THE MOST POPULAR GIRL MEET THE PERSON HAVE NO EMOTIONS?(gxg)(on hold)

Chapter 8: I hate the most

It's 4 o'clock in the afternoon nang tuluyan matapos ang aming klase.

Some of you might confused, why?

And as per their announcement, most of our professors were having a meeting for tomorrow's event na related sa pag pakilala sa bagong student council and school activities.

Which again, another confusion kung bakit ang bilis naman? Na kung siguro sa ibang school ito gaganapin, may mga presentation and speech pa ang bawat kasali sa elections, para mag hakot ng votes samin mga estudyante.

And sa activities naman, Okay lang sana sya, pero...Medyo pa special pa rin. Sapagkat, sa bawat classroom lang naman dini-discuss yun, kasama na dun yung introduction nang magiging adviser sa whole semester.

But since, siguro dahil exclusive and prestigious nga ang school. Ni kahit rules and regulations ng institutional department ay pwedeng hindi nila sundin?

If ever na ganun nga, posible naman ata mangyari yun. Cause as what alli said earlier, kahit ang mga may royalty blood ay naka enroll sa University, paano pa kaya mga anak ng governments and billioners, right?

Pero bukod pa doon, paano kaya nagawa ni atty. Chou na maingganyo ang mga ganoong klaseng tao na ipasok nila ang kanilang anak sa kismet University?

Because If I recall...Hindi ba't ang mga ganun exclusive person ay lapitin talaga nang trahedya.

Which is why, some of the royal bloods ay nagagawa na lang kumuha ng personal adviser para i-home school anak nila.

Meron naman iba na nag lalaan nang mga araw na i-close ang school sa lahat ng estyudante, para maging exclusive sa importanteng tao.

And also sa sitwasyon ni kismet... Sigurado ako na walang taong hindi gagawa nang paraan para malaman kung sino ang mga royal bloods. Lalo na't meron sila pera para magawa ang ganun bagay.

But anyway, hanggang dun lang naman muna ang aking pag uusisa, dahil ang gusto ko talaga muna malaman ay tungkol sa bruha na may pangalan, Coliff.

Kung anong naging papel ng pamilya nya samin at bakit nag karoon nang ganun klaseng tao na encounter ang aking magulang.

"Ma, I'm home."

Pagkaraan kong litanya nang tuluyan akong makauwi. But instead na dumiretso sa entrance door, agad akong nag lakad papunta sa backyard.

Dahil sa ganitong oras, ang aking ina ay abala na sa kanyang mga bulaklak na alaga.

Which is hindi  ako nag kamali nang maubatan ko itong nag bubungkal ng lupa.

"Ma?"

"Oh, yumi anak nandito ka na, bakit ang aga naman ata?"

Bungad nito nang kanya akong lingunin, at kagaya ng aking reaksyon sa school, ganun din ang ang naka plastar ngayon sa mukha nya.

"Maaga po kami pinauwi dahil may meeting daw po yung mga professors namin."

"Ganun ba? So how's your first day of school, masaya ba?"

Ngiting tanong ni mama, habang tinanggal nito ang gloves at inaya akong pumasok sa loob ng bahay.

I just nod first at sinabi ko rin na kahit pa-paano meron akong nakilala na isa, which is si alli.

Masagana lang naman nakikinig ito sakin habang nag ha-handa sya ng pagkain, tila halos lahat nga nang nasabi ni alli ay nabanggit ko rin sa kanya.

Kaya tuloy ang oras ay hindi na rin namin napansin, siguro kung hindi pa sumulpot si tito ferb ay di pa kami mata-tapos ni mama sa kwentuhan.

"Ang dami nyo na naman sigurong chika mag ina. At kahit pati itong niluluto nyong kanin ay tapos na, buti na lang naka rice cooker kayo. So anes ba ang chika?"

"Ay ganun? gusto mo lang din pala maka chismis."

Banat naman ng aking ina na  pinagmasdan ko lang. As you may observe on their gesture. Tito ferb campher, and my mother, Ami campher stillford, are siblings.

Kaya ganito na lang sila mag bonding, especially they really do understand each other dahil same lang din sila ng gender, different nga lang sa panlabas, as per tito ferb.

"So ano nga kasi ang chika? Ito naman parang di ako kilala."

Litanya nito kay mama, hanggang sa matawa na lang sa reaksyon nito.

"Kine-kwento lang ni yumi yung nangyari sa first day of school nya."

"And speaking of school, ma. May ita-tanong po pala ako."

"Hmm? What is it, anak?"

"Ma, paano at saan nyo po nakilala ang mga herbneas?"

Marahan muna sila nagkatinginan sabay baling sakin na may ngiti sa labi.

"If I recall nakilala namin sila..."

--------------------

Is that really true?

Mga ilang minuto kong litanya saking sarili nang hanggang ngayon akin pa rin na-alala ang sagot nila mama saking katanungan.

Kung bakit ba naman kasi ganun words talaga ang narinig ko mula sakanila, pero siguro dahil matagal na nila ito hindi naka-usap?

"Yumi! Hi, ang aga mo pa rin as always."

Pagkuha ni alli, saking atensyon at akin syang nilingon.

"Same to you, mukhang hindi ka na tumakbo."

"Well, wala na kasing maraming harang sa daan unlike nung first day. But anyways, mukhang late pa rin naman ata ako, pero mas late nga lang itong event na mag start."

"But still, parang wala naman nag re-reklamo, and as a matter of fact they really eager to start the event not because they're bored. Bakit kaya?"

We're already at the event, and actually maaga pa lang puno na talaga itong venue. I guess they're aware about the time punctuality.

"Hmn? Oh that's right I forgot to tell you."

"Tell me, what?"

"That our student council is none other than coli—"

"Hello, mic test."

"Kyaaahhh!!! Colifff!!!"

"Kyaahhh!!!"

Putol sa sasabihin ni alli, nang marinig namin ang isang estranghera babae na nagsalita gamit ang mic.

At ganun na lang din mag sigawan ang aming mga kasama nang tumambad samin paningin ang grupo nila coliff sa stage.

Ah, now I know kung bakit ang hyper at willing mag hintay ang mga kasama namin estudyante.

And that's because of that bruha.

"Pardon alli, ano nga ulit yung sa-sabihin mo?"

"Oh I mean, because of her. Kaya ganito na lang kadami ang tao dito."

"Is it required na kahit sa ganitong event ay dapat present sya?"

"Well, yes?"

"Why?"

"Uhm, because... she's our student council president."

May alinlangan na ngiting sagot sakin nito, na akin lang ikinabalik nang tingin sa taong nasa stage.

At ngayon ay may malaking ngiti sa labi habang nakatingin sa mga taong tinatawag ang atensyon nya.

Kaya ba ganoon na lang din ang lakas nang loob nya gumawa nang gulo sa unibersidad, dahil ang sarili nya lang rin pala ang maka-kapag disiplina sa kalokohan nya?

Pero paano pala sya ma di-disiplina, kung sa una pa lang wala naman syang ganun ugali?

Really, what's with this school? two days pa lang naman ang nakalilipas, pero sa tingin ko, almost 100% na ang rate nang pagkamuhi at nagti-timpi na pasensya ko sa kanya...

-----------

Mashiro99~