturdular hepsinden özür diledim.Loren ve Dawid çıktılar bende James'in  gözlerinin içine bakıp "O gün bana bencil dediğinde haklıydın çok aptalca davrandım çocukluk ettim seni kırdım üzdüm bunları yapmaya hakkım yoktu özür dilerim james çok özür dilerim."
-Ben sana kızdın değilim rose ben seni koruyamamış olmama kızgındım o gün sana söylediklerimden sonra kendime çok kızdım defalarca odana geldim ama sana bakıcak seninle konuşucak cesareti bulamadım kendimde ben özür dilerim Rose o gün sana birsey olsaydı ben yaşıyamazdım.Seni seviyorum rose herşeyden herkesten çok seviyorum.
+Bende seni seviyorum james.Iyi ki varsın iyi ki hala en iyi dostumsun.
-Neyse rose şimdi dinlen sen yarın beraber doktora gidicez sen dinlen.Iyi geceler prenses.
+iyi geceler james.
James kapının eşiğinde bana uzun uzun baktı bende yüzüne gülümsemiştim.kapımı kapattı bende mutlu bir şekilde uyumuştum.sabah uyandığımda james herseyi hazırlamıştı eksik olan her zaman ki gibi bendim üstümü değiştirdim ve tam çıkıcakken james geldi beni kollarına alıp
 -üzgünüm ama yine düşebilirsin o yüzden arabaya kadar kullarımda uslu bi cocuk gibi dur lütfen fazla zorluk çıkartma rose"
Gülümsedim ve tamam dedim.yola çıktik ve james bütün yol boyunca konuştu yine ve ben bundan çok memnundum o kadar çok gülmüştüm ki gülmekten yanaklarım acıyordu.Onu o kadar çok izledim ki sanki yıllardır ilk defa görüyormuşum gibi aynı anda ilk defa tanışıyormuşuz gibiydi.

SENDEN SONRA.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin