THE MOST POPULAR GIRL MEET THE PERSON HAVE NO EMOTIONS?(gxg)(on hold)

Chapter 5

"uhm, Alli. Ma-a-ari mo bang elaborate pa yung sa sinabi mo kanina, tungkol sa enrollment?"

Pagkaraan kong pahayag nang tuluyan nang matapos ang math subject, at ngayon ay nag lalakad na kami sa hallway papuntang canteen nang ayain ako nito.

"Oh, sure! Hmm tutal mahaba-haba naman ang binigay na break time satin, why not use it para mai-tour rin kita dito."

Sabay pag akbang nya pababa, sa tatlong hagdan upang makalabas sa hallway.

Allison Hersschel

Ito ang buo nyang pangalan, saka ko lang iyon nalaman nang mag introduce kami sa harap nang adviser namin. And according naman sa further details nya, her hobby is writing and creating some novel and poems. She's 19 yrs old, same as mine.

Na realize nya lang daw ang hobby nya nung 6 yrs old sya, dahil lagi daw itong bina-basahan nang kanyang ina.

While regarding naman sa status nila, they own a company na related sa theatre or entertainment industry, so no wonder kung bakit ganun na lang ang pagka gusto nya sa mga novels and poems.

"This area is called, C-Park!"

Putol nito sa katahimikan nang aming pag lalakad, bago kami tuluyan mapahinto sa gitna nang malaking sculpture ng babae.

I must say na maganda at Pulido ang pagkagawa dito, same goes sa modelo nito, dahil kahit gawa sya sa stone, ni hindi man lang nawala ang emotion na gustong ilarawan nang posture nito.

Like as if, she's proudly standing in front of the institutional structure, na nag bibigay pahiwatig na, 'ito ang bunga nang sakripisyo at sipag nya.'

"She's so gorgeous right?"

"Yeah..."

Ang tangi ko lang nasagot, habang ang atensyon ko ay nasa sculpture pa rin, para kasing habang tini-titigan ko sya nang matagal, ay tila parang nakita ko na ang itsura nito, pero di ko matukoy kung kailan at saan.

"Her name is Atty. Chua Dou. The one who own this school... she was 80 yrs old when she passed away, I guess?"

Anas nya, at nang malingon ko ito ay nakatingin rin pala sya dito na may ngiti sa labi.

"Kaya ba C-park ang tawag sa lugar na ito?"

I ask but instead of answering me, she chuckled to me first and divert her gaze on me.

"One of the reason I think? Pero kasi ang sabi nila kaya ganoon ang tawag dito dahil, ang pangalan nang tatlong anak kasi ni atty. Chua, ay nag simula lahat sa letter C. However, including her name on her property, I don't believe na ga-gamitin nya yun."

"Why? Isn't it normal na gamitin ang pangalan sa pag mamay-ari?"

"Except for her."

She shrugged sabay pagtalikod nito sa rebulto para tuluyan umalis na akin lang sinundan.

"It seems that you have an answer on that question."

"Haha, well, you see. Atty. Chua is also believed in mythological or symbolitic words and definition. Kaya instead na ang gagamitin nya ay ang mismong pangalan nya, eh mas gugustuhin pa nya na ilaan ito sa pani-niwala nya. Like for example, the name of this school!"

Sabay turo nito sa gate na may golden arch, at nakaukit ang pangalan ng school.

"Kismet University."

"In other terms, its fate. Atty. Chua is always strongly believe in fate..."

"Did you already meet her?"

I suddenly ask, while still staring on her expression. But then she only look at me and give me a warm smile ahead before she proceed to walk again.

"I always meet her, until she's gone."

"I see.."

"But yeah! Moving on, right now we're going to our school gym."

Masayang pahiwatig nito na akin na lang hinayaan, kaysa naman na palibutan kami nang katahimikan.

"We have 2 types of gym actually, it is an indoor and outdoor. Most of the students kasi ay more on athletic pero ang iba ay hindi kaya mag stay sa init, kaya ang mga sports na pwede sa indoor ay hindi na hina-halo sa outdoor."

'yun ba yung karaniwang sinasabi na kutis mayaman??'

I ask myself habang patuloy lang sa pag papaliwanag si alli sa mga kind of sports.

"How about you, yumi? What kind of sports you want?"

"None, I'm not into sports."

"I see, well I guess we're same on that! Mabilis din kasi ako mapagod lalo na sa pag takbo kaya ayun."

Kanyang paliwanag, bago ito naisipan umupo sa bench at napatingin lang sa paligid, akin lang naman itong hinayaan dahil baka nakaramdam na rin ito nang pagod.

Habang ako naman ay maingat kong inilabas ang maliit kong sketch pad sa bulsa. Akin kasing naisipan na mag guhit muna, sapagkat napaka comfortable nang tanawin at naka-ka-gana mag ukit.

"Ooh, you sketch?"

"Yeah, I hope you don't mind."

"Sure! Sure! Its alright, meron pa naman tayong 1hr and 30 min."

"Will finish it as soon as possible, hindi ka pa ba nagugutom?"

"Hmnn not yet, mamaya na lang tayo pumunta dun, dahil baka kasi crowded pa."

Crowded? Bakit? Ganun ba Naka-kagutom ang lecture?

Aking anas sa sarili, habang napatango na lang din at sinimulan na ang pag guhit.

----------

"Sana naman meron pa silang lasagna."

Litanya ni alli, pagkaraan nang ilang minuto namin nag stay sa gym, at ngayon ay nag lalakad na ulit kami sa hallway papuntang canteen.

"Nau-ubusan sila ng stock?"

"Yeah, especially kapag libre."

"Libre? Like charity event?"

Tanong ko, hudyat sa mahin-hin nyang pagtawa. Why? Hindi ba sa ganun event lang naman possible na may palibreng kain?

"No, its not—"

"Wahahahah!!!"

"Hahahaha"

Iilan tawa sa paligid na aming narinig ni alli, nang sa tingin ko malapit na kami sa canteen, dahilan upang maputol rin ang sasabihin nito, at aking pag pinagtaka, nang biglang nagmadaling maglakad si alli.

"Hey, hey, hit him properly, wala man lang tumama sa mukha nya oh."

Anas nang isang lalaki sa naka-kaloko nyang boses ang aming nabungaran. Pero imbis na sya ang aking tutukan, tila napako ang aking atensyon sa lalaking, nakaluhod sa harapan nila, na puno nang dumi sa katawan.

"Tsk, seriously its first day of school may na bully agad sila?"

Bulong ni alli saking tabi at tila'y hindi na rin maipinta ang kanyang mukha. Pero imbis na mag tanong ay akin na lang tinignan ang taong tinutukoy nito.

Lima na tao silang nasa harap, tatlong babae at dalawang lalaki. Tila ang maligalig lang sakanila ay ang isang lalaki habang ang apat ay parang audience na nanonood sa harapan nila.

Subalit, kahit madaming tao ang nakapalibot, ay tila parang nag automatic lock ang atensyon ko sa isang babae, at kagaya nung una.

Nakangiti pa rin ito nang naka-kaloko, pero nang akin itong napagmasdan nang mabuti, dito ko napansin na parang sya...

Parang sya nga ang nasa malaking sculpture sa C-Park.

-------------

Mashiro99 ~