"Komutanım, yapmayın. Gideceğimiz operasyonun şartlarını biliyorsunuz. Bırakın sizi öldü bilmeye devam etsinler. "
Ağacın arkasından sevdiğine bakan genç adam çaresizce ardına dönmüştü. Onu ikna etmeye çalışan silah arkadaşlarına ters bir bakış atıp susmalarını sağlamıştı.
Kadını, hasret kaldığı koku sadece birkaç adım ötesindeydi ama gidemiyordu.
Son dileği gözlerinden öpmekti ama yapamıyordu genç adam.
Mahşere kalacaktı sevdaları.
Yeri göğü inleten adam bir tek yârine gelince savunmasız oluyordu.
" Komutanım. Yarım saat sonra operasyonun şartlarını konuşmak için karargahla bağlantı kuracağız, emriniz nedir?"
Emre endişeyle komutanına bakıyordu. Komutanından merhameti, yiğitliği, vicdanı öğrenmişlerdi. Bir komutan nasıl bu kadar yiğit olurdu hayran olmamak elde değildi. Genç yaşına rağmen babacan tavrıyla herkesi kucaklardı. Mizacı sert olsa da vicdanı herkese sızlardı bilirdi.
Herkesin örnek aldığı, hayran olduğu komutandı Yüzbaşı Altan Arslanoğlu.
" Gidelim Emre."
Emri duyan silah arkadaşları arabaya doğru hareket etmeye başlamışlardı.
Altan ardına son bir kez bakmıştı.
Uzaktan uzağa baktı sevdasına, öpüp koklayıp, ben geldim ölmedim demek istese de yapamadı.
Bir adım geri attı, aralarına bir adım daha mesafe koydu genç adam.
Aradan geçen onca yıla rağmen, hala seviyordu kadınını.
Öldü olarak bilinmesine rağmen sevdası da ondan vazgeçmemişti. Boş mezara ağlayacak kadar çok seviyordu onu Asrın.
" Mahşere kalmayacak sevdamız Asrın'ım. Gözyaşlarını akıtıp yakma içimi. Titretme yüreğimi. Her dileğim gibi, son dileğim de seni görmek olacak güzel kadınım. Sabret. "
O duymasa bile umutla fısıldadı Altan.
Yıllar önce veda ettiği kadınına bir kez daha sırtını döndü.
Ağır adımlarla uzaklaştı sevdasından.
KESİT SONU!
Merhaba!!
Bu hikaye benim için çok özel!.
Çünkü canlarımızı yani ASKERLERİMİZİ konu alacak. Benimde kardeşim Emre Teğmen adayı inşallah.
Küçüklüğünden beri hep ablamla bana " abla asker olacağım" derdi. Diğer ikizi ise hiç asker olmak istemezdi ki hala istemiyor tıp için mezuna kaldı ve yks çalışıyor😂
Kardeşime yani Teğmen adayı olan Emre'ye hep, fen lisesi mezunsunuz ikinizde bak ikizin tıp istiyor sende çalış ol asker olmak tabii ki şereftir, namustur ama hayatından vazgeçmek zorunda kalırsın yapma diye tam bir yıl dil döktük. Ama vazgeçiremedik. Çünkü o bunun aşkıyla yanıp tutuşuyordu. " Ben bu uğurda şehit olmaya raziyim abla. " dediğinde içimiz titrerdi ama o mutlu ya gerisi önemli değil. Rabbim onların ayağına taş değdirmesin.
Şuan benim yakışıklı kardeşim Izmirde ingilizce eğitim görüyor, 5 yıl boyunca üniversite okur gibi eğitim alacaklar sonrasında inşallah hem mühendislik diplomasıyla hemde teğmenlik diplomasıyla mezun olacak💘 onunla dün telefonda konuşurken bu fikrimden bahsettim. " Abla hiç olur mu öyle şey..." dedi. Asker adaylarının kanında mütevazilik, alçak gönüllülük mü akıyor? Gerçekten kendi kardeşimden yola çıkarak bu yargıya varmıyorum. Dayımda Teğmen, şuan vatan için idlibte görev yapıyor. Hem kendisi hemde silah arkadaşları o kadar içten ki... Rabbim hepsini korusun.
Uzun lafın kısası. Vatani için anadan, babadan, kardeşten ve yârdan geçen kahramanlarımızı gücümün yettiğince konu almak istedim.
Onların vatan aşklarına
Onların sevdasına şahit olacaksınız.
O zaman hoşgeldiniz.
Ve siz de hoşgeldiniz:ALTAN ARSLANOĞLU VE ASRIN KALENDER
Ve sende hoşgeldin hikayeme canım kardeşim: EMRE ÖZTÜRK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHŞERE KALDI
Genel Kurgu" Asrın!yeter artık kendine gel. Aradan koskoca 8 sene geçti ve sen hala Altan diye diretiyorsun kabullen artık o öldü " işaret parmağıyla mezarı göstermişti. " bak görüyor musun? o burada yatıyor. kabullen artık. " İçimi kor gibi yakan gerçekler b...
