TATSIZ HUZUR

4~ETKİ

Uzunca bir süredir Meryem anneme uğramıyordum. Hayatımın çoğu kısmını yine boşlamıştım. Her şey yeniden düzeliyor derken yine mahvetmek üzere olduğumun farkına varmıştım. Kendime kızdım , Meryem annemi nasıl boşlardım hemde bana ihtiyacının olduğu şu önemli günlerde.Gideceğim yolun tersine U dönüşü yaparak Meryem annemin evine sürdüm arabayı.

Son dakika binanın alt katındaki markete uğramayı akıl ettiğim için kendimi sonradan tebrik edecektim. Süt, meyve suyu, birkaç çeşit meyve aldıktan sonra kasaya yöneldim. Tutan miktarı ödedim. Aradan geçen birkaç dakikanın ardından Boncuğumun ziline bastım.

"Kim o ?"

"Benim, Boncuğum" Benimin i sini uzatarak söylemiştim. Kapının açılma sesi ve ardından boynuma dolanan kollar. Nasılda özlemişim .

"Kuzum , yavrucuğum nerelerdesin sen günlerdir ? Nasıl merak ettim seni bir bilsen . Ay dur kapıda kaldın geç içeri otur şöyle."Gözlerinin içi ışıl ışıldı.

"Sen oturadur yavrucuğum ben sana bir şeyler getireyim. Bak bu poşetlerde ne böyle neden zahmet ediyorsun bakayım sen?" Tek kelime dahi etmemiştim. Ardı ardına sıraladığı cümleleri fark edince sessizce yanıma oturup başımı huzur bulduğum omzuna yasladı .

"Çok özledim be kızım seni"

"Bende özledim Boncuğum hemde çok özledim." Cebime gelen titreme ile elimi cebime atıp telefonumu çıkardım. Gelen mesaj Emre'dendi. Usulca yerine koydum telefonu.

"Nasılsın bakalım ? Neden gelmemiş benim kuzum yanıma günlerdir. Hasta mısın bakayım sen gözlerinin altı şişmiş.Yemek yemiyorsun değil mi ? Ah ah sormaz mıyım Ayşe Hanım'a sonra . İlgilenmiyorlar ki seninle." Gülümseyerek sözlerinin bitirmesini bekledim .Gözlerim , açık olan haber kanalına kayınca şehit haberlerine takıldı. Hüzünle Boncuğuma baktım.

"Derdime derman olmana geldim Meryem annem. Kimsenin yapamadığını yapacağına inandığım için geldim .Yıllardır yapmadığın , doğru zamanı beklediğin konuşmayı yapman için geldim."

Meryem annem , son 5 yıllık hayatımda önemli bir yere sahip olan nurlu, tertemiz bir kadındı. Oysa insan insandır derdim ben . İnanmazdım nur olayına makyaj derdim , yüzünü sabunlamıştır derdim . Uzun bir müddet de buna inandığım gerçeğini değiştiremeyeceğim . Kendisiyle huzurevinde tanışmıştık. Evet üniversite sınav zamanımda huzurevine gidiyordum. Orası bana öylesine huzur veriyordu ki. Başlarda zorlanmıştım ayda 1 kez gidiyordum fakat bir gün gözlerimin önünde gerçekleşen olay beni derinden etkilemişti ve bu olayın hayatımın çoğunluğunu değiştireceğini nerden bilebilirdim ki ?

Meryem annenin yanına arada uğrardım. İhtiyaçlarını karşılar şöyle bir konuşup giderdim. O gün , ülke içerinde gerçekleşen hain saldırıda birçok şehitimiz olmuştu. Haberlerde bunu duyan Meryem anne odasına ilerlemişti usulca. Bu ayrıntıya takılmayıp etrafımdaki dedeler ile ilgilenmeye başlamıştım.Birkaç gün sonra odasına uğradığımda ellerinde bir mektup ve fotoğraf vardı. Ağlıyordu , titriyordu ama bir yandan da tebessüm vardı yüzünde hissetmiştim . İlgili hemşire kolumdan nazikçe tutup beni dışarı çıkarmıştı. Meğersem Meryem annemin 2 oğlu varmış. Birisi evliymiş çocukları varmış diğeri ise bekar ve askerdeymiş. Büyük olan oğlu ile arası çok iyi değilmiş . Bir gün diğer oğlu askere gideceği haberini alınca ortalık birbirine girmiş. Büyük oğlu istememiş yanında annesini. Onlarda askere giden oğlu gelinceye dek huzurevinde kalması kararını almışlar. Ama o gün o acı haberi almış Boncuğum. Oğlunun şehit haberini...

Bu olay beni çok derinden etkilemişti. Hayatta kalan oğluna ulaşmak için günlerce ayakladığımı hatırlıyorum .Ulaştığımda ise sonuç hayal kırıklığıydı.İstememişti annesini yanına . Araya babamı da katarak Meryem annemi dışarıya çıkartma kararı almıştım. Ona bir ev hazırlayacak , onunla ilgilenecektim.

Boncuğum benim antidepresan ilaçlarını kullandığımı biliyordu. Başından beri hep karşı çıkmıştı. Ben inkar etmiştim oysa şuan onun dizinin dibine oturmuş onun kollarına sığınmış yardım bekliyordum.

"Biz insanoğlu neden yaratılmışız Yağmurcum ?" Aniden gelen soru ile irkildim. Beklemiyordum böyle bir konu hakkında soru.

"Yani bilmem , ayrıntılı olarak hiç düşünmedim." Gözlerime tebessüm ile baktı. Sanki bu cevabı vereceğimi biliyordu ama yinede sormak istemiş gibi bakıyordu.

"Seninle uzun zamandır konuşmak istiyordum kızım , ama nasip deriz ya bir türlü gerçekleşemedi. Korktum kızım , bir anda tepki göstermenden korktum. Aslında senin zeminini hazırladım kızım bunca yıl . Sen fark edemesende ben hep içine bir tuğla koydum . Anlayacağın seni bu ana hazırladım yavrucuğum."

"Bana inanıyor ve güveniyor musun kızım ?"

"O ne demek öyle Meryem annecim elbette güveniyorum"

*****

Karşımdaki insanları seyrederken , arkadaşlarım konuşurken düşünüyordum. Hazmetmeye calışıyordum . Söylenen sözler , atılan her bir samimi bakış .Sahiden neydi onlar öyle ?

Gözlerime kapanan eller ile kirpiklerimi kıpraştırmaya çalıştım.

"Hey gözlerim acıdı çeksen artık ellerini"

"Aa acaba neden çekmiyor ellerini ?"Duyduğum kıkırdama sesleriyle ellerimi gözüme götürdüm.

"Yok yahu tanıyamadım kimsin sen ? Kız mısın erkek misin?"

"Yok canım kız da değil erkek de . Başka hangi seçeneğimiz kaldı Ervacım söylesene Yağmur'a." Gülerek bağırdım.

"Erkeksin !" Kafam sağa sola sallanınca doğru yolda ilerlediğimden emin olarak devam ettim. Ellerimi yüzüne götürünce bir bağırma sesi ile yerimden sıçradım.

"Kızım manyak mısın nesin sen ya!"

Kızlarla kahkaha atarken bir yandan da Talha abimin yanına ilerliyordum. Anlaşılan parmağımı gözüne sokmuştum. Yere çömelmiş eli ile gözünü ovuşturuyordu.

"Yok sana veda görüşmesi falan" diye soludu sinirle karışık şakayla.

"Nasıl ya ne vedası ? Bu kadar çabuk mu?" Gözlerini hızlı hızlı açıp kapatarak yanıma geldi.

"Devamsızlıktan kalmak istemem ufaklık. Bilirsin üniversite hayatındaki bunamış hocalar bazen bir öğrenciye acayip derecede takarlar ve sonrasında hep takılı kalırlar . Çünkü o öğrenci gerçekten çok yakışıklıdır bu yüzden bırakamazlar. Kısacası gidiyorum küçük kız kardeşim."

Kollarımı kocaman açarak abime sarıldım.

"Orda dikkatli ol . Çirkin çirkin gez tamam mı ?"

"Her Ankara'dan gidişimde bunu söylemek zorunda mısın ufaklık?"Yüzüme buruk bir gülümseme yerleştirerek cevap verdim.

"Gitme o zaman abi"

"Bencede gitme Talha abi iyiydik böyle" Gözünü kırpan Beste'den bakışlarımı abime çevirdim tekrardan.

"Gider gitmez arayacaksın bak tamam mı ?"

"Tamam . Tamam .Tamam . Nedir bu kadınlardan çektiğim benim . Annem , sen bir de Rüya çıktı başımıza o da gitme abi deyip zırladı bir saat." Gülerek elimi salladım. Arabasına bindiğinde asker selamı vererek gülümsedi.Birkaç dakikanın ardından yolun boşta kalan kısmını duman doldurmuştu.Aklıma gelen sözler ile tekrardan tüylerimin diken diken olduğunu hissettim. Ardından sessizce Erva ve Beste'nin kollarına girerek okul kampüsümüze bakarak ilerledim.