Twilight Fanfictie ( Vampiersdochter)

ლH11 Onverwachte terugkeer

_ ' Soms komen er onverwachte dingen op je pad. Onverwachte dingen waar je blij om kan zijn.-

P.o.v Jasper

De voordeur ging open en Carlisle kwam een klein meisje binnen. Een meisje die ik in eerste instantie niet kende. Totdat ik goed naar  haar blik in haar ogen keek.  Haar slanke gezicht was slanker , haar blonde haar met golf slagen erin was gegroeid en kwam tot het begin van haar smalle schouders. Ze was langer geworden en zag eruit als een kind van tien jaar. Ik moest mijzelf in houden niet meteen op haar af te willen lopen en haar te gaan omhelzen.  Alice had haar nog niet gezien in haar visioen wat ik wel erg vreemd vond want de laatste tijd kreeg ze nog steeds niks binnen. Vanuit mij ooghoeken zag ik hoe ze verbaasd overeind kwam en hoe haar pupillen van verbazing groter werden dan haar goudkleurige irissen. Het moest voor haar een schok zijn om haar eigen dochter ineens terug te zien na  vier jaar niet. We hadden haar alleen gezien toen ze nog een paar dagen oud was. Daarna hebben we geen verdere groei van haar opvoeding gezien.  De andere leken net zo verbaasd te zijn als Alice en ik, behalve Edward. Zou Carlisle dit hebben verzwegen . Heeft hij de thuiskomst van onze dochter voor zich gehouden en alleen met Edward er over gehad.  Ergens klopte hier iets niet, maar ik kwam er wel weer op terug , het belangrijkste is dat ze er nu weer was. Ik wierp een vragende blik naar Carlisle met een blik dat ik hem wilde spreken.  Carlsile knikte nadat hij Jamie richting de bank had gestuurd. Ze moest daar wachten voordat hij haar ging onderzoeken.  Alice was naar haar dochter toe gewandelt waar bij ze voor haar tot stilstand kwam en haar aan keek. Jamie keek met een vragende blik naar Alice die voor haar was gaan stil staan en wist niet wat ze van haar wilde. Vanuit mij ogen zag ik de blik in de ogen van onze dochter veranderen toen ze enig erkenning leek te zien in de kleur van Alice haar ogen.  Ze nam een andere houding aan en keek voorzichtig naar alle andere toe die ook de zelfde oogkleur hadden. 
' Jullie hebben de zelfde kleur ogen als mij papa en mama.'  riep Jamie door de woonkamer heen. Er ging een schokkerig gevoel door mij lichaam heen , sidderent als een sidderaal die op het diepste van de donkerste zee woonde.  
' Jasper je wilde me spreken.'  riep Carlisle tussen de stilte van de woonkamer door terwijl hij me zoekend aan keek met zijn goudbruine ogen.  ' Ja.' antwoorde ik kortaf terug.  We wandelde naar zijn kantoor toe waarna ik daar plaats nam in een van zijn stoelen.  Carlisle ging zelf ook plaatsnemen en sloot zijn handen bij een waarbij hij mij even kort aan staarde.  ' Vertel Jasper , wat wilde je precies vragen?
" Hoe komt het dat iedereen zo verbaasd reageerde toen jij met onze.. dochter binnentrad , behalve Edward. Hoe is het eigenlijk uberhaupt mogenlijk dat je haar zo gemakkelijk kon mee smokkelen bij de volturi vandaan?  vroeg ik met een koude klank uit , terwijl het ondanks dat niet vijandig of bot over kwam maar eerder beheerst en rustig.  Carlisle kreeg een verondwaardige blik in zijn ogen en leken een wat koudere uitstraling te krijgen.  De gezichtspieren in zijn gezicht werden strakker en zijn houding die hij aannam leek wat meer gespannen te zijn. Hij bracht zijn lippen van elkaar en liet zijn handen rusten op de stoelleuningen.
" Aro vertelde dat ze al een paar dagen niet lekker was en dat ze schokkerige bewegingen maakte waarbij ze een doods blij in haar ogen had en niet reageerde op vragen. Haar hele lichaam scheen te schokken, en daarna sliep ze en was ze erg uitgeput. Aro wilde weten waarom, wat er aan de hand is met haar, dus voeg hij of ik naar haar wilde kijken. " antwoorde Carlisle op een rustige toon terwijl hij even kort naar zijn portret schilderij keek die aan de muur hing waarmee hij met de volturi erop afgebeeld stond.  
' Dus als ik het dan goed gebgrijp is ze hier omdat ze volgens jou ziek is?  
" Dat klopt , ik wil haar onderzoeken , maar ik vrees dat ze daarna weer terug moet.  We moeten daarop nog een goed plan gaan bedenken om hun ervan te overtuigen dat ze echt niet gevaarlijk is." antwoorde Carlisle terwijl hij zijn handen samen sloot en voor zich uit tuurde.  Er weerklonk een diepe zucht door de kamer heen , en ik begroef even kort mijn hoofd in mij handen en dacht diep na tot een oplossing. Alice alleen achterlaten kon ik niet maken , maar het terug sturen van onze dochter ook niet al wist ze geen eens waarom onze dochter hier nu ineens was. Ik moest het haar kortom gaan vertellen zodat zij er ook op de hoogte van was.  
Carlisle en ik werden verstoord uit onze gedachten toen we Alice hoorde gillen. Haar stem klonk angstig en bezorgd. Bella probeerde Alice te kalmeren , net zoals Edward.  Ik versnelde mij snel naar beneden en zag waarom Alice zo van slag af was. Onze dochter lag op de grond te stuiptrekken en maakte heftige schok bewegingen.  Alles trilde op de grond. Met haar benen schopte ze wild heen en weer. Haar armen schokte even veel mee als haar benen , en met haar hoofd stuiterde ze telkens tegen de grond aan.    ' Rose , pak een kussen van de bank af en leg die onder haar hoofd neer.   Emmett zorg dat ze zichzelf niet kan verwonden met de wilde bewegingen die ze maakt. "  riep Carlisle op een harde maar alsnog beheersende rustig toon.  Uit de mondhoek van onze dochter kruipte er speeksel naar buiten wat langs haar mondhoeken naar beneden stroomde. De blik die ze in haar ogen had leken dood te zijn , het had geen leven.   Carlisle hoorde ik in zichzelf mompelen en was opzoek naar een oplossing wat hij kon doen in deze situatie.  Hij had al vrij snel besloten dat hij Jamie zowiezo een spuitje ging geven zodat ze wat rustiger werd en haar spieren zich zouden ontspannen. Het duurde nog een paar minuten voordat ze wat ging kalmeren , en uiteindelijk weer rustig was waarbij ze in een diepe slaap was gevallen.  Ondertussen was ik naast Alice op de bank gaan zitten die helemaal van haar stuk afwas omdat ze haar dochter als een wilde op de grond zag bewegen. Bella en Edward waren naast Jamie op de grond gaan zitten terwijl Bella haar over haar blonde haren heen streelde en rustige woorden toe sprak. Jamie antwoorde niet , maar haalde diep adem , en schokte zo nu een beetje nog na. Ongelovig staarde ik naar onze dochter die er nu totaal uitgeput bij lag.   Hier moest zo snel mogenlijk wat aan gebeuren voordat dit soort gevallen nog vader ter prake zouden komen.  ' Carlisle. Kun je het niet opzoeken op internet wat precies de symptonen die ze heeft betekenen. Misschien word je er iets wijzer uit.'   Riep Edward die ondertussen was opgestaan en naar Renesmee was gelopen die net van Jake af kwam.  Ze vroeg zich af wat er allemaal was gebeurd , waarom iedereen zo geschrokken keek. Edward stelde haar gerust en vertelde haar alles van wat er zonet gaande was geweest.  Carlisle had ondertussen zijn laptop erbij gepakt en was weer gaan zitten op de bank met een notitie blok naast zich waar bovenop een balpen rustte.    
Na een tijdje begon ze wakker te worden , en begon een beetje te snikken. Tegelijkertijd kreunde ze van de pijn die ze overal in haar lichaam had en wilde direct omhoog komen , maar Bella hield haar tegen en legde haar langzaam weer neer met haar hoofd rustend op het kussen.
' Ik heb het.'  zei Carlisle tussen de stilde die in de woonkamer hield door.   Hij riep mij bij zich en gebaarde met zijn hand dat ik naast hem moest plaats nemen op de bank.  
' Kijk hier zijn een paar dingen die overeenkomen met wat ze net had.  
-  Epilepsie. Kenmerken ervan; - Schokbewegingen met armen en benen.
- ( Kan soms schuim of speeksel uit mond komen.  
- Ineens neervallen op grond en vreemde geluiden maken.
- Geen oogcontact , of contact,  Kan daarna in een diepe slaap vallen en volledig uitgeput zijn.
Epilepsie kunnen in verschillende vormen zich uiten.  Zoals. Schokken , apsancens , Ineens heel druk doen ( rondlopen enz.) 
Meestal is het verstandig om er wel bij te blijven als dit voorvalt , maar gelieve niet proberen tegen te houden , want mensen met epilepsie kunnen in een aanval heel sterk zijn , en het zal dan niet helpen als je ze tegen probeert te houden.  Ondersteun het hoofd met iets zachts , en let er verder op dat er geen dingen in te weg staan waaraan het persoon zich aan kan verworden .