MAHŞERE KALDI

Mahşere Kaldı-Kesit3

• Can verip düşerken toprağa, selam durdum son kez bayrağa. Ve son dileğim gözlerinden öpmek olsa da mahşere kaldı...•

Uzaktan uzağa sevdiğime bakıyordum. Koşsam, sarılıp o güzel saçlarına kafamı gömsem çektiğim bütün acı uçup giderdi.

Gözlerine vurulduğum, kalbine sevdalandığım güzel kadınım yine her sabah olduğu gibi mezarın başına gelmişti.

Hep yaptığı gibi uzun uzun konuşmuştu benimle, yaşadığı her şeyi anlatıyor bir detayı bile atlamıyordu. Mimikleri, ellerini saçlarının arasından geçirip gülümsesi... hala aynıydı benim güzel kadınım.

" Komutanım!."

Sessizce bana seslenen Mert'e bakmıştım. Gözlerimi bir an olsun Asrından ayırmak istemiyor her hareketini aklıma kazımak istiyordum.

" Yarım saat sonra tim hazırlanacak. "

Yüzüme sardığım atkıyı yeniden eski haline getirip, duruşumu dikleştirmiştim.

Son kez sevdiğim kadına bakmıştım. Hala bir şeyler anlatıyordu. Ama bu sefer ağlıyordu. İçimi kezzap gibi yakmıştı o gözyaşları.

'Soldurma o çiçekleri gözyaşlarınla güzel kadınım. ' sessizce fısıldamıştım. Her akıttığı gözyaşı için ödemem gereken bedel sayısı artıyordu. Ağlamamalıydı.

İçimi kaplayan huzursuzlukla yürümeye başlamıştım. Ardımdan gelen Mert ve Yağız seslerini çıkartmıyordu.

Can verip düşüsseydim toprağa, yine son dileğim o güzel gözlerinden öpmek olurdu Asrın'ım.

Özür dilerim güzel kadınım.

Seni incittiğim her dakika için özür dilerim.

O hayalini kurduğun baharı soldurdum. Ama soldurmasaydım vatan sağ olmazdı.

Vatanım için Asrın, vatanım için.

Hem anadan hem babadan hemde senden geçtim. 

.

.

 ''Asrın o öldü kızım anlıyor musun? kabul et artık bunu.  ''

bu halimden bezmiş olan anneme acıyla bakıyordum. Kendimi kaybedecek kadar acıma sığınmamıştım ki ben. Sadece sevdalanmıştım. Sevdam gitmişti benim, üzerinden kaç sene geçerse geçsin yükü azalır mıydı hiç?

''Anne senden beni anlamanı beklemiyorum . Sadece biraz olsun saygı duymanızı bekliyorum.''

Gözyaşlarım akmamak için direnirken çatallaşan sesime rağmen dik durmaya devam ediyordum. 

Mezara bakıp iç çekmiştim. 

'' Anne bak şuraya... '' işaret parmağımla mezarı göstermiştim. 

'' Anne burada benim sevdam yatıyor. Bir yanım o şehit oldu kabul et derken bir yanım hala yaşıyor diyor. '' 

Mezarın başına varıp diz çökmüştüm. Bir avuç toprağı elime alıp öpmüştüm. 

''Anne sen hiç sevdiklerini kaybetmedin ki. Bak herkes yanında. Annen,baban, kocan, evlatların hepsi seninle. Ama ben kaybettim anlıyor musun? Ben sevdamı kaybettim. ''

Elimde tuttuğum toprağı anneme uzatıp dolu gözlerle bakıyordum. 

'' Bir avuç toprağı koklayıp, o koksun diye yalvarıyorum ben Rabbime. Tek bir an ona sarılmak için nelerimi veririm bilemezsin anne anlayamazsın. ''

Annem birkaç adımda yanıma gelip diz çökmüştü. 

Saçlarımdan öpüp başımı göğsüne yaslamıştı. Akmayı bekleyen gözyaşlarım sanki bu anı beklermiş gibi dökülmüştü gözlerimden.

'' Yavrum, güzel kızım geçecek. ''

kesin kesik nefes alarak cevap vermiştim anneme

'' Kalp yarası bu anne, geçer mi hiç...''

Ağlamam şiddetlenirken, gözlerimin kapanmasına engel olamamıştım. Bilincim benden habersiz kayıp gidiyordu sanki. 

gözlerimin önüne gelen siluet hafif tebessüm ettirmişti.

Altan'ım...

.

.

Güzel yorumlarınızı bekliyorum. 

İki güne de inşallah Sevda'nın Çığlığı gelecek.

Allah'a emanet olun.