Tekrar derin bir yutkunuş sesi duydu kulaklarım, sonra acı içinde harmanlanmış sesini.
"Eğer bir gün yeniden karşılaşırsak banada ninni söyle olur mu? Senin sesin bana, bataklık gibi gelen bu dünyayı, güzel bir yermiş gibi hissettiriyor."
" Yeşil gö...
Annemin bir sözü vardı ve hep hatırlatmaktan sıkılmazdı! "İnsana sevdiğinin sesi dünyada bulabileceği en güzel keşif gibi gelir"
Oysa ben ne sevgiye nede aşka pek inanmazdım çünkü aşk bir görme kusuruydu sevgiyse bana göre aşkın sudaki yansımasıydı ama tâki o bataklığa sesimi duyurana kadar.
Ben AĞCA AREZ saf duygulara inanmayan annesi küçükken vefat etmiş babası Arezler soyuna dayanan ünlü Arez Holdingler sahibinin kızı. Bu bataklığa girmiş ve bu bataklığın sahibine sesini duyurmaya çalışan küçük bir kız.
Yorulmuştum ne kadar süredir yürüdüğümü bilmiyorum ayaklarım beni kendiliğinden buraya getirmişti, nereye mi? Annemin mezarının yanına onu çok özlemiştim gülüşü, kokusu, özellikle de sesi, bana söylediği ninnileri bile hala yankılanır aklımda bana kızım dediği an sanki tüm dünya benim olurdu ama ne artık bana kızım diyebiliyor nede ninniler söyleyebiliyordu.
O ölmüştü o öleli tam 10 yıl olmuştu. Gelirken beyaz gül almıştım çok severdi, beyaz güller için hep saflığı temsil eder derdi, aynı senin gibi bembeyazlar derdi. Ona hep inanırdım çünkü küçük bir kız annesinden başka kime inana bilirdiki? Mezarının başında bana söyledi ninnilerden birini söylemeye başladım sanki o an eski günlere gitmişim gibi hissettim annem sanki hiç gitmemiş hep benimleymiş gibi. Keşke hiç gitmeseydi beni bu bataklıkta yanlız bırakmasaydı.
Annemin mezarının yanında otururken sağ tarafımda bir hareketlilik vardı kafamı oraya çevirmem ile koyu yeşil gözlerin benim güneş kadar parlak kehribar gözlerimle kesişmesi bir oldu. Benden tam 10 metre kadar uzakta ağlıyan kişiyle gözlerimiz aniden kesişince bi an suç işliyormuş gibi oldum ama onun bakışları sanki hiç kimse tarafından görülmek istemiyormuş gibiydi. Beni görünce daha da çatan kaşları ve ağlamaktan kan çanağı olmuş gözleri bi an olsun başka bir yöne bakmıyordu. Telefonum çalınca gözlerimiz ayrılmak zorunda kaldı ve o an sanki dünyaya dönmüş gibi aniden hareketlenip yerinden kalkıp çıkışa doğru yöneldi. Bende arkasından ona yetişip neden bu halde olduğunu sormak istedim, o tam kapının orda bense onun beş metre kadar arkasında iken aniden durdu sanki onun peşinden gitmemi istiyormuş gibi,
ama bu sefer dönüp bakmadı o güzel yeşil irislerini benim kehribar gözlerimle buluşturmadı sadece ağzından şu iki üç cümle döküldü!
- Eğer bir gün yeniden karşılaşırsak banada ninni söyle olur mu? Senin sesin bana, bataklık gibi gelen bu dünyayı, güzel bir yermiş gibi hissettiriyor.
~ VE BÖLÜM SONU MUTLU KALIN ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İYİ OKUMALAR CANLARIM İLK KİTABIM VE ÇOKHEYCALIYIM LÜTFEN OKUDUĞUNUZ İLK TARİHİ ATAMAYI UNUTMAYIN🦋
OY VE BOL YORUMLARINIZI BEKLİYORUM EĞER 100 OY ALIRSA DEVAMINI YAZCAM EĞER GELMEZSE KALDIRMAYI DÜŞÜNÜYORUM LÜTFEN EMEK VERDİM OKUYUP OY ATMAYI UNUTMAYIN VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN🙏💚
SEVİLİYORSUNUZ SIZİNLE AİLE OLMAK İSTİYORUM BENİ TAKİP EDEREK BATAKLIK AİLEMİN ÜYESİ OLMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN🥰❤
