Ağır bavulu elime aldım ve etrafa bakındım.Evet.Bu sondu.İçeriden annemin bağırışını duydum"Wendy!Hadi tatlım baban seni bekliyor."Derin bir nefes aldım ve gülümsedim.Burayı çok özleyecektim.Kapıya doğru ilerledim ve odadan çıktım.Annem beni görünce gülümsedi ama mutlu olmadığını biliyordum.Üzgündü."Hadi Wendy."Gülümseyerek anneme baktım.Onu böyle görmek canımı yakıyordu."Hoşçakal anne seni çok özleyeceğim."Hızla ona sarıldım. "Bende seni tatlım. Bende seni."Ayrıldığımızda yüzüne baktım.Ağlıyordu.Elimline göz yaşlarını sildim.Gülümsedi.Bu sefer küçük Chris e döndüm.Onada sarıldım benim minik kardeşim bu sefer bir değişiklik yapmış ve bana sarılmıştı.Tarihe geçmeliydi bu olay."Biliyormusun Wen sanırım seni özleyeceğim.""Ah Chris buna hayatta inanmam. "Ondan ayrıldım ve yanağına bir öpücük kondurdum.Gülümsedi.Valizi bagaja koyduktan sonra arabaya bindim.Babam bana döndü"Hazır mısın?"Gülümsedim ve başımı salladım. Birkaç dakika sonra tren garına varmıştık. Bavulu babamdan alıp yere koydum ve ona döndüm."Benim kızım büyümüşte şehir dışına okumayadamı gidermiş? "Güldüm ve babama sıkıca sarıldım.El sallayıp trene bindim.Tren hareket etmeye başlayınca son bir kez dışarıya baktım.Burayı çok özleyecektim.
Bölüm biraz amatör ve kısa oldu ama kusura bakmayın lütfen jhsjfhjsdh.Eğer okuyan olursa devam etmeyi planlıyoruz şimdiden hepinize Teşekkürler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NİGHTMARE
Science FictionGenç bir kız.Tek amacı okumak için şehir dışına gitmekti.başına gelen olayları kaldırabilecekmi?En önemlisi Dave ile başa çıkabilecekmi?
