Ep.6 : វាជាយប់របស់ពួកយើង

172 10 0
                                    

      ក្នុងបន្ទប់ដូរនៅចំកណ្ដាលទីក្រុង មានកញ្ចក់សរថ្លាឆ្លុះឲ្យឃើញទេសភាពខាងក្រៅនាពេលរាត្រី ស្របនឹងគូរស្វាមីភរិយាថ្មីកំពុងឈរអោបគ្នាមើលទៅខាងក្រៅ មិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹងថាជានរណាដែរ

      "ថេហ្អា៎៎!..."ជុងហ្គុកនិយាយឡើងយ៉ាងស្រទន់ ស្របនឹងដៃកាន់តែរិតបណ្ដឹងការអោបពីខាងក្រោយយ៉ាងណែន យប់នេះជាយប់របស់ពួកគេត្រូវទេ? បែបនោះគួរតែ...

      "ចាប់ផ្ដើមទៅបងសម្លាញ់ អូនដឹងថាបងចង់និយាយពីអ្វី"ថេយ៉ុងបង្វែរខ្លួនមករកអ្នកជាស្វាមី ដៃស្រឡូកលើកស្រាក់ករបស់គេម្ខាង នឹងម្ខាងទៀតអង្អែលលើផែនទ្រូងរបស់នាយក្រាស់ ប្រើដោយក្រសែរភ្នែកសិុចសីុ អ្នកកម្លោះឃើញហើយញញឹមពេញចិត្តតែម្ដង

      "ហ្អឹម..."សម្លេងថ្ងូរឡើងក្នុងបំពង់ក ក្រោយរាងក្រាស់អោនថើបមាត់របស់ថេហ៍ អណ្ដាតរវើកកម្រើកក្នុងក្រអូមមាត់របស់គេ អ្នកម្ខាងទៀតក៏តបតយ៉ាងជក់ចិត្តរហូតលែងចង់ដកមាត់ចេញពីគ្នាទៅហើយ

      "បងស្រឡាញ់អូន"

      "តែអូនស្រឡាញ់បងជាង"ជុងហ្គុកញញឹមចេញមកបន្ដិច រួចក៏អោនថើបច្បូតបបូរមាត់ថេយ៉ុងម្ដងទៀត ។ នាយក្រាស់លើកបីរាងកាយតូចស្ដើងដើរសម្ដៅទៅរកពូក ដោយមាត់នៅជាប់គ្នាមិនព្រមរបេះ ។ ក្រោយដាក់ថេយ៉ុងនៅពូកហើយ គេក៏ឡើងទ្រោមពីលើ បន្តណែបនិត្យគ្នាសាជាថ្មី ដៃក្រាស់លូកស្រាយចំណងខ្សែអាវឃ្លុំចេញពីខ្លួនរបស់អ្នកជាប្រពន្ធ ចំណែកថេហ៍ក៏ដូចគ្នា គេក៏ចាត់ការស្រាយខ្សែរអាវចេញពីខ្លួនជុងហ្គុកដែរ

      "អ្ហឹស!..."សម្លេងថ្ងូរស្រួយស្រោកក៏បន្លឺឡើងពីបបូរមាត់រាងតូច ពេលរាងក្រាស់អោនឈ្មុកឈ្មួលនៅកញ្ចឹង បឺតខាំជញ្ជក់រហូតលេចស្នាមក្រហមចេញមកជាច្រើន ។ ដៃលើកឈ្លីលើចុងស្រួចដែលកំពុងពឺតពើងមករកខ្លួនចុះឡើង បង្កើនអារម្មណ៍ចំណង់ឲ្យរាងតូចកាន់តែខ្លាំង

      "ជុង! អូនទ្រាំលែងបានហើយ"ថេយ៉ុងនិយាយឡើងដោយសម្លេងស្អកៗ ដៃខ្ញាំសក់របស់អ្នកខាងលើដោយក្ដីស្រើបស្រាល ជុងហ្គុកនៅតែបន្តថើបបណ្ដេញចុះមកក្រោមជារឿយៗរហូតដល់ឈ្ងុបមុខនឹងប្អូនប្រុសរបស់ថេហ៍ លេបត្របាក់ក្រលាស់ចុះឡើង កាន់តែធ្វើឲ្យថេហ៍ពិបាកក្នុងខ្លួនខ្លាំងឡើងៗ

🔥គំនុំចិត្តអន្ទាក់ស្នេហ៍🔥Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ