ေနာက္ေန႕ မနက္မွာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္က အရင္ နိုးေနခဲ့တယ္။ ဝမ္ရိေပၚဟာ သူ႕ကို အေနာက္ကေန ဖက္ထားတုန္းပဲ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကို ဖက္ထားတာျဖစ္လို႔ အသက္ရႉသံ ခပ္ျပင္းျပင္းကိုေတာင္ ခံစားရမိေနတယ္။ ဝင္သက္ ထြက္သက္ေတြဟာ သူ႕ ဂုတ္ပိုးေပၚကို ခပ္ႏြေးႏြေးေလး ျဖာက်ေနတယ္။
မေန႕ညက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၃ နာရီေက်ာ္မွ အိပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားဟာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျဖစ္ၿပီးတာနဲ႕ အေတာ္ကို ေမာပန္းသြားၾကၿပီျဖစ္တယ္။ ဆိုဖာေပၚမွာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္မွီရင္း ထိုင္ေနျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဝမ္ရိေပၚဟာ ေရွာင္းက်န႔္ကို ဖက္ထားရင္း သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ေရွာင္းက်န႔္လက္ေမာင္းကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနခဲ့တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္ႀကီးမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ လုံးဝ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီျဖစ္တယ္။
မွန္တံခါးအျပင္က ရႈခင္းကေတာ့ အရင္အတိုင္းပါပဲ။ ထိန္လင္းေနတဲ့မီးေရာင္ေတြရွိသလို ခပ္မွိန္မွိန္မီးေရာင္ေတြလည္း ရွိတယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈကို ဘက္ညီေအာင္ ဖန္တီးေပးထားသလိုပါပဲ။
ႏွစ္ေယာက္သား အဲ့အတိုင္း ဆိုဖာေပၚမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ေနျဖစ္ၾကတယ္။ ခဏေလာက္အၾကာမွာ ဝမ္ရိေပၚက အရင္ေျပာလာတယ္။
“ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္တယ္”
ေဆးလိပ္ျပာခြက္ထဲက ေဆးလိပ္တိုေတြကိုၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တာျဖစ္တယ္။
“ငါေရာပဲ”
သူ႕ေဘးကလူဟာ လုံးဝပင္ပန္းေနတဲ့ပုံမ်ိဳးနဲ႕ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ့ေခြပစ္မွီထားတယ္။ ေခါင္းကို သာသာေစာင္းငဲ့လို႔ ေနာက္ဆုံးစကားလုံးကို သံရွည္ဆြဲရင္း ေျပာလိုက္တာျဖစ္တယ္။
“မီးျခစ္သြားဝယ္ဦးမယ္”
ဝမ္ရိေပၚက ခဏေလာက္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီးတာနဲ႕ လက္ကို ေျဖေလွ်ာ့ခ်လိဳ႕ ႐ုတ္တရက္ ခါးဆန႔္ထိုင္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တာျဖစ္တယ္။
ေရွာင္းက်န႔္က သူ႕ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္ကို လွမ္းဆြဲရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
မင်းရဲ့အလိုတော်အတိုင်း (As Your Wish) ||Completed||
Fanfictionမာလ်ဘိုရို။ ဖြူတယ်။ နီကိုတင်း ပြင်းတယ်။ ပြီးတော့ လောင်ကျွမ်းတာလည်း မြန်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကတော့ စွဲစွဲလမ်းလမ်း နှစ်ခြိုက်နေတုန်းပဲ။ မာလ္ဘိုရို။ ျဖဴတယ္။ နီကိုတင္း ျပင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလာင္ကြၽမ္းတာလည္း ျမန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတ...
