Aşk-ı İntikam \ ARA VERİLDİ

13.bölüm

ÖNCELİKLE KUSURA BAKMAYIN GELECEK BÖLÜMDEN KESİT YAPACAKTIM AMA SONRA VAZ GEÇTİM ÇÜNKÜ TAM OLARAK BÖLÜNLERİ ÖNCEDEN DÜŞÜNÜP YAZMIYORUM... YAZARKEN DÜŞÜNÜYORUM BELKİ İÇİME SİNMEZ BAŞKA BİR ŞEY YAZARSAM BOŞUNA SİZİ MERAKLANDIRMIŞ OLURUM O YAZDIĞIM BÖLÜME GÖRE UYARLAMAYA ÇALIŞSAM BU SEFERDE HİKAYE KÖTÜ OLURDU O YÜZDEN HEVESLENDİRDİYSEM ÖZÜR DİLERİMM...😞

"Ne yiyelim birtanem ,madem o kadar olay olduğu halde dönüp bana 'ben acıktım yemek yiyelim' dedin o zaman senin karnını doyurmak boynumun borcu"

Kıkırdadım. Hala Asafın kucağında olduğumu fark edince hemen inmeye çalıştım

"Ya Asaf bırak beni ben kendim yürürüm. Hem az önce olanlar benim için olay bile sayılmazdı. Ben bugüne bugün gazi bir komutanım. Ben o şıp kırıldım kızlardan değilim. Açlığıma gelirsek ben zaten hep açım doymuyorum ki"

Asafın ben konuşurken eğlenen yüzü bir anda sertleşti. Beni bırakmadan koltuğa oturup sıkıca sarıldı

"N-neden gaziyim dedin... Yani nasıl oldu ,ne zaman oldu... C-canın çok yandımı miniğim?"

Konuşurken kekelemesi ve alt dudağının titremesi kalbimde bir sızıya yol açtı. O beni bu kadar çok severken ben onun yanında resmen odun kalıyorum. Derin bir nefes aldım ve bana aşkın ne kadar güzel bir duygu olduğunu gösteren adamın yanağına bir buse kondurdum.

"Sana yalan söyleyemicem sevgilim... Evet canım çok yandı, kurşun kalbimi üç santimle sıyırmıştı. İki gün komada kaldım ,ama hiç pişman değilim. Azerbaycan için bir savaştaydık ,Karabağ savaşındaydık... Ama şuan da iyiyim ,Azerbaycan iyi. O yüzden üzülmene değmez bile ,hem benim işim bu ben bu yola çıktığımda iki hedefim vardı..."

"Olsun genede canının yanmasını istemiyorum. Seninle hep gurur duydum ve gurur duymayada devam edicem güzelim... Neymiş hedeflerin?"

Derin bir nefes aldım... Elimi sol yanağına koyup kirli sakallarını okşadım.

"Vatanımı düşmanlara vermemek ve bu yolun sonunu şehit olarak tamamlamaktı... Ama sanırım ikisinide yerine getiremicem ,sonuçta ne kadar seni seviyorda olsam kaçırılmış bir vaziyetteyim. Beni bekleyen bir işim var,ama ben burdayım. Yanlış anlama Ali Asaf ben senin yanında olmaktan memnunum,ama...ama işime aşık bir kadınım ben bu yol uğruna babamı bile karşıma aldım,canımı gözümü kırpmadan feda etmeye hazırım... Senin için herkesi ,herşeyi karşıma almaya hazırım ama konu vatan olunca inan kendimi bile düşünemez oluyorum. "

Yanağındaki elimi alıp kocaman elinin içine hapsetti. Ardından gözlerimin içine bakıp hafif bir tebessümle kalbime hançer gibi saplanan o sözleri söyledi.

"Hiç bir zaman seni bırakmicam miniğim öncelikle bunu aklından çıkarma. Hedeflerinin ilkini yerine getirebilirsin ama ikincisine asla izin vermem,veremem... Sana bir şey olma ihtimali bile bu kadar canımı yakıyorken gerçekleşmesi beni bitirir. İşine aşık bir kadın olduğunun farkındayım, sen nasıl ki aşık olduğun işinden vazgeçemiyorsan ,bende aşık olduğum kadından vazgeçemiyorum... Hani vatan dışında herkesi karşına alabileceğini dedin ya miniğim inan beni çok mutlu ettin. Ama benim fikrimi soracak olursan ben seni vatana bile değişmem... Senin olmadığın bir vatan benim vatanım olmaktan çıkar. Umarım bir gün benide işini sevdiğin kadar sevebilirsin. Ha sakın canınıda hiç bir şey için feda etme ben senin canın değilim belki ama sen benim canımsın ve hiç olmazsa canımı benden alma olur mu?
Benim çalışmam gerekiyor ,aç değilim ben zaten senin canın bir şeyler isterse korumalara söyle yapsınlar"

Dedikleriyle beni başbaşa bırakıp gitti... Çok mu ağır konuştum ki? Tamam o beni ölesiye seviyor ama söz konusu vatan... Napabilirim aşkım için vatanımdan vaz mı geçeyim.. Bunu benden istemesi saçma ben zaten bu vatanın askeriyim ,elbetteki vatanım için aşkımdan gerekirsede canımdan vaz geçeceğim...