My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 60 // Wedding Day!!

SEPTEMBER 30, 2024 // 8:30 AM ng umaga at lahat ay naghahanda na para sa seremonyas ng kasal. Ang buong pamilya Mulawi at ang mga kaibigan nito'y nagiiyakan dahil sa tuwa dahil ang ka ilang unica ija'y ikakasal na....

Lahat ay masaya't nauluha nang isuot pa ni Alwina ang pinakamagandang wedding gown na kanyang maisususot sa buhay nya....

Nang humarap naman muli ito sa sala min ay Di mapigilang maiyak kaya--

"JUSMEYOoooOooooo!!! Naman maam! Kanina pa kayo umiiyak, kanina pako nagreretouch, isave nyo muna yang luha nyo sa mismong kasal! Aguy!." pagrereklamo na ng makeup artist ng bride kaya lahat ay nagsiayos  na.

"Sorry po..."

"Pasensya na po.."

Matapos namang maayusan muli ang bride, saka lumapit ang matalik nitong kaibigan na may dalang kulay asul na parisukat na kahon. "Heres for you for being the bestest friend for me <3." sabi nito at binuksan ang kahita at ang laman nito'y kwintas na ang pendant ay bituin. "Always remember na I'm always here for you no matter what ok?." saka muntikan nang mulling maiyak si Alwina dahil sa tuwa.

Ngunit bago pa man sya maiyak ay tinignan na sya ng makeup artist nya kaya nanahimik nalang sya... "Thank you Larra~~." saka nya niyakap ng mahigpit ang kaibigan bago pa man sila lumabas patungo sa venue ng kasal.

________________ _ __ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _______ _ _ _ ____________

Simple ngunit elegante ang itsura ng pagagganapan ng kasal, nasa ibabaw lamang sila ng cliff at duon na mismo nakalagay ang mga upuan at ang lalakaran ng lahat, tamang-tama rin ang panahon dahil sa magandang sikat ng araw duon. At ganon din kaulap upang takpan ang I it upang Di nila madama.... Sapat na iyon upang matupad ang pinapangarap na kasal ni Alwina't Lorence.. 

LARRA'S POV

Masaya nang nanguna ang mga brides maid hanggang sa ako na ang sunod na naglalakad dito....

Mama mangha ka talaga sa ganda ng paligid at ang nilalakaran mo ay puno ng pula at putting rosas... Masyado nang sapat upang magkaroon ng napaka ganda ng alaala...

KASALUKUYAN akong naglalakad patungo sa kabilang parte ng altar kung saan nakapwesto ang ibang brides maid... Ngunit bago pa man ko makarating duon ay nagtama na ang paningin ng namin....Pasalamat nalang talaga'y dere-derecho nakong na papunta sa kung saan ako dapat at hindi na napatitig pa sa kanya dahil sa naalala....

Matapos ang gabing iyon ay Di na kami naguusap pa, hindi kosy magsisisi sapagkat nagkainitan talaga kame at maski nung gabing hinatid nyako ay duon ang huling paguusap namin ng maayos...

Ang mga nakaraang araw namin na pagtatrabaho ay parang oras lang ang tinagal...maski nang tapusin namin ang wedding cake ay walang pinagbago ang pakikitungo namin at ganon parin kalamig sa isa't-isa wala na ba? Wala na nga talaga siguro...Pilit Kong ipinapamuka sa sarili Kong wala na dahil simula't sa pu naman ay matagal nang tapos...

Nasa kalagitnaan na kami ng seremonyas nang ang pastor ay nasa kanya ng pananalita nang makuha nya ang aking atensyon sa bawat salitang kanyang sinasabi...

"Ang Pag-ibig ay kasangga ng Pagpapatawad at Pagiintindi, kung kaya't kahit magkasala pa ito ng pagkadami ay Patatawarin at Patatawarin mo parin ito sapagkat mahal mo ito. Para lamang itong ating Messiah, kahit anong sala man ang ating nagawa.... Pinapatawad nya parin tayo.... "

Sa pagkakahuli ko ng pagkakataong ay seryoso syang nakatingin saakin, walang kurap-kurap ay saka nya binaling sa ibang direksyon ito matapos ang limang segundo.

"Ngunit, ang Pagpapatawad naman ay kapatid ng Pagkatuto, kung kaya't kapag ang mahal mo'y nagka sala sa iyo, mapapatawad mo ito ngunit matututo kang aayusin ang namamagitan sa inyo... Kaya nasasapuso ang kagawarn nasasa-isip ang kasagutan...... Magmamahal kang muli ngunit magiingat ka narin... Kaya mapapatawad ka, Iintindi ka, magmamahal ka, at higit sa lahat ay matututo ka... "