My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 10 // FRIENDLY DATE

LARRA'S POV

After class naalala kong dadalhin ko si Troy sa lugar na hindi nya pa napupuntahan, at duon iopgpapatuloy ang naudlot na kwentuhan. Friday naman ngayon so bukas walang pasok .

Agad akong tumungo sa locker nya dahil andun sya at nagaayos ng nga gamit nya.

Hinintay kosya isara ang kanyang locker na nagsanhi ng pagkagulat nya.

"Hi..." pagbati ko dito ng nakangiti

"Gosh Larra! aatakihin ako sayo para kang chanak na nanakot."

"Ahh ganun ba..." at kinotongan sya.

"Aray! Pandak mo kase!."

"Ahhh lumalaban kana kana ahhh!!."

Aakmang kokotongan ko pa sya ulit nang may sumabat sa paguusap namin.

"Baby~ " alam kona kung sino ito.
Agad naman akong napatingin kay Troy na gulat na gulat.

Nang makalapit sa'akin si Michael agad naman itong yumakap kay Troy.

"Baby punta tayo sa Mall ngayon." Sabi nito habang nakakapit parin sa braso ni Troy.

"Who are you calling baby??? Gosh get off me!." Pagtataboy nito.

"Gosh whats got into you?! Oh my gosh don't tell me pinagpalit mo nako sa dog loving nerd nayan?!."

Nanlaki namag mga mata ko , ako? hibang na talaga tong babaeng to.

"Is she your new girlfriend now baby~?" Pagkukumpronta nito.

"No!...... no uhmm we are just going somewhere." Sumabat nako sa usapan.

"Pls dont bother me pls lang hah? Cuz if  someone wants or who will fuck you and give you pleasure na talagang papatol sa isang katulad mo... . It's not me." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya kay Michael na nagsilbi ding pagkagulat ng babae sa harapan namen.

Agad din nyang hinatak ang kamay ko at tumungo na sa parking lot para kunin ang sasakyan nito.

"Fuck? Give pleasure?." Napalakas ang boses ko dahil kinana ko pa iniisp ang sinabi nya, so it means dinasya v-vir-gin???.

Agad naman kami huminto sakto sa sasakyan nya .

"What?..." tanong nito.

"Madami akong katanungan sa isip ko." Sabi ko na lamang dahil sa totoo lang, hindi naman nakakagulat yun dahil sya pa ba? Cassanova? 'Di magaganon? Pero parang di ako sanay...

"Mamaya na pag nakarating na tayo dun, san ba tayo pupunta?" Tanong nito saakin.

Hiningi ko ang susi ng sasakyan nya dahil ako na ang nagprisintang magmaneho at dahil ako ang may alam ng daan kung saan iyon.

[Car]

Nasa kalagitnaan kami ng byahe at 'di parin ako mapakali.

"If your still thinking what I've said to Michael earlier don't mind that nalang if you can't take it." Bigla nya binasag ang katahimikan.

"Nope I'm ok, I'm not thinking about that, anyways san mo gusto kumain??" Pagiiba ko ng usapan.

"San ba talaga tayo pupunta? Kinikidap mo na ba'ko???"

"Ako? Mangkikidnap baliktad ata ."

"Hindi imposible yun Ms. Rodri." Napatingin na lamang ako sa kanya ng masama.

"Aishh...I'm just kidding, focus on your driving baka  mapaaga pa  buhay natin." At tahimik ko nalang binaling ang tingin sa daan.
"San ba talaga tayo pupunta?." Pangungulit nito.
 "Somewhere na hindi mo pa napupuntahan."
"Hayst dami naman alam nito, ano ba tawag sa ginagawa natin na ganito?"
"Date---." Nagtingnan nalamang kame.
"I mean friendly date." Pagtama ko rito at agad naman syang natawa. Anong nakakatawa don?

Nagdrive thru muna kami sa McDo para bumili ng Fries at Burger saka tumungo sa manila bay kung saan may isang lugar duon na wala masyadong tao at puro bato.

"Dito lang pala sana ako nalang pinagdrive mo."

"Dimo alam tong pwesto nato noh."

"Ano bang special sa pwesto nato?" Tanong nito saakin.

"Look..." sabi ko sa kanya at binaling ang tingin namin sa sunset its currently 5:40 at kitang kita dito ang paglubog ng haring araw. This is my favorite spot pag gusto ko magpahangin.

Umupo kami sa isa sa mga bato at naglatang ng Manila paper na gamit na (syempre nagreport sila tas yun pinauwi yung manila paper basta ganun mga vebs)

Habang kumakain kami, naisipan ko nang i-open sa kanya ang bumabagabag sa'akin.

"Troy yung sinabi mo pala kanina kay Michael na--"

"Ahh yun." Dinanaman ako pinatapos nito.

"You know me sa school madaming girls ang nagkakandarapa para lang makadate ako, and one of the lucky girls there is Michael, she brought me to a bar where all people are partying hard drunk etc. Then lately, I realized na nasa kwarto ko nalang sya. I get used to it when girls are wanting me all the time just to date them, and nung kumalat ang balita na may nangyari sa'amin ni Michael, agad naman nyang pinagkalat na we're in a relationship already and 'di nako tumanggi pa. Alam mo miss Rodri napaka swerte mo nakadate mo'ko ng 'di naghahabol sakin." Kwento nya saakin.

"Excuse me?? Its a Friendly Date remember??" Pagtama ko dito.

"Anyways, may tanong pala ako."

"Hmm?"

"Why did you chose me to be your friend?." I'm glad he asked me kase I was about to tell him that.

[Playing : Fireflies - Owl City ]

"I did not choose you, I really  want you to be my friend." Nagulat ito sa sinabi ko at nanatiling tahimik.

"When I knew that your sick,  hindi kita tinignan bilang nilalang na may sakit at kailangan ng kaibigan, and  I was your friend noon pa, I'm just irritated to you that's why I kept on ignoring you, and I saw something."

"Well what did you saw??" Tanong nito sa'akin

"I saw Hope, you know Mr. Lorenzo I have Faith in you that's why I won't leave your side if you need someone to hold arms on or cry on 'cuz, I feel that you really need one and you should have one."

Nakatulala na lamang ito nang matapos ko sabihin lahat.

"You have faith in me? Wow, ngayon ko lang yan narinig, are you even serious?" Pabiro nitong tanong.

"Yes, I have...kagaya ng Daddy mo." ngumiso na lamang sya .

"Alam mo Troy hindi mo maintindihan sinasabi ko kase 'di mo feel maging single parent."

"Oh please are you?"

"Nope, I'm just saying na hindi mo alam kung gaano kasakit sa isang magulang ang makita ang anak nila na nahihirapan." Napatigil nalamang ito at saka nakinig saakin. "Mahal na mahal ka ng Daddy mo that's why you need to fight with him through your life kase importante ka at dapat mo pang mafeel na special ka."

TROY'S POV

Diko alam ang sasabihin ko, tila pagkabog na lamang ng puso ko ang nararamdman ko sa ngayon...

"Hatid mo na'ko Mr. Lorenzo 7 pm na oh." Pagtawag saakin.

Nang makarating kami sa tapat ng bahay nila naglakas loob akong tumingin sa kanya dahil sa buong byahe namin ay tahimik kaming dalawa.

"Thanks for the lift Mr. Lorenzo see you on Monday." At binigyan nya ako ng matamis na ngiti.     At saka sinara ang pintuan ng kotse ko.

Diko alam ang dapat kong maramdaman pero may kailangan muna akong atupagin bago yan...

To be Continued
≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫

naol may heart to heart talks, if nababasa moto rn vebs sighn na ito...wala sign lang :>