THE MOST POPULAR GIRL MEET THE PERSON HAVE NO EMOTIONS?(gxg)(on hold)

Chapter 2

Ang araw ng HUNYO.

Alam nang lahat na ito ang simula nang panibagong pasukan. Maging sa school, trabaho, sideline o ano pa yan..

Bago tuluyan umusbong ang araw, tumilaok ang manok, makuha ang mala armalight na boses ni nanay, ay dapat kailangan una mo marinig ang ingay na nang-ga-galing sa alarm clock, upang makagayak agad.

Na tipong lahat nang iyon ay normal na lang sa mga ginagawa natin araw-araw. Subalit, meron din naman ibang tao na kayang gumawa nang sarili nyang paraan...

Katulad na lang nang isang estrangherang babae na taimtim ina-asikaso ang kanyang sarili sa gitna nang madaling araw...

Sya'y nakatira sa simpleng bahay na may dalawang palapag, habang ang lokasyon nito ay pinali-libutan nang malawak na bakod.

Bago pa man tumilaok ang manok, ay meron nang nakahanda na lutong itlog sa kanyang lamesa. At bago pa man sumilip ang araw, ay nakapag-timpla na rin ito nang mainit na tsokolate sa umaga.

Tila'y hindi rin naman alintana sa kanya na masyado pang mahaba ang oras upang sya'y mag gayak, sapagkat ang kanyang magulang na may trabaho din ay tila nahawa rin sa kanya.

"It is 4:30 in the morning sweetie, ang aga mo naman ata, anong oras ba ang pasok mo?"

Anas nang isang salarin sa estrangherang babae na ngayon ay taim-tim nang kuma-kain mag isa sa hapag kainan.

At habang ito'y patuloy na kumi-kilos, magalang na sumagot sya sa katanungan nang kanyang kasama.

"7 am, po."

Kasabay ang marahan na pag-upo nang salarin sa bakanteng upuan bago nya ito sinilayan.

"I see...Masyado pang maaga anak...sa tingin mo ba ay open na rin ang school nyo pag dating mo doon?"

"Hindi ko rin sigurado, ma. Pero balak ko naman po mag lakad papunta sa school, kaya magiging sakto lang rin ang pag punta ko dun."

Seryosong litanya ng babae sabay tingin sa kausap nito, na kanya palang ina at halata pa sa itsura nito na tila'y ina-antok pa.

"Ganoon ba? Osige pero mag i-ingat ka ahh~"

Pahikab nitong sagot, sabay ngiti sa kanyang kaharap. Isang tango lang naman ang ibinalik ng babae bago pinag patuloy ang kanyang pagkain.

At habang ngumu-nguya, ang kanyang nanay naman ay taim-tim na pala syang pinag-ma-masdan.

'Right now, I just realized na isang magandang dalaga na pala ang anak ko...and somehow ngayon ko na klaro na mas kamukha pala nya ang kanyang ama.'

Pagkaraan na litanya ng ina sa sarili, subalit ganoon lang din kabilis dumaan ang pag aalala sa mata nito, nang kanya rin maisip ang mga mangyayari sa anak nya.

Hindi rin naman ito nag tagal nang mapansin ng dalaga ang pagiging tahimik nang kasama nito, hudyat upang tignan nya ito para lang sya'y masalubong nang nanlu-lumong mukha.

"Ma, kung ano man yang ini-isip mo, you don't need to worry, I can handle it."

"B-but, w-what if mapunta ka ulit sa sitwasyon na yun?"

"I will make sure that I'm not."

Buntong hininga na sagot ng anak, nang kanya rin ma-isip ang tinutukoy ng ina. Kasabay yun ang pag tayo nito sa upuan, para ilagay ang plato sa kitchen sink.

"I'm not that person whom I use to be, ma...I will prove that."

Determinado pang dugtong nito matapos nya itong lingunin na nag pangiti ulit sa kanyang kausap.