Kahvaltıya inmiyorsun. Dünkü rezilliğinden sonra tekrar Remus Lupin'i görmek istemezsin. Ama sende bu şans varken...
Arkadaşın neden gelmeyeceğini sorar. Iştahım yok diye yalanlarsın. Herkes Büyük Salon'a giderken sen kendini yorganın altına gömer, Remus Lupin'i düşünüp sırıtırsın.
Karnın guruldamaya başlar. Aç olduğunu düşünmemeye çalışırsın ama etki etmez. Sweatinin şapkasını geçirip usul usul Büyük Salon'a gidersin.
Kendi binanın masasına doğru ilerleyip iki-üç çörek alıp hemen Büyük Salon'dan çıkarsın. Derin bir soluk verirsin ama karşıdan dört kişinin geldiğini görürsün. Kafanı daha da eğip yanlarından geçmeye çalışırsın.
"Günaydın" der Remus Lupin. Tiz bir sevinç çığlığı atmamak için kendini zor tutarsın. Başını kaldırıp, kekeleyerek günaydın demeye çalışırsın.
Sirius Black'in kıkırdadığını görürsün. Hızla onların yanından uzaklaşıp ortak salonuna gidersin.
Şöminenin yanına oturup çörekleri yersin. Bir yanda sırıtıyorsundur çünkü Remus Lupin'i düşünüyorsundur.
Sırıtarak çörek yediğinden boğulursun ve öksürmeye başlarsın. Kendini hemen toplarsın ve masaya geçip ödevlerine koyulursun.
Arkadaşların gelir. "Sirius Black ve arkadaşlarının senin hakkında konuştuğunu duydum" derler.
Karnın ağrımaya başlar.
"Ne konuşuyorlardı?" diye sorarsın.
"Sadece adını duydum, sonrada Remus Lupin'i dürdüklediler ve kıkırdamaya başladılar"
Ağzın kulaklarına varır. Tüm ödev yapma istediğin kaçar ve bir yalan uydurup yatakhaneye gidersin. Yorganına sarılıp ayaklarını yatağa vurur ve sevinç çığlıkları atarsın.
Saçını düzeltip hiçbir şey olmamış gibi ortak salon'a inersin.
"Kütüphaneye gidelim mi?" diye sorarsın.
Arkadaşların pek istemese zorla onları kütüphaneye sürüklersin. Boş bir masaya oturup gözlerinle Remus Lupin'i ararsın. Ama göremezsin.
Kitap arama bahanesiyle diğer masalara bakarsın. Kütüphaneyi dolaşırsın ama yine göremezsin. Herhangi bir kitap alıp geri dönerken birine çarparsın.
"Ah pardon" dersiniz aynı anda. Çocuğa baktığında Remus Lupin olduğunu görürsün.
"Çok özür dilerim, görmedim" dersin gözlerini kaçırarak. Çünkü ona baktığında ağzının kulaklarıma varacağını bilirsin.
"Asıl ben özür dilerim, yolun ortasında duruyordum" der.
"E şey" kekeleyerek söylersin. Hafif bir öksürürsün, "sonra görüşürüz öyleyse"
"Görüşürüz" der gülümseyerek. Yanından uzaklaşırsın. Arkadaşlarının olduğu masaya zıplayarak ve yüzündeki kocaman gülümsemeyle gidersin.
🍫
