I'M DONE CHASING YOU

CHAPTER 2

ZEBBY POV.

"Anong ginawa mo kay Angel?" tanong nito sa akin sabay hawak ng mahigpit sa braso ko.

"Wala akong ginawa sa kanya." sagot ko sakanya sabay bawi sa braso ko.

"Bakit may pasa siya sa mga braso?" galit niyang sabi sa akin.

"Ewan ko nga ehh." sagot ko sabay talikod para sana umalis kaya lang hinawakan na naman niya ang braso ko ng mahigpit.

"D-Dixon , a-ano ba m-masakit." daing ko pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko.

"Pag nalaman kong may ginawa kang masama kay Angel ay hindi ako magdadalawang-isip na saktan ka kahit babae ka pa." banta nito sabay alis.

Napaiyak na lang ako sa kanyang sinabi. Kaya talaga niya akong saktan. Wala talaga akong halaga para sa kanya kahit konti. Napahagulgol na lang ako dahil sa sakit.

"Ate Zebby?" tawag ng isang babae sa akin kaya napaangat kaagad ako ng tingin.

"Baby Dianne!! " gulat kong tawag sakanya.

Hala. Aong ginagawa ng kapatid ni Dixon rito.
F*ck! Sila pala ang may-ari sa University na ito.

"Ate anong nangyari sayo? Bakit ka po umiiyak?" naiiyak na tanong nito sa akin kaya hindi ko mapigilang mapatawa ng mahina.

"Ate naman e. Wag mo po akong tawanan." nakasimangot na sabi nito.

"Sorry." sabi ko sabay hawak sa mukha niya.

Kamukha niya talaga ang kuya niya.

"Ate bakit po umiiyak ka kanina?" tanong ulit nito sabay hawak sa mukha ko na para bang may sinusuri.

"May umaway po ba sa inyo?" tanong nito.

"Wala baby Dianne , napuwing lang si ate." sagot ko sabay hawak sa kanyang kamay para yayain ng umalis.

"Ate malaki na po ako kaya ako nalang po ang hahawak sa inyo." sabi nito sabay hawak sa braso ko na hinawakan rin ni Dixon kanina.

F*ck! Sh*t ! Ang sakit.

"A-aray." daing ko kaya nag- alala itong tumingin sa braso ko na hawak hawak niya.

"Anong nangyari dito sa braso mo ate? Bakit nagkukulay violet?" natatarantang tanong nito sa akin.

Hala. Nakita niya. Paano na ito?

"Baby Dianne ." tawag ko dito para pakalmahin.

"Ate kailangan mong magpatingin sa doctor." natataranta pa ring sabi nito.

"Hey, I'm okay." sabi ko dito pero umiling lang ito na para bang alam niya na talaga na hindi ako okay.

" No your not okay kaya you need to go to doctor ." sabi nya sa akin sabay hila ng kabilang braso ko na walang pasa.

Paano na'to ? Baka malaman to ni Dixon at sabihing nagpapaawa ako sa kapatid niya. Ayoko munang makarinig ng masasakit ba salita mula sa kanya. Nakakasawa na. Nakakapagod na din.

" Ate, pupunta muna tayong office ni Daddy dahil magpapaalam muna ako na sasamahan kitang magpacheck up diyan sa braso mong namaga. " sabi nito habang hila-hila nya ako.

" But baby Dianne ----"

" And that's final no more buts." putol niyang sabi sa akin.
Habang papasok kami sa loob ng office ng Daddy niya.

Oh god paano na to andito si Dixon . Lord help me please.

Napayoko na lang ako dahil sa talim ng tingin niya sa akin.

" Dad." tawag ni Dianne sa daddy nila na busy sa harap ng laptop.

" Yes, baby. " tanong ni titokay Dianne

" Magpapaalam sana ako. " sabi nya.

" Bakit, baby ano yun? " tanong nito.

" Sasamahan ko sana si Ate Zebby sa hospital. " paalam nito sabay tingin sa akin.

" Bakit anong nangyari sa'yo iha? " tanong ni Tito sa akin.

" Ahmmmm." nataranta kong sabi.

" Nagkulay violet po kasi ang braso ni Ate Zebby daddy. " sagot ni Dianne.

Kahit kailan talaga 'tong batang ito pahamak.

" Patingin nga ija." sabi ni Tito habang papalapit sa akin.

Kaya lang di natuloy kasi hinarangan ni Dixon ang Daddy niya.

" Ako na lang sasama sa kanya,Dad." malamig nitong sabi sa Daddy niya.

" Pero kuy-"

" Shut up Dianne. " matigas nitong sabi ni Dixon kay Baby Dianne.

" Ako na lang ang sasama sa kanya, and that's final. " sabi niya sabay hila aa akin papalabas ng office.

" Ano ba Dixon , masakit. " daing ko sa kanya.

" SHUT UP. " sigaw niya sa akin sabay tulak sa akin kaya na pa upo ako sa sahig ng sobrang lakas.

Aray sakit ng balakang ko. Taena.

" Di sabi ko sa yo layuan mo ako." sabi niya sa akin.

"Ayaw ko nga sayo" matigas niyang sinabi sa akin.

" Pero mahal kita. " mahina kong sabi.

"Hindi nga kita mahal kaya lubayan mo ako." sigaw nya sa harap ng mukha ko. Kaya napayuko nalang ako dahil sa nagbabadyang luha sa aking mata.

" But I can't, di ko kaya." sabi ko sa kanya.

" Ayaw mo na talaga sa akin di ba ? " Patanong kong sabi sa kanya.

"Oo at never akong magkagusto sayo. Tandaan mo yan. " sabi niya sa akin habang nakatingin sa akin at ako naman nasa sahig.

"Edi ok. Ito na din tandaan mo Dixon wala ng hahabol sayo, wala ng mangungulit sayo,wala ng mambw*sit sayo at higit sa lahat wala ng magmamahal sayo ng tunay na tulad ko. Alam mo pagod na pagod na ako sa kakahabol sayo. Di mo naman nakita ang halaga ko ehh. Kaya mula ngayon. I'm ZENOBIA NICOLE FRYXELL let you free, EZEKIEL DIXON LUXEMBOURG and I'm done chasing after you. Sana maging masaya ka na nang wala na ako. "
sabi ko sa kanya ng malamig.
At tumayo na ako at naglakad papalayo sa kanya.

Now I'm done chasing you Ezekiel Dixon Luxembourg . Kailangan ko buohin ang sarili ko at ang nasaktan kong puso. 

Tatanggapin ko na siguro yung sinabi ni Daddy  na sa London ako mag-aaral.  Matagal na sana akong nandun kung hindi ako nagmamatigas. 

Alam ko namang kukulitin na naman ako nito  mamaya.  Haysstt.

Pagbalik ko di na ako ang dati ako ang dating Zenobia Nicole Fryxell.

Na ang babaing sinaktan mo ng labis.
Haysstt.

Uuwi na lang siguro ako wala naman akong gagawin rito.