What The Hell(system)

arc-1.5(တိမ္မူးယံ ဘဝ) 🚫🚫

   နာမည္ႀကီး ေဟာ္တယ္တခုရဲ႕ အေ႐ွ ့မွာ လူမ်ားစြာစုျပံဳေနၾကၿပီး မီဒီယာေတြကလဲ သတင္းရဖို႔ရန္ ေဟာ္တယ္အေ႐ွ႕မွာ ရပ္ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ကားအနက္ေရာင္ ေလးတစ္စီးက ေဟာ္တယ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ကားေပၚကေန ေခ်ာေမာခန့္ညားတဲ့တဲ့အမ်ိဳးသားေလးက အျပင္ကိုအရင္ထြက္လာၿပီး တဖက္ကသူ ့ရဲ႕ပါတနာကို လက္တြဲေခၚလိုက္တယ္။ ထိုေကာင္ေလးဟာ အနီေရာင္ပြဲတက္ဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး လွပတဲ့အျပံဳးေလးတပြင့္ကို ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးထက္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္ ။ ျမင္ရသူတိုင္း ျပန္လည္လွည့္ၾကည့္ရေလာက္သည္အထိ စြဲမက္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။ ထိုေကာင္ေလးက သူ႔ပါတနာရဲ႕ လက္ကိုခ်ိတ္ၿပီး ေဟာ္တယ္ခန္းမထဲသို႔ဝင္ေရာက္သြားေတာ့တယ္။ ထိုေကာင္းေလးကေတာ့ လႊမ္းသုတ ျဖစ္ၿပီး သူ႔ပါတနာက ဒုတိယအခ်မ္းသာဆံုး မိသားစုက တစ္ဦးတည္းေသာသား လင္းေရာင္ကိုျဖစ္တာေၾကာင့္ မီဒီယာမ်ားက ဓာတ္ပုံေတြ အလုအယက္႐ိုက္ၾကေတာ့တယ္။
ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ ေနာက္ထပ္ကားတစ္စီးက ေဟာ္တယ္အတြင္းသို႔ ဝင္လာေတာ့ အားလံုးကအံ့အားသင့္သြားတယ္။ ဒီကားက တႏိုင္ငံလံုးမွာမွ တစ္စီးထဲရိွတဲ့ xxx brand ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပင္။ ကားထဲကထြက္လာမဲ့သူမ်ားကို စိတ္လုွပ္႐ွားစြာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ပထမဆံုး ကားထဲကေန ေအးစက္စက္အရိွန္ဝါေတြ ထုတ္လႊတ္ေနတဲ ့ခန္႔ညားလြန္းတဲ့ အမ်ိဳးသား ဟာထြက္လာၿပီး တဖက္က ကားတံခါးကို ဖြင့္ေပးၿပီး ကားထဲကသူ ့ကိုလက္ကမ္းေပးလိုက္တယ္ ။ ထိုစဥ္ ကားထဲကေန အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုေလးနဲ႔ လူငယ္ဟာ အျပင္ကိုထြက္လာေတာ့တယ္။ အရမ္းေခ်ာလြန္းတယ္ ခုနကအနီေရာင္နဲ႔လူငယ္ေလးက အ႐ိုင္းဆန္စြာလွရင္ ဒီလူငယ္ေလးက ၾကည့္လိုက္သူတိုင္းကို ေအးခ်မ္း ေစတဲ့ အလွမ်ိဳးနဲ႔လွပတယ္။လူတိုင္းက အသက္႐ုွရမွာေတာင္ ေမ့ေနရေလာက္ကိုလွပလြန္းတယ္။ ထိုေကာင္ေလးနဲ႔ သူပါတနာဟာေဟာ္တယ္ထဲကို ဝင္ေရာပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ လူတိုင္းကအသိျပန္ဝင္လာၾကတယ္။
ရိွန္ေရာင္ ကားထဲက ထြက္တာနဲ႔ ခေလးငယ္ကို ၾကည့္ေနတဲ့လူေတြကို သတ္ပစ္ခ်င္လာတယ္။ မိမိအပိုင္ကို ၾကည့္ေနၾကတာ မ်က္လံုးေတြကြၽတ္ထြက္မသတ္ဘဲ။ ခန္းမထဲဝင္လာေတာ့လဲ ခေလးငယ္ကို အမဲျဖတ္ခ်င္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြေၾကာင့္ မိမိအ႐ွိန္အဝါကို ပိုမိုထုတ္လႊတ္လိုက္တယ္။
ခေလးငယ္ရဲ႕ ခါးကိုဖတ္ၿပီး မိမိအနားကိုပိုေရာက္ေအာင္ဆြဲလိုက္ၿပီးေတာ့ ခေလးငယ္နားနားကပ္ၿပီး
       "ကေလး.. ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေနာ္ ကိုယ္ဟိုဘက္ခနသြားအံုးမယ္"
        "ျမန္ျမန္ ျပန္လာခဲ့ေနာ္.. "
        "omm.."
  ရိွန္ေရာင္  ကေလးနားကထြက္လာၿပီး ႐ွယ္ယာ႐ွင္အခ်ိဳ႕နဲ႔ စကားေျပာေနရင္း မိမိမ်က္လံုးကေတာ့ ကေလးအနားကမခြာဘဲ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
တိမ္မူးယံ တေယာက္ ပြဲထဲ လိုက္ၾကည့္ေနတုန္း အနီေရာင္ဝတ္စံု ဝတ္ထားတဲ့ ဇာလိုက္မနဲ႔ ဇာတ္လိုက္မ ေဘးကလူကို အကဲခတ္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒါဇာတ္လိုက္လားဟ ဇာတ္လိုက္ ဆိုတဲ့အတိုင္းဘဲ ထူထဲနက္ေမွာင္တဲ့ မ်က္ခံုး၊ ေလးေထာင့္ဆန္တဲ့မ်က္ႏွာပံုစံ ၊ မဲ့ျပံဳးျပံဳးထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္း တစံု၊ စူးရွ တဲ့မ်က္ဝန္းေတြ ၿပီးျပည့္စံုလြန္းတယ္။ ဒါပင္မဲ့ ငါလူႀကီးေလာက္ေတာ့ မေခ်ာပါဘူး။( ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္ေနတာ။) ဇာတ္လိုက္မကသူ ့ကိုေတြ ့ေတာ့ မဲ့ျပံဳးျပံဳးျပၿပီး အနားလာကာ ဝိုင္ခြက္ကမ္းေပးေလတယ္ ။ျငင္းလို႔မေကာင္းလို ့ယူၿပီးေမာ့ ေသာက္လိုက္တယ္။ ခနၾကာေတာ့ လူကေနရတာ တမ်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ အရမ္းလည္းပူၿပီး ေနရခက္လာတယ္။ သူ႔ပံုစံကိုဇာတ္လိုက္မကသတိထားမိၿပီး
      "တိမ္ေလး.. မင္းအဆင္ေျပလား"
       "ရတယ္..ငါအဆင္ေျပပါတယ္။
        "မင္းအဆင္မေျပရင္.. အျပင္သြား ၿပီး ေလေကာင္းေလသန္႔သြား႐ုွပါလား"
         "omm...ငါခနသြားလိုက္အံုးမယ္"
လူကေနရတာ အဆင္မေျပေတာ့လို႔ အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ၾကာေလ တခုခုကိုလိုခ်င္လာေလျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
လူႀကီးကို ဖုန္းေခၚမလို႔လုပ္လိုက္တုန္း အေနာက္ကေန ဖမ္းခံလိုက္ရတယ္။ သတိရလာေတာ့ လူ၃ေယာက္က မိမိခႏၶာကိုယ္ ကိုၾကည့္ၿပီး လွ်ာသပ္ေနၾကတယ္ ။ သူ ့ခႏၶကိုယ္ကလဲ ပိုဆိုးလာေနၿပီ မိမိဘဝပ်က္ေတာ့မွာလားလို႔ေတြးၿပီး ေၾကာက္စိတ္ေတြဝင္လာခဲ့မိတယ္။
          "ေယ်ာင့္ေတြ...လုပ္ငန္းစရေအာင္."
          "ေအး.... လွလိုက္တာကြာ.. ငါေတာ့စားရဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ဘူး "
          "ငါေကာဘဲ.. ငါ့အေကာင္က ေထာင္ေနၿပီမရေတာ့ဘူး "
သူ႔ကိုေ႐ွ႕ထားၿပီး ေျပာေနတဲ့လူေတြေၾကာင့္ စိတ္ထဲကေန လူႀကီးကိုတမိတယ္ [လူႀကီး အျမန္လာကယ္ပါ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္]ခႏၶာကိုယ္ ကလဲ အရမ္းကိုပူေနၿပီး တခုခုကိုအသဲအသန္လိုခ်င္ေနမိတယ္။ ဟိုလူေတြကလည္း မိမိအဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ကို ပြတ္သပ္ ေနၾကတယ္။ တိမ္မူးယံ မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနၿပီး လူႀကီးနာမည္ကို ဘဲ ေရရြက္ေနမိတယ္။
  တဖက္တြင္ ႐ွိန္ေရာင္ တေယာက္ေဒါသေတြထြက္ေနမိသည္။ ခနေလးပဲ  မိမိခေလးကို မ်က္ႏွာလြဲလိုက္တဲ့ ခနေလး အတြင္းမွာ ခေလးေပ်ာက္သြားခဲ့တာ ႐ွိန္ေရာင္ မိမိကိုယ္ရံေတာ္ black ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး အေဆာက္အအုံတခုလံုးကို႐ွာခိုင္းလိုက္တယ္
      "black.. အခုခ်က္ခ်င္း ခေလးရဲ ့တည္ေနရာကို႐ွာစမ္း..  ခေလးတခုခုျဖစ္ရင္မင္းတို႔အကုန္လံုးကို သတ္ပစ္မယ္"
      "ဟုကဲ့... သခင္ႀကီး"
black ကေတာ့သူ႔သခင္ႀကီးေဒါသကိုဆြတဲ့လူကို သိခ်င္မိတယ္ မိမိသခင္ႀကီးဘယ္ေလာက္ရက္စက္လဲမိမိအသိပင္ ထိုလူအတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲကေန အေမႊးတိုင္ထြန္းေပးလိုက္တယ္။
       "သခင္ႀကီး႐ွာေတြ႔ပါၿပီ........ အခန္းနံပါတ္ (108)မွာပါ "
       "ေတာက္....ခေလးသာတခုခုျဖစ္ရင္ လုပ္တဲ့ေကာင္အတြက္ ေမြးဖြားလာတာ ေနာင္တရသြားေအာင္လုပ္ပစ္မယ္ အခုခ်က္ခ်င္း သြားမယ္ "
        "ဟုကဲ့"
ရိွန္ေရာင္ အရမ္းစိုးရိမ္ေနမိတယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့  ဘာမွမျဖစ္ပါနဲ႔ကြာ ကေလးတခုခုျဖစ္ရင္ ကိုယ္႐ူးသြားမွာ ခေလးရဲ ့။ ႐ွိန္ေရာင္ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္တာ အထဲကေသာ့ခတ္ထားသည္မို႔ ေဒါသထြက္စြာ အားျပင္းျပင္းေစာင့္ကန္လိုက္မွ တံခါးက"ဝုန္း.. "ဆိုၿပီးပြင့္သြားေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက သူ႔ကိုေဒါသပိုထြက္ေစသည္။ ခေလးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ကို ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ေကာင္ရဲ႕လက္ကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔ လိမ္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီးက်န္တဲ့ႏွစ္ေကာင္ကိုလဲ စိတ္ရိွလက္ရိွထိုးႀကိတ္ေနလိုက္တယ္။ 
blockတို႔ကို ထိုသံုးေကာင္ကို ေျမေအာက္ခန္းထဲခ်ဳပ္ထားဖို႔ အမိန္႔ေပးၿပီး ခေလးကိုေပြ႔ ဖတ္လိုက္တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္  ဘာမွမဖစ္လို႔ ။
  တိမ္မူးယံ မိမိ ခႏၶာကိုယ္ ကိုေထြ႔ေပြ႔လာတဲ့ လူေၾကာင့္ အရမ္းေပ်ာ္သြားရတယ္။ မိမိခႏၶာကိုယ္ ကလည္း အရမ္းပူေလာင္လာရတယ္။
    "အဟင္း...ပူတယ္..အရမ္းပူတယ္ "
     "ခေလး...သတိထားအံုးေလ..ကိုယ္ဆရာဝန္ေခၚေပးမယ္.ခနေနာ္"
   ထြက္သြားမလို႔ လုပ္ေနတဲ့ လူႀကီးလက္ကိုဆြဲထားၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
      "ကိုကို..ခေလးကို မလိုခ်င္ဖူးလားဟင္"
  တမ္မူးယံ ေအာက္ႏုွတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး ဆြဲေဆာင္မူရိွရိွေျပာလိုက္တယ္။