THE MOST POPULAR GIRL MEET THE PERSON HAVE NO EMOTIONS?(gxg)(on hold)

PROLOGUE

"hic*..sniff*.."

"Aa-aahh.."

"Sniff...huhunhp"

Agony, despair, gloomy...

That's...the emotion na aking nakikita sa paligid ko ngayon. I don't know why they're crying in front of the picture and in a white rectangle...

Which for me, ano ang naka-kaiyak dito kung nakangiti naman sa picture ang taong sina-sayangan nila ng luha?...

"S-sweetie are y-you alright there?"

Garagal ang boses na pumukaw sakin atensyon at nang lingunin ko ito, isang umiiyak na babae ang bumungad saking pananaw.

And that lady is my mother. I just give her a nod while there's a confusion plaster on my face, para masagot ko lang ang katanungan nya.

At isang mahigpit na yakap lang naman ang ibinalik nito sakin sabay bulong na mas lalo ko pang ipinagtaka.

"I-i know you're probably curious on what you discover...and to answer that sweetie...r-right now we are crying because our friend is also going back to heaven."

"H-heaven? Just like tootie?"

I innocently uttered before she nod...Kung ganoon nga, I think they are valid to cry, dahil ganun din naman ang ginawa ko sa harap nang paborito kung pusa nang bumalik na ito sa heaven.

However, my tootie is not smiling like that...And furthermore, kung talaga ngang naka-kalungkot ang nasa paligid namin ngayon...

'Why...why she's not crying?'

Litanya ko saking sarili habang nakatu-tok na ulit ang atensyon sa isang bata na siguro'y akin lang kasing edad.

Na hindi rin umiiyak kagaya ko. Ito rin ang isa sa kumuha nang aking atensyon, bukod pa sa kulay white na rectangular na malapit lang din sa kanya, at malayang pinag-mamasdan ang nasa loob nito...

Pero hindi tulad nang iba pa naming mga kasama, na kapag sila ay tumi-tingin sa laman na iyon, ay hindi na nila mapigilan pa ang kanilang mga luha...

'Is she not sad na ba-balik na sa heaven yung taong nasa picture? Hindi na kaya ba-balik yun forever, kapag nasa heaven na.'

Akin pang litanya sa sarili habang tuluyan napa-kunot ang noo sa batang babae, nang biglang dumapo ang tingin din nito sakin...

--------------

"Hey! You there!"

Pagkaraan kong tawag sa atensyon nya, nang ilang minuto nang nakalipas matapos ibaon yung white rectangle sa lupa.

At ngayon taimtim lang na nag kumpulan sa tabi ang aming kasama, except dito sa bata na walang pasubali kong pinuntahan nang mapansin kong sa ibang dereksyon sya nag lakad.

Nang akin itong tuluyan malapitan, tila'y hindi ko pa rin nakuha ang atensyon nya, sapagkat patuloy lang ito sa pag-ukit sa lupa.

Gusto ko rin sana alamin kung ano iyon, pero hindi ko ito makita dahil naha-harangan nya ito nang kanyang katawan.

"Hellooo, do you hear me??"

Akin pang pag-uulit pero ganoon pa rin, hindi man lang sya lumingon. Hudyat para ako na ang pumunta sa kanyang harapan, at umupo na rin upang mapantayan ang kanyang mukha.

"Hey, why are you not talking to me?"

Pagkaraan kong litanya matapos kong hintayin ang reaksyon nya saking titig, pero katulad nung una, wala pa rin ang atensyon nya sakin.

"Hmmn, hindi mo ba ako nari-rinig? O baka hindi mo ako naki-kita? Ano yan ginagawa mo?"

Sunod-sunod kong tanong habang sya ay patuloy pa rin nag uukit sa lupa gamit ang hawak nyang stick na kahoy.