My Wicked Prince [COMPLETED] (Haciendero's Series 1)

Chapter 22

'Thief'

"Teka lang, sandali lang Vaughn!" Inis na sabi ko.

Paano ba naman kasi hatak siya ng hatak muntik na akong matalisod!

Agad kong binawi ang palapulsuhan ko nang tumigil na siya sa pag-hila sa akin.

Ano ba kasing problema ng isang ito? Ang bilis ng tibok ng puso ko hindi dahil sa layo ng linakad namin kung hindi dahil sa paghawak niya sa palapulsuhan ko!

"Bakit ba bigla ka na lang nanghahatak?!" I tried my very best to make my voice sound irritated.

Napahakbang ako paatras nang makita kong bumaba ang tingin niya sa tuhod ko.

"Your wound is bleeding yet you chose to ignore it." He sounded so pissed.

I looked away when I saw his jaw aggresively move. I bit my lower lip as I try to find excuse for myself.

"Hindi naman masyadong masakit. Gagamutin ko na lang ito sa bahay." I tried to smile to assure him but his expression still didn't change.

"Are you really stupid?!"

Napa-igtad ako sa sinabi niya. I gritted my teeth and clench my fist. I was so ready to shot back.

"Do you really need to call me stupid?!" Inis na sigaw ko.

Vaughn just rolled his eyes on me and drag me again to the nearest bench.

"Sit." He said in a very serious tone.

Nagtaas ako ng kilay at humalukipkip. Kumunot ang noo niya nang hindi ko siya sundin.

"Ano ako aso?" I asked him sarcastictly.

Inirapan niya ako dahil sa sinabi ko ngunit hindi makakatakas sa mata ko ang pagtaas ng sulok ng labi ni Vaughn.

"Then just stand in there. Huwag kang aalis hintayin mo ako rito." He said before walking.

"Teka sandali-" Tumigil na ako sa pagtawag dahil nakalayo na siya at hindi narin naman niya ako maririnig.

I sighed and just sit down on the bench. Nilapag ko sa tabi ko ang yupi-yuping paper bag na may lamang cup-cake.

Nang maalala ko ang nangyari kanina ay agad na kumuloa na naman ang dugo ko. Todo effort akong nagbake nito tas masisira lang?

Hindi ko talaga alam kung anong nagawa kong kasalanan kay Cara para gawin niya ito.

May pinagdadaanan ba siya kaya bigla na lang siyang naging bitch?

I sighed again and look around and patiently waited for Vaughn. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakita ko na ulit siya na papunta sa akin.

Kahit na parang kalmado lang siyang naglakad papunta sa akin alam kong tumakbi siya dahil sa bilis ng pagtaas baba ng balikat niya.

"Saan ka nagpunta?" I asked.

"Diyan lang." Sagot niya medyo hinihingal pa nga.

My gaze turn to his hands and saw a plastic with a logo of a local pharmacy.

"Diyan lang? Eh ang layo ng parmasya dito sa school ah? Lumipad ka?"  I can't stop myself from smiling.

Sarado na kasi ang clinic sa ganitong oras lalo na at may event. So does this mean tinakbo niya pa ang pharmacy para lang ibili ako ng panggamot sa sugat.

He just sighed and shook his head. I was about to tease him again when he suddenly kneeled in front of me like a knight in shining armor.

"Shut up. Umayos ka ng upo para magamot ko na ang sugat mo." He simply said.