I'M DONE CHASING YOU

CHAPTER 7

THIRD PERSON POV:

Nagising si Zebby ng may tumamang liwanag sa mukha niya kaya bumangon na siya at naghanda para sa pag-alis niya.
After preparing herself. Bumaba na siya.

"Good morning mom,dad." bati niya sa magulang niya.

" Good morning rin, baby" sabay bait ng magulanh niya.

"Saan punta mo baby? " tanong ng ama niya.

" Ahmm ,kina baby Dianne po ,dad." sagot niya.

" Bakit baby, anong pupuntahan mo dun? " tanong ng ina nya.

"Ahmm, mom kasi di ko po nasabi kay Baby Dianne na umuwi ako rito sa Pinas. Gusto ko po kasing i-surprise si baby Dianne ehh. " sabi nya sa ina nya .

" Ahh, ganoon ba baby? " tanong ng ama niya.

" Yes dad, uuwi naman ako agad ehh. " sabi niya rito .

Walang nagawa ang mga magulang niya dahil alam naman nila kung ano ang ginagawa ng anak nila.

ZEBBY POV:
Papunta na ako ngayon sa bahay nina Baby Dianne, kinabahan ako ehh. Parang gusto ko nang umuwi.

Pero huli na andito na ako kaya no choice ako. At bumaba na ako ng kotse tapos nagdoorbell .
Biglang bumukas ang gate at may guards na nakabantay.

" Sino po sila? " tanong ng guard sa akin.

" Ahmm manong di mo ba ako kilala? " tanon ko pabalik sa kanya.
Bigla namang lumaki ang mata niya. Siguro naalala niya ako.

" Oy iha ikaw pala yan. Halika pasok ka." yaya niya sa akin.

"Sige po. " sabi ko.

At dinala niya ako sa loob ng bahay at tinawag niya si Yaya Melinda which is Yaya ni Dianne.

" Iha, ikaw na bayan? " tanong ni yaya Melinda sa akin. Kaya ngumiti lang ako.

" Ahmm. Opo yaya, andyan ba si Babu Dianne? " tanong ko sa kanya.

" Oo, sandali tatawagin ko lang siya. Umupo ka na lang dyan ha? " sabi nito sa akin kaya umupo na ako. Na nakatalikod sa hagdanan.

After few minutes nakarinig ng maliliit na yapak nito.

" Yaya naman ehh, sino ba kasi yang bisita ko , wala naman akong sinabi sa iyo ehh na ay dadalaw ngayon ehh." narinig kong reklamo nito .

" Ayon siya ohh yang nakatalikod. " turo ni niya sa akin. Alam ko naman kasing ako ang sinabi nito.

Kaya lumingon ako at bigla na lang siyang tumakbo para yakapin ako.

" Wahhh Ate Zebby?!!" tili niya sa akin.
"Kailan ka umuwi ?" tanong niya sa akin habang humihikbi.

" Kahapon lang baby. Napagod kasi si Ate kaya di kita napuntahan rito. Tatawagan na sana kita ehh nung andun pa ako sa London pero na walan ako ng time kaya, sorry na baby ." mahaba kong sabi sa kanya.

"Ahh ganoon ba? San pasulobong ko? " tanong niya sa akin.

" Ahh yun ba pede ko bang kalimutan yon.. Ayon ohh" sabi ko habang tinuro yung malaking box.

" Dianne ,sino yang bisita mo ? Ang ingay niyo pa ?" tanong ng napakafamiliar na tinig.

Napalingon kami ni Baby Dianne.

Kaya nabigla ko ata siya. Nang magtama ang mata namin nakaramdam ako ng ilang kaya ako na mismo ang umiwas.

At dahil sa ilang na naramdaman ko ay di ko na alam ang gagawin ko kaya naman nagpaalam na ako kay Baby Dianne.
At umalis na dun. Napabuntong hininga naman ako ng makaalis na ako sa loob ng bahay na yon. Akala ko handa ko na siyang harapin pero bakit ganoon.

Sa mga mata niya nakikita ko dun ang saya na nakita ako, lungkot at isang bagay na di pa malinaw sa akin.

Kaya ngayong araw napag pasyahan kong pumunta sa mall para bumuli ng mga gamit para bukas.

Papasok na kasi ako bukas at iyon ang hindi alam ni Baby Dianne.

Kaya pumasok na ako sa loob ng Bookstore .

After some minutes tapos na din ako kaya pumila na ako sa cashier.

" Php 5,150.00 ,lahat ma'am " sabi ng cashief kaya binigay ko credit card ko.
Then umalis na dun at napagpasyahan na maglibot-libot ako rito sa mall.

Dahil sa paglibot ko sa loob ng mall ay nakaramdam ako ng gutom kaya pumunta ako sa loob ng isang fast-food chain at doon kumain.

After kong maglakwatsa ay umuwi na ako sa bahay.

Naabutan ko sina Mom at Dad sa sala.

" Hi mom, hi dad ." bati ko sa kanila.
Tumango lang sila.
" Punta na pi ako sa kwarto ko. " paalam ko sa kanila.
" Di ka ba kakain? " tanong ni dad sa akin.

Umiling lang ako dahil busog pa naman ako ehh kaya dumiretso na ako sa loob ng kwarto ko at Nagpahinga.

Tomorrow is another day. It's my first day of school. Hayssssttt.
Di ako excited para bukas. Parang ayaw kong pumasok bukas hays.

Di ko namalayan na nakatulog na pala ako.