7.bölüm

170 61 112
                                    

Bu zamana kadar Allah benim başıma kötü birşey verince 'neden ben' demedim, çünkü güzel bir şey verince de 'neden ben' demediğim gibi kötü bir şey verince de neden ben demedim. Ama şimdi o kadar kafam karışık ki ,aylarca kendime gelemedim,öldüğü günden belli her gün mezarına gidip onunla sohbet ettim 4 ay boyunca ilaç kullandım,sırf geceleri bir nebze uyuyabilmek için...

Onlar içeri doğru geçince bende göz yaşlarımı silip Asafın bana verdiği telefondan ona mesaj attım
    "Biraz midem bulanıyor arabaya geçtim,eğer işin daha varsa taksiyle eve geçerim sorun yok ve merak etme kaçmam..."

yazıp gönderdim. Çok geçmeden cevap geldi

"İyi misin istersen gelirim işlerim senden önemli değil miniğim ve hayır kaçmayacağını biliyorum..."

Dediği şeyle gözlerimi döndürdüm. Derin bir nefes alıp cevap yazdım

"İyiyim gelmene gerek yok taksiye biniyorum evde görüşürüz."

Dedim ve gelecek cevabı beklemeden bir taksi çevirip evin yolunu söyledim.
İçinizden 'niye kaçıyorsun ,güya askersin ama korkuyorsun ' diyenleriniz vardır biliyorum ,kendinizce haklısınızda ama dediğim gibi sadece kendinizce.
Aylarca onun hayaliyle yatıp kalktım ,her gözümü kapamamla onun ölüm anı geliyordu gözlerimin önüne yaşadığım acının tarifi yok. Ne kadar asker olursam olayım ben sevdiğim dediğim adamı kaybetmiş bir kadındım ,ve yaşadığım onca acıyı yeni yeni atlatmışken ,ilaçları artık kesmişken karşımda öldü sandığım adamı görüyorum ,hemde sapasağlam ,hemde bir mafyanın en yakın arkadaşı olarak,işte bu yüzden kimse beni sorgulamasın çünkü benim canımın acısını kimse bilemez...

Taksi evin önünde durunca ücreti ödeyip indim arabadan. Ben inince hemen korumalardan biri geldi

"İyi misin yenge ,abim aradı eve geçince onu aramanı istedi"
"Tamam ararım ve evet iyiyim" yalandan bir tebessüm ederek eve girdim.

Odaya geçince direk banyoya girdim üstümdekileri çıkarıp sıcak bir duş aldım ,ardından iç çamaşırlarımı giyip beyaz saten geceliğimi giydim. Gecelik ruhumu yansıtıyordu resmen. Beyaz ,düz ve cansız...

Saçlarımı kurutup çıktım banyodan. Ali Asafı aramam için telefona yöneldim. Evet artık ona asaf ismiyle hitap edebilirim sonuçta benim Asafım gerçektende öldü...
Telefon ikinci çalışında açıldı

" seni aramamı istemişsin ,evdeyim iyiyim şimdi de uyuyacağım konuşacak halim yok Ali Asaf yarın konuşuruz" diyip suratına kapattım. Ardından hakan abinin benim için ayarladığı telefonu alıp hakan abiyi aradım. Telefon ikinci çalışta açıldı

"Hakan sana tek bir soru sorucam ve sende bana tek cevap vericeksin aksi taktirde bu operasyondan çıkarım ,evden kaçarım ve sende öğreneceklerini öğrenemezsin" dedim. Hakan benden sadece 4 yaş büyüktü, normalde ona hep abi derim ama ne zaman Hakan desem işte o zaman çok sinirliyim demek oluyor.

Karşıdan derin bir nefes alış -veriş sesi duydum ve ardından hakan abi konuştu

"Evet yaşıyor Asya ,öldü sandığın nişanlın yaşıyor" beynimden vurulmuşa döndüm. Ben daha bir şey sormamıştım ki nasıl anladı?

"Biliyordun demi!! En başından belli biliyordun, ve benden sakladın! Niye sakladın? Bilmek benimde hakkın değil miydi Hakan ha niye!! Şimdi bana derhal her şeyi en başından anlatıyorsun hemde şimdi aksi takdirme ben gerçekleri öğrenirsem bu işi bitiririm anladın mı beni hakan bitiririm!!"

" tamam sakin ol anlatıcam. Bak bende başta senin gibi onu ölü sandım. Gerçekten öyle sandım ,ama sonra bir şey fark ettim. Hani bir kod var ,bu kodu sadece senin çalıştığın askeriyedeki askerlerin bildiği bir kod. Bu kodla uyuşturucu depolarına ulaşabiliyorsun. O depoların birindeki uyuşturucunun %70 i çalınmıştı. Kamera kayıtlarına baktığımda onu gördüm. Şimdi diceksin o odada kamera yoktu diye ama var, tüm odalarda var ,sadece siz bilmiyordunuz. Neyse kamerada kafasına şapka takmış bir adamla yüzlerinde kar maskesi olan 5 adam malları çalmışlar. Şapkalı olan adamın Asaf olduğunu nerden anladın diceksin. İlk başta anlamadım da zaten sonra şapkası düştü ,düşüncede o olduğunu anladım yani kısacası takke düştü kel göründü.
İlk başta bende senin gibi inamak istemedim ,ama sonra derin bir araştırma yaptığımda anladım ki bizim bir numaralı askerimiz Asaf meğersem yer altı dünyasının ileri gelen bir mafya babasıymış. O depolara girebilmek içinde sizin askeriye ye komutan olarak girmiş. Senin her patlattığın depo aslında onun ele geçirmek istediği depolarmış. Bu yüzden sana yakın davranmış."

Aşk-ı İntikam \ ARA VERİLDİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin