Twilight Fanfictie ( Vampiersdochter)

ლH10 Ziek ?

P.o.v.  Jamie

Weken waren er voorbij gestreken. Dag in en dag uit moest ik als hun dienstmeisje spelen , of beter gezegd nog als een slaaf die het vuile werk mocht opknappen. S 'avonds had ik dan nog wat tijd voor mijzelf , althans de rest van de dag moest ik verplicht van Aro op mij kamer zitten. Het gene wat ik dan deed was altijd voornamelijk tekenen omdat dat ook het gene was wat ik echt leuk vond om te doen. Daarin kon ik mij gevoelens in verwerken , even alles aan de kant zetten. Soms had ik niet het gevoel dat ik kind was , al waren dat voor mij leeftijd hele volwasse woorden die ik uitsprak. Mij ouders had ik nog altijd niet in levende lijfen gezien , en de hoop dat ik ze zou zien werd steeds minder en minder. Alec was misschien degene die het meeste bij mij langs kwam om te kijken hoe het met mij ging. Hij haalde mij dan ook nog altijd op als ik bij Aro naar voren moest komen omdat ik dan of op mij kop kreeg , of omdat hij mij gewoon wilde zien. Dat laatste begon ik afentoe steeds meer mijn twijfels over te krijgen , omdat ik soms gesprekken op de gang opving wat geregeld over mij ging . Met ame ging het dan over mij krachten , teminste iets met dat ik een kracht bezat waar vooral Aro veel intresse in had.  Vandaag stond mij weer het zelfde klusje te wachten als de dag er voor , wc' s schoonmaken en de vloer schrobben en vegen. Meestal was ik daarna aan het einde van de dag dan ook echt helemaal gesloopt. Als ik mij goed gedragen had kreeg ik aan het einde van de dag soms een stuk brood met wat kaas erop en een glas water erbij , maar als ik mij had misdragen of tegen iets was in gegaan wat Aro niet goed viel , dan kon ik het gehele eten over de dag wel vergeten. Dan zat ik met een knorende maar die nacht op mij bed. 

Er werd op mij deur geklopt en daar was Alec die in de deur opening stond met een neutrale blik op zijn gezicht waar geen glimlach of een warmhartige uitstraling in te bekennen was. Maar echter had hij ook zo zijn momenten. Ik heb al een paar keer mee gemaakt dat hij best vriendelijk kon zijn , maar dat was meestal zo als hij even vrij was van Aro en de andere wachters die hem soms op de hielen konden zitten. Alec zag mij heel afentoe tekenen en leek gefascineerd te zijn door hoe goed ik op 4 jarige leeftijd al zo kon tekenen.

Hij kwam verder mij kamer binnen getreden en stak zijn hand naar mij uit om aan te geven dat ik met hem mee moest. Vandaag had ik geen zin, maar als ik tegen zou werken betekende het dus geen eten voor mij. En wat ik toen die keer had meegemaakt met die helse pijn ben ik nog steeds niet vergeten , nee dat stond mij nog steeds bij.  Mijn vingers pakte zijn koude hand beet terwijl ik het potlood nog in mij hand geklemd had. Gedachtes overspoelde mij hoofd maar ik kon er zelf slechts een antwoord op geven.

' A.. Alec ik voel me niet zo lekker.' Wist ik op een piep toon uit te brengen terwijl ik mij zwak voelde , zwak alsof ik ieder moment in elkaar kon neervallen. Ineens werd ik overvallen door verschillende geluiden waarmee ik niet allemaal tegelijk mee kon hendelen.  Met mij vrije hand duwde ik tegen mij oor aan om zo het geluid af te dekken maar dat werkte niet. Overvallen door teveel prikkels te gelijk wist ik niet hoe ik vereer hiermee om moest gaan. Alec was stil gaan staan en had zich even groot als mij gemaakt waarbij hij mij met zijn rode ogen aan keek. Hij haalde zijn vingers door mij blonde haar heen en pakte daarna weer mij hand vast.  De geluiden werden meer en erger. Ik wilde het laten stoppen maar ik wist niet hoe. De zwakte nam toe en mij benen werden zo licht als veertjes. Zo licht dat ik geen eens voelde dat ik benen had om op te staan. Ineens zakte ik door mij benen heen , en alles werd voor mij ogen zwart, wat er daarna gebeurd was wist ik niet meer.

P.o.v. Aro.

Waarom duurde het zo lang. Alec had er al lang met dat halfbloedje moeten zijn , wat voerde hij toch allemaal uit. Het werd maar is tijd dat een van mij beste wachters het ging uitzoeken en had Felix de opdracht te gaan geven om te gaan kijken waar hij bleef met Jamie. Achteraf was het niet nodig want Alec kwam al snel aanzetten met het kind in zijn handen. Het enige nieuwe was dat ze lag te schokken in de armen van Alec. Haar hoofd schudden hevig heen en weer , en haar ogen leken geen blik uit te stralen. Alles bewoog , haar armen trok ze naar elkaar toe en stond flinke spanning op. Wat was ze nou aan het doen? Was dit een of andere nieuwe dans of was het een poging tot zogenaamd flauwvallen. ' Mijn beste Alec wat is hier allemaal de bedoeling van, wat heb je met haar gedaan waardoor dat kind zo van slag af is.'