စိန်ပန်းပြာဒဏ္ဍာရီ-စိန္ပန္းျပာဒ႑ာရီ

Extra-4-Zawgyi

ေမွာင္အတိက်သြားတဲ့ တီဗြီမွန္သားျပင္။ ထို႔ေနာက္ စိုင္းေ၀ယံ လက္ထဲက ရီမုကြန္ထရိုးကို စားပြဲေပၚပစ္တင္လိုက္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကိုလူပ္ရွားလိုက္သည့္အခ်ိန္ ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းေပၚမွာ ပိက်လာတဲ့အေလးခ်ိန္ကို အေတြ႕အာရံုက ခံစားလိုက္မိသည္။ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းမွီထားတဲ့ ေသာ္ေလး။ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ထားတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးကိုေတာ့ မျမင္ရ။

"အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီလားမသိဘူး။"

စိုင္းေ၀ယံႏူတ္ကခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ရင္း ေခါင္းေလးကို အသာပင့္မလိုက္သည္။ ႏိုးသြားမွာလည္းစိုးရိမ္ရေသး။ ္ဇက္က တပတ္လည္ျပီး စိုင္းေ၀ယံပုခံုးေပၚသာ ျပန္စိုက္က်လာတာေၾကာင့္ အိပ္ေမာက်ေနျပီမွန္း သိလိုက္ရသည္။

မထူးပါဘူး။ အိပ္ခန္းထဲဘဲ သယ္သြားေပးရမွာေပါ့။

အေပၚထပ္ထိ မသယ္ႏိုင္တာနဲ႔ဘဲ စိုင္းေ၀ယံ ေအာက္ထပ္ကအခန္းထဲဘဲ ထည့္ထားလိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီေန႔လည္း အေပၚထပ္က သူ႕အခန္းထဲအိပ္ရမွာေပါ့။ ဒေကာက္ေကြးဒူးဆစ္ေလာက္ကေန ေပြ႔လိုက္ေတာ့ ၀ါဂြမ္းစေလးတစ္စလို စိုင္းေ၀ယံရင္ခြင္ထဲ ပါလာေလသည္။ ေပြ႕ခ်ီထားရင္း အျမတ္တႏိုးႏွင့္ ငံု႔ၾကည့္မိေသးသည္။ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတည္ျပီးအိပ္ေနတာ ပီဘီကေလးေလးလိုပင္။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြထိလံုေအာင္ဖံုးထားတဲ့ အ၀ါေရာင္ည၀တ္၀မ္းဆက္ေလးက ကိုယ္လံုးကိုပိုေသးငယ္သြားေစပံုရျပီး ၂၁ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးကို ၁၀ႏွစ္ေလာက္ ပိုႏုနယ္သြားေစသည္။

အိပ္ခန္းတံခါးကို ကိုယ္ႏွင့္တေစာင္းတိုက္ဖြင့္လိုက္ရင္း အခန္းထဲ၀င္လိုက္ကာ ကုတင္ေပၚအသာအယာေလး တင္ေပးလိုက္သည္။ ႏွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ကေလးငယ္ဟာ အပူအပင္ကင္းလြန္းသည္။ ေစာင္ကို ရင္ဘတ္အထိ ဆြဲျခံဳေပးရင္းမွာဘဲ တဘက္သို႔ေစာင္းက်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို စိုင္းေ၀ယံ သတိလက္လြတ္ေငးေမာမိသြားသည္။

ထိပ္ကေလးလံုးေနတဲ့ ႏွာတံေလးေအာက္က ႏူတ္ခမ္းထူထူအိအိေလးေတြ။ ေအးေနတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ ေသြးေရာင္လႊမ္းေနတဲ့ ပါးျပင္မို႔မို႔ေလး။ အေခ်ာအလွေတြေပါလြန္းတဲ့ ဒီကမာၻၾကီးမွာ ဒီမ်က္ႏွာေလးကို ေခ်ာလွတယ္မျမင္မိေပမဲ့ ဒီတန္းေနတဲ့ မ်က္ခံုးထူထူေလးေအာက္က ပိတ္ထားတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြမ်ား ပြင့္လာရင္ ရင္ထဲလိူက္ခုန္သြားတဲ့အထိေတာ့ ဖမ္းစားခံရဖူးသည္။