Ortak salonuna geçiyorsun. Remus Lupin arkadaşlarıyla vakit geçireceğini söylemiştir ve koca gece bunu düşünüyorsun. Bir yandan da kendine kızıyorsundur dün kütüphaneye gitmediğin için. Şöminenin yanındaki koltuğa oturup ateşi izlemeye başlarsın. Remus Lupin'in düşünüyorsun yüzündeki o tedirgin ifadeyi.
Kendini kızıyorsun ve ödev yapmaya başlıyorsun. Kehanetten 6 sayfa yapman gereken bir şey var ve sen kehanetin hiçbir şey anlamıyorsun. Arkadaşlarından yardım dileniyorsun ama yardım etmiyorlar. Pislikler!
Kütüphane iniyorsun kitaplardan bir şey aramaya başlıyorsun. Gözün pencereyi kayıyor dışarıdaki dolunayı görüyorsun. Dolunay'a dalıp gidiyorsun sonra dışarıdan bir kurt uluması duyuyorsun. Tüylerin bir an diken diken oluyor ve kehanet ödevini yapmaya devam ediyorsun. Uzun saatlerin ardından sonunda 6 sayfalık kehanet ödevini bitirebiliyorsun. Tam kütüphaneden çıkarken tekrar bir kurt uluması duyuyorsun.
Aklın hala Remus Lupin'de. Arkadaşları ile ne yapacağını merak ediyorsun. Yatakhanene gidip tavanı izlemeye başlıyorsun. Tavanı izlemenin bir yararı olmayacağını bildiğin için pencerenin kenarına oturup ormanı izliyorsun. Gözlerin bir kıpırtı görüyor. At adamlar koşturuyordur diye düşünüyorsun. Rüzgarın sesini duyuyorsun, dolunaya bakıyorsun, ağaçlara...
Pencerenin kenarında uyuya kalmışsın. Uykun derin olduğu için arkadaşların seni kaldıramamış. Saat gece yarısı 3'e gelirken uyanıyorsun. Boynunun acıdığını fark ediyorsun ve aniden aklına sihir tarihi ödevi geliyor! "Merlin ıslak pantalonu!" diye söyleniyorsun ve masana oturuyorsun.
"Lumos" deyip asanı yakıyorsun ve sihir tarihi kitabını çıkarıp yazmaya başlıyorsun. Şafağa doğru bitiriyorsun ödevini. Gökyüzünün kızıllığına bakıyorsun tekrar.
Her zaman için herkes uyurken Hogwarts'ta dolaşmayı çok istemişsindir. Bu anı fırsat bulup çıkıyorsun ortak salondan.
Bir profesöre yakalanmamak için dua ediyorsun. Yavaş yavaş koridorda ilerlerken birkaç ses duyuyorsun ve hemen bir sınıfa giriyorsun. Nefes almaya bile korkuyorsun ve sesleri dinliyorsun.
"Bu gece daha iyiydi"
"Kapa çeneni Kılkuyruk, Aylak'ı taşımamız da yardım et"
Sirius Black'in sesi olduğunu fark ediyorsun. Remus'a bir şey olduğunu sanıyorsun ve çok korkuyorsun. Saklandığın sınıftan çıkıp dört arkadaşın yanına geliyorsun.
"Bu saatte ne yapıyorsunuz?" diye soruyorsun korkuyla. Remus'un vücudundaki çizikleri görüyorsun.
"Ne oldu ona!"
"Sessiz ol!" diye kızıyor James Potter.
"Onu revire götürmeliyiz" diyor Peter Pettigrew. Korkuyla sende peşlerinden gidiyorsun. Madam Pomfrey'nin onları beklediğini görüyorsun.
"Yatırım hemen buraya"
James Potter ve Sirius Black taşıdıkları Remus Lupin'i yatağa yatırıyor.
"Bana ne olduğunu anlatacak mısınız?!" diyorsun.
Üç arkadaş birbirine bakıyor. Pek cevap verme taraftarı değillermiş gibi duruyorlar. Remus Lupin'e yaklaşıyorsun ve üstündeki çizikleri bakıyorsun. Yakından bakınca anlıyorsun.
"Merlin!" diyorsun. "Yoksa o uluma sesleri?..."
Hiçbiri cevap vermiyor. Madam Pomfrey hala Remus'un yaralarını iyileştirmeye çalışıyordur.
"Geçin size de bakayım çocuklar" diyor Madam Pomfrey. Üç arkadaş oturuyor. Sende Remus'un yanındaki sandalyeye oturuyorsun. Remus'un yanağını okşuyorsun. Elini tutuyorsun ve uyuyakalıyorsun.
"Hey" diyor bir ses ve saçını okşuyor. Uyanıyorsun. Remus'un uyanmış olduğunu görüyorsun. Arkadaşları da yanında Daltonlar gibi sıralanmış bir şekilde sana bakıyor. Lily Evans'ı görüyorsun.
"Ne geceydi ama!" diyor Peter Pettigrew. Potter, Black ve Evans ateş saçan gözlerle ona bakınca susuyor.
"Öğrendin artık" diyor Remus Lupin ve elini elinden çekiyor. "Kurtadam olduğumu öğrendiğine göre benimle artık görüşmek istemezsin"
"Ne olmuş kurtadamsan?" diyorsun.
"Ben bir canavarım"
"Hayır değilsin" deyip yanağını okşuyorsun.
"Kurtadam olmak bir şey değiştirmez. Senin iyi birisi olduğunu biliyorum"
"Ve unutma sana bir kütüphane sözüm var"
Herkes kıkırdıyor. Remus bu günü revirde dinlenerek geçirecek. Sende yeni arkadaşların ile derse geçecekken Remus Lupin'in yanağına öpücük kondurup diğerlerinin yanına koşturuyorsun.
🍫
Bir yıldır bölüm atmamış- şey tamam sustum.
