NOT:Merhaba arkadaşlar.Uzun bir aradan sonra kısa da olsa bir bölüm ayarlayabildim.Umarım beğenirsiniz.
Geri çekildim.
“Bana bunu yapma”diye fısıldadım.
“Ne yapıyorum ki”dedi aynı tonda
“Beni yine kendine bağlama ne olursun.Çok acı çektik ama bizim bir çocuğumuz var.Onu da beni de aynı ateşin içine atma”
“Ne yapayîm peki sen söyle”
“Kıvancı bana ver.Hafta sonları gelir görürsün“
“Ya sen”
“Bizim bir arada olmamız imkansız”diye inledim.Gözlerinde gördügüm acı beni zorluyordu.İnanmalı mıydım ona.Yaralarımızı sarabilirmiydik”
“Kerime karşı birşey hissediyor musun”diye saçma bir soru sordu.
“Hayır da konumuzla ne alaka”
“Seni ona yar etmem”
ARSLANDAN
Ahunun dudaklarını 1 yıl sonra yeniden hissetmek beni mahvetmişti.Onu deli gibi istiyordum.Kerimi şirkete çağırdım.
Kapımın çalınmasıyla geldiğini anladım.İçeriye girip karşıma oturdu.
“Ne istiyorsun Arslan”dedi bıkkınca.
“Senden ne isteyebilirim ki zaten herşey benim”
Güldü.
“Ne o Ahuyla mı barıştınız”
“Hayır ama illa ki barışacağız”
“Eminim çûnkü Ahu aptal hep aptaldı”
Dişlerimi sıktım.
“Ne yaparsan yap,ne söylersen söyle hep seni sevdi o”diye devam etti.
“O zaman ondan uzak dur,etrafında dolaşma”
“Ben Ahuyu sevmekten vazgeçtim Arslan.Ama onun senle olmasîna izin vermem.Bile bile kendisini ateşe atmasına izin vermem”
Masaya elimi koyup yaklaştım.Adım gibi olan hayvanım sinsi bakişını yolladım.
“Kerim.Yâr da benim,yara da”
。。。。。。。。。。。。。。。。。
AHUDAN
Otele geri döndüm.Oğlumu çok özlemiştim.Yatağa geçip uzandım.Başıma gelen olayları düşündüm.Nerde hata yapmıştım.Tabiki Arslanla İstanbula gelerek.Bu düşünceler beni boğdu ve uykuya daldım.
Bedenim huzursuzca kıpırdandı ve uyandım.Direk saate baktım.Saat 8 di.Oğlumu görmem gerekiyordu.Kalkıp üzerimi değiştim ve otelden çıktım.Arslanların evinin önüne geldiğimde şaşırtıcı bir manzarayla karşılaştım.Sibelle Arslan birbirine sarılıyordu.Ellerimi yumruk yaptım.Arslan Sibelin saçını kulağının arkasına götürdü ve birşeyler dedi.Sibelde güldü.Bu manzaraya dayanamadım ve eve girmeme kararı aldım.Taksi çoktan gitmişti.Bende gerisin geri geldiğim yolları yürürken arkamdan Arslanın sesi geldi.
“Kaçma,kaçma” Arkamı döndüm.Bıkkınca
“Kaçtığım falan yok”dedim.Yanıma geldi.
“Kerimle konuştum bugün seni bana yar etmeyecekmiş falan”
Klasik Kerim laflarîydı.Buna mı takılmıştı.
“İnan ki sohbet edecek havamda değilim.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK GÜLÜ
Ficción GeneralArslan eve girdi. "İzledin mi"diye sordum. "İzledim.Konuşunca azalır sanmışsın.Sen benden bir hayat çalmışsın.Her gûnede bir video koymuşsun.Çocuğumun kokusunun olmadığı,sesinin,gülüşünün olmadığı.Kaybettiklerimi konuşarak yok edeceğini falan mı san...
