မင္းဆီမွာဆိုရင္ တျခားေနရာထက္စာရင္ စိတ္ခ်ရပါေသးတယ္။
အင္း
ငါဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အလုပ္အားတာနဲ႔ လာေခၚမယ္လို႔
အင္း
ငါ့ဖုန္းကိုလည္း ကိုင္ဖို႔ ေျပာေပးဦး
အင္း
စိုင္းေ၀ယံဘက္က အင္းေတြခ်ည့္ ဆက္တိုက္ဆက္လာေတာ့ Messenger မွာ ဆက္တိုက္လို ေပၚေနတဲ့ အစက္ေလးသံုးစက္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ ၀လႊမ္းနာမည္ေဘးက အစိမ္းေရာင္အစက္ကေလးလည္း မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း မရွိေတာ့။ စိုင္းေ၀ယံ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကို အေမွာင္ခ်လိုက္ျပီး ဖုန္းကို စားပြဲေပၚ တင္လိုက္သည္။
ညီမရွိတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေ၀လႊမ္းရဲ႕ ေသာကကိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္သည္။ အေပၚထပ္က ေကာင္ဆိုးေလး အခုထိ ေအာက္ထပ္ဆင္းမလာေသးတာကိုလည္း ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ အေရွ႕က အေငြ႕ျပယ္ျပီး ေအးစက္သြားျပီျဖစ္တဲ့ ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းကေတာ့ စိုင္းေ၀ယံကို ေလွာင္ေျပာင္ေနသည့္ႏွယ္။
ရင္ထဲက ကလိတိတိနဲ႔ ေနရထိုင္ရဘဲ ခက္ေနသလို။ ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းမွာ တစ္ေယာက္တည္း ငုတ္တုတ္ၾကီးထိုင္ျပီး ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေနရခက္ေနသည့္အျဖစ္ကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ့သည့္ႏွင့္ စိုင္းေ၀ယံ ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္သည္။
"ေဒါက္..ေဒါက္...ေဒါက္။"
"ေသာ္လႊမ္း။"
"ေဒါက္..ေဒါက္..။"
တံခါးေခါက္သံႏွင့္ နာမည္ကိုလွမ္းေခၚသံတို႔သည္ တျပန္စီ ထြက္ေပၚလွ်က္ရွိသည္။ ေသာ္လႊမ္း ကုတင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရင္း တံခါးဘက္ကုို ေယာင္လို႔ေတာင္ လွည့္မၾကည့္။
"တံခါးဖြင့္စမ္း။ ေသာ္လႊမ္း။"
အဲ့မွာ ေသေအာင္သာထု။ ဒီညေတာ့ လံုး၀ တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္မရွိဘူး။
ေသာ္လႊမ္း စိတ္ထဲက ပြစိပြစိ ေရရြတ္ျပီးသည္ႏွင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ပိုျပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ပိုက္လိုက္ကာ ဒူးေခါင္းေပၚ ေမးတင္ျပီး မူန္ကုတ္ေနလိုက္သည္။ တံခါးေခါက္သံေတြက ပိုျပီးခပ္စိတ္စိတ္ျဖစ္လာသလို က်ယ္ေလာင္လာေလသည္။
YOU ARE READING
စိန်ပန်းပြာဒဏ္ဍာရီ-စိန္ပန္းျပာဒ႑ာရီ
RomanceUnicode : နှောင်ကြိုးမည်သည်ရစ်ဖွဲ့သီ-sequel Zawgyi : ေႏွာင္ႀကိဳးမည္သည္ရစ္ဖြဲ႕သီ-sequel
