Bölüm 2

112 11 3
                                    

Trenden inince babamların aldığı eve gitmiştim.Evin boyutu felan çok iyidi ne çok büyük nede çok küçük.Eşyalarımın bir kısmınıda yerleştirdikten sonra uyuya kalmıştım zaten.

Ertes sabah böyle uyanmayı beklemiyordum.Uyurken aniden alarm çalmaya başladı ve ben yere yapıştım.Nereden çıkmıştı bu alarm! Kim kurmuştu bunu! Aniden gözlerim açıldı ''Okul!''Koşup birkaç giyisi aldım ve banyoya girdim.Giyindikten sonra koşuşturarak aşşağıya inip ağzıma birşeyler tıktım ve evden çıktım. Kulaklıklarımı taktım ve yürümeye başladım.Okul fazla uzak değildi.Hatta hiç değildi.Evden sadece 2 sokak ilerideydi.Okula vadığımda çok şaşırdım.Çok büyük bir bahçesi vardı ve 3 ayrı bölümden oluşuyordu.1'i ders kampüsü olan ortadaki binaydı.Onun sağındaki bina yemekhane diğer bina ise yatılı okuyan öğrencilerin yurduydu.Ders verilen bölmeye hızla ilerledim.Lanet olsun!İlk günden geç kalmıştım.Ders programına baktım.İlk ders Trigonometri.Harika(!).Boş bir dolap bulup eşyalarımı bıraktım,trigonometri kitaplarını aldım ve koşarak sınıfa gittim.Kapıyı çalım ve içeri girdim.Özür dilerim diye mırıldanıp en arkaya ilerledim.Ama arka sırada bir çocuk oturuyordu.Çocuğu dikkate almadım ve bi öne oturdum.Bütün sınıf susmuş bana bakıyordu.Ne var!diye bağırmak istesemde bunu yapmadım.İlk günden iyi bir izlenim olmazdı sanırım.Hoca gözlerini kıstı ve''Sen yeni öğrenci olmalısın.''dedi.Gözündende hiç bir şey kaçmıyor yani.''Evet.''dedim soğuk bir sesle.''Hadi kalk kendini tanıt'''dedi kadın sanırım oda beni pek sevmemişti.Ayağa kalktım ve ''Adım Wendy Grace Ohaio'dan geliyorum.Sanırım bu bilgi sizin için yeterli.''dedim gıcık bir sesle ve sınıfta kıkırdamalar duyuldu.Arkamdaki-benim oturmak istediğim yerdeki-çocuk ıslık çaldı.Hoca ''Peki Wendy oturabilirsin'' dedi ve bende oturdum.Ciddiyim bu kadın bir garipti.Beyaz denilebilecek kadar açık teni ve gece mavisi kadar koyu gözleri vardı.New York'taki bütün hocalar böylemi acaba diye düşünmeden edemedim tabii.Arkamdaki çocuğun omuzumun üstünden bir kağıt uzatmasıyla dikkatimi dersten aldım.Kağıdı açıp içini okudum.İçinde güzel bir yazıyla''Hmm sen yeni kız olmalısın.''yazıyordu.Bende''Evet sende arkamda oturan çocuk olmalısın.''yazıp attım.Arkadan sessiz ama güçlü bir gülüş sesi geldi.Dersin bittiğini haber veren zil çalar çalmaz sınıftan çıktım.Dolabıma gittim ve diğer dersin kitaplarını aldım.Biyoloji.Arkamı döndüğümde herkes bana bakıyordu.Bazıları hayranlıkla bazıları merakla bazıları nefretle.İnsanların bana bakması sinirimi bozmaya başlamıştı.Bende bana bakamayacakları yer olan kütüphaneye gittim.Belkide kitap okurdum ha?Kitaplığayaklaştım ve bakınmaya başladım.Gözüme siyah kapaklı bir kitap takıldı.Elime aldım.''Bu kitabı aldığına göre yeni ayrılmış olmalısın.''Sesin geldiği yere döndüm.Sar kıvırcık saçlı ve yeşil gözlü bir kız karşımda duruyordu.Çok güzeldi.Gülümseyerek kitabı elimden aldı.Eğer onu unutmak istiyorsan sana daha güzel bir kitap önerebilirim.''Elimden tuttu ve beni diğer kitaplığa götürdü.''Kimi?''diye sorum.Bana döndü.''Ne kimi?''Sonra kitaplığa geri döndü.''Kimi unutmayı istiyorum?''dedim.Tekrar bana döndü ve ''Ben nerden bilebilirim.O senin erkek arkadaşındı.Değil mi?Her neyse.''Bana bir kitap uzattı.''Bu kitabı çok severek okumuştum.Bence sende okumalısın.''Kitabı elime aldım adı Looking for Alaska'idi.Tekrar kafamı kaldırdığımda kız uzaklaşmaya başlamıştı.Arkasından bağırdım''Benim adım Wendy.''Bana dönmeden oda bağırdı.''Kütüphanede bağırmamalısın Wendy.''Gülümsedim.Bİr arkadaş edinmiştim sonuçta.(sayılır).Birde derse geç kalmasam iyi olurdu.

Gençler hikaye olaysız gidiyor biliyorum ama ileriki bölümlerde yaşanan çok şey olucak.Umarım beğenirsiniiz.

NİGHTMAREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin