My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 34 // PROMISE LAND

LARRA'S POV

Ihininto ni Troy ang sasakyan nito sa isang maliit na simbahan. Masyado tahimik dito at masasabi mo talaga ng kami lamang ang tao. Kung hindi matino isip ko ay I isipin Kong abandunado na ito.

"Bat tayo nandito??." tanong ko ng unit Di ako sinagot nito at Lima as na ng sasakyan.

Pinagbuksan ako nito at nang makalabas kame ay hinatid nyako papasok.

Tinahak namin ang aiming mga sarili patungong altar at saka ito huminto upang harapin ako. At naisip na hindi ito abandunado.

"Larra Rodriguez, will you be with me forever? ?." Sabi nito na iginagulat ko.

"HAH?! A-ano sinasabi mo??."

"I have decided....... to undergo....... Chemo."

Napahawag na lamang ako sa asking bibig ngunit nabigo akong pigilin ang luha ko.

Ano bayan self luha lang dipa mapigilan?

"Sa one year nayon it can be multiplied. To the future I am with you, basta dito kalang sa tabi ko."dagdag pa nito kaya ma's napabuhos ang luha ko.

Hindi parin ako makapaniwala sa Sinabi nya parang samutsaring blessing ang natatanggap ko sa oras na ito.

"Babe please don't cry."

Paano akong hindi iiyak eh binibigla moko ng magandang balita.

"I'm just Happy." at saka sya niyakap ng mahigpit.

"But marriage is too early for us." sabi ko dito

"That's why I'm asking you to be with me hindi kasal agad haha." munting tawa nito na nagpangiti saakin.

"I brought you here in this promise land kase sayo nako mangangako na habang buhay nako sayo, ikaw lang at wala nang iba, na kahit magkalayo man tayo, hiding hindi kita ipagpapalit." mahabang sabi nito habang hinahawi ang buhok ko.

"Of course I'm willing to be with you forever."

Then he hold my both cheeks and he kissed me passionately. It feels like I was safe na walang mangyayaring masama basta kasama kosya. I want him forever and I'm not willing to take him back cuz he's all mine.

____________________________________________________________

Andito kame ngayon sa dati naming tambayan which is sa Manila Bay. We are so comfortable with each others company while sitting and watching the sun sets. I felt secure and happy, but I know this won't last.

Kase aalis sya.

"Babe." tawag nito saakin.
"Hmm?"
"Pag umalis ako lagi ka maguupdate ah." sabi nito na ikinatawa ko.
"Hahahaha Syempre naman."
"Baka mamaya nyan may pumorma sayo sa Up tapos alam mona mas--."
"Aishhh Troy, Ilang beses ko a sasabihin na ikaw at ikaw lang? Ikaw lang ok?." pagsabi ko dito upang maging kampante ito.

At saka ko hinalikan ang noo nito upang mas  makampante pa ito. Pareho kaming naka tingin sa kalangitan iniisip kung kakayanin ba naming magkahiwalay ng napakatagal na panahon. Alam Kong sinusubok lang tayo ng Diyos kung gaano katibay ang pagmamahalan namin, kaya hindi ako susuko. May tamang panahon para sa saamin.

_____________________________________________________________

GRADUATION a very memorable day.. Kung saan matatapos na kame sa High school.. Madaming memories na nababalot sa bawat daanang asking tinatahak papunta sa Field kung saan gaganapin ang Graduation...