My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 59 // What Happened To Us?

Sa isang tahimik at Di kaliwanangang tabi ng dagat, na mismong hangin at hampas ng along lamang ang maririnig mo'y puno ng emosyon ang nabaalot sa aming  dalawa..

Wala akong masabi.... He's making me speechless every time we talk about this....

"Larra answer me." pero wala akong masasabi "Kase if you still want me then you'll stood up quietly." tulala prin ako sa kanya at pinagisipan ang dapat Kong sabihin.

"Ano bang dapat Kong gawin para mabalik yang loob mo?. Nakakaramdam nako ng awa mula sa boses nito kaya humugot nako ng lakas ng loob.

" Ang dahilan mo" sa una ay nagtataka pa sya "Yung dahilan kung bakit nauwi ang lahat sa ganito." saka nya naintindihan.

"Pag sinabi ko ba ay babalik ka?." may paniniguradong tono sa boses nito.

"Hindi ako sigurado."

"Kahit wala man o meron sige sa sabihin kona" huminga ako ng malalim at saka nagbigkas ng salita........"Nang nagkakaroon na ng boundary between saatin dalawa duon nako gumagawa ng kilos upang mabasag yon, ayokong mawala ka sakin kaya kahit anong gawin ko sinisikap ko paring magbigay ng oras....."

"Matapos yung Surgery ko..... Nalaman Kong may bago na si Dad kaya nabigla ako, nagalit ako.....at dumadagdag lahat ng galit sa dibdib ko simula nung makita ko yung picture nyo ni Adrian noon."

Huh? Anong picture? Takang taka akong napatingin sa kanya.

" May nag send sakin ng picture na magkasama kayo, ang totoo ay nagselos ako.... Magdamag kitang tinatawagan pero nakapatay yung phone mo, ang sabi na na nila kuya Marky eh Busy ka daw sa School kaya ginaya an muna kita kase baka makasagabal pako."

"At after Kong malaman na may Concert kayo at magpelerform ka? Minadali Kong makauwi para mapanood ka kase first time kitang makikitang kakanta..... Sooobrang saya ko Larra, pero nang pupuntahan na kita para sorpresahin...... Ay niyakap ka nya..."

Saka ko itinama "Niyakap nya lang ako Troy walang malisya noon ngayon ay wala parin naman ah." 

"Ngayon ay wala, pero noon Larra, alam moba kung gaano ako nagagalit sa sarili ko?! Pucha! Wala akong maggawa kase baka sabihin mong pinapakealaman kita! sobrang hirap panatiliing ok saken ang lahat kahit hindi naman talaga." sabi nito habang namumuo ang mga luha sa kanyang mga mata.

Eto ang kinaayawan ko... Ang maging emosyonal "Bakit ako? Nagaudjust din naman ako ah, akala mo ikaw lang?..... Hindi na muna kita kinausap dahil Jan sa Leila mo na sinasagot ang bawat tawag ko Troy.... Pucha sinong 'di mapapraning don?! Na ang Boyfriend ko na nasa malayo ay tatawagan ko at iba ang sumasagot, at get this BABAE pa ang sumagot.... At alam mo ang sabi?..... Na ma's better sya kasya sakin. " sigaw ko dito

" Alam mo kung gaano nakakapraing yon? Sobra sobra! Wala akong masabihan kung Di pako tatanungin kung ayos lang ako kase ayokong damdamin!! Kase ang tanga ko ka eh." diko na napigilan ang sarili Kong maiyak..."At nung makita ko, sa harap kopa mismo na kinginang hinalikan ka..... Wala nakong magawa Troy......Sa isip isip ko nuon na magisa nalang pala akong lumaaban sa relasyon ito, kaya dapat ko ang tapusin kase para akong pinapatay... Nanghihina ako Troy!."

Di sya nakasagot at tumungo."After natin magbreak non....... Napagdesisyunan konang  bumalik sa States kase nagka anxiety ako, na insecure ako na baka nga may kulang pa saken, na di ko pa deserving na ma punta sayo... Kaya inisip ko nuon na siguro hahayaan muna kita kase baka wala na talaga." sagot nito. "Wala akong magawa para pasyahin ka, kaya pinagpatuloy ko yung pagaaral ko dahil iyon ang gusto mo para sakin......bingyan moko ng Hopes at iyon nalang ang reason ko para pinagpatuloy ang lahat........" Di ako nakasagot.