I'M DONE CHASING YOU

CHAPTER 17

THIRD PERSON POV:

Nang matapos ang kanta tumulo ang luha ni Zebby.  Sa di alam niyang dahilan.

Biglang tumikhim si Dixon at ngumiti siya rito.

" Nicole,  alam kong di mo na natatandaan ang lugar na ito.  Kaya ipaalala ko ito sa iyo. "   sabi ni Dixon  aa kanya.  Kaya naguguluhang tumingin siya kay Dixon.

" Sabi ko na ehh, kalimutan mo na.  Alam ko naman yun.  Ok start na akong magkwento. 

10 years has passed  nameet kita sa kugar na ito. I'm 7  while  you.  Your just 5. Muntikan ka nang masagasaan ng kotse kaya hinablot kita.  And then boom nakilala kita dahil dun.   Di ko alam kung naalala mo pa. "  sabi nito sa kanya kaya

Bigla siyang na patanga. Naalala niya noon na. 

" Ikaw yung-"  sasabihin na sana niya ng

"Yup,  so naalala mo na kung sino ako? " tanong nito sa kanya kaya napatango na lang siya rito.

Pero lumayo ng kunti si Dixon sa kanya at ngayon may marami ng tao ang nasaksi kaya naman naghanda na si Dixon for his long and sweet message  para sa babaeng nasa harapan niya ngayon.

" Nicole,  thank you  for making my life happy even though  before you chase me just to notice you.  Even though I hurt you.  That was the only way para di ako mas lalong mahulog sa iyo. "   sabi nito kaya namula siya at tumulo ang luha niya.

" I know all of this is not enough. "  Gustong  gusto ni Nicole  na sabihing

' No Dixon your enough for me. '
Gusto niyang isagaw rito pero biglang may bumara sa lalamunan niya.

" But I know I'm not perfect anyway.  Thank  you.  I'm so lucky to have like you. Thank you for being there. Thank you ikaw lang kasi ang nagpapasaya sa akin kahit na mali ang trato ko sa iyo noon.  Thank you for the love that you give to me. I know there is no words  that can express how much I love you.  Do you ever remember those happy moments and memories when we're kids  we have? 10 years before?
I miss those memories . I want to be back at that time.  I miss everything we had before.

Your the best person I have  before and still now. I think I'm the most luckiest  man in the world even if I'm hardheaded person you still have patience to chase me.  For all the times  that I might forget to say thank you.  All the special  little things you do , for all the unspoken words  I can't  say it to you before you left.  I love you Nicole.

I truly love you Nicole. Thank so much you really mean to me. I'm not a showy person in showing my love to you. Your my everything. " mahaba nitong sabi sa kanya. 

Sobrang saya ang nalaman niya ang mga salitang yun ay para siyang  pinaghehele sa mga sinabi  nito.

' Whatever  I had come because of you  there not enough words , I can say thank you for all the sacrifices you did for me.  You deserve the most beautiful thing that I will givr to you is happiness.

Huhhuhuhu  Dixon naman ehh mugto na mata ko nito  sa kakaiyak ko ehh. That's  enough for me to say a simple thank you is enough for me.  Even my own words can't express my  feelings  , greetings,  and giving thanks is enough.

Iyon ang gustong gusto na niyang sasabihin kay Dixon.  Pero di niya magawa dahil tumulo na ang luha niya.

" Your my ALIEN or whatever   I call to you cause your very special to me . I hope  that my dreams come true. 
Nicole Will you be mine officially? "  sabi nito sa kanya. 

Lumuhod ito sa kanya . Kaya napahagulhol siya lalo because she will never be expect na mangyari ito sa araw na ito. 

Kaya na patango na lang  siya.

Tumayo si Dixon and he hug her so tight. 
Sobrang pasalamat niya dahil pumayag na ito. 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Para kay Dixon yun na ang pinakamasayang araw ang nangyari sa buhay niya.

" Ano di mo sila mahanap?! " inis na sigaw ni Angel sa mga tauhan niya.

" Hindi po,  kanina pang tanghali wala sila sa loob ng paaralan. "  Sagot nito sa kanya. 

" Umalis ka sa harapan ko habang nagtitimpi pa ako.  Hahanapin mo sila.   Wag na wag kang titigil.  Kung hindi mo sila mahanap ikaw ang papatayin ko.  Nagkaintindihan ba tayo?!!! "   bulyaw ni Angel sa mga tauhan niya.

Tumango lang ang mga ito.

Dahil sa sobrang inis dahil di nahanap ng mga tauhan niya kung saan sina Zeke at Zebby.  Nilisan niya ang hideout ng mga ito.  Napangisi siya.
' Sige magtagu-taguan tayo ngayon Zebby sisiguruhin kong sa akin pa rin ang huling halakhak at mapapasakin din si Ezekiel.'

Sambit  nito sa sarili na may malaking ngisi .