My husband 🖤 ( completed )

Part 25

_ផ្ទះបាយ_

<នេះរួចហេីយឆាប់ញាំុទៅ វាប្រហែលជាមិនសូវឆ្ញាញ់ទេ ព្រោះខ្ញុំមិនសូវពូកែ>Jiminលេីកដាក់ចាន នឹងចូលអង្គុយក្បែរជុងហ្គុកដែល

<មិនអីទេ អរគុណហេីយ>Junggukលុកដៃចាប់បកក្ដាមញាំុយកៗ ព្រោះឃ្លានវាខ្លាំង

<លេីកក្រោយ បេីឃ្លានចាញ់ចង់ញាំុទៀត ដាស់ខ្ញុំលឺទេ ខ្ញុំក្រោកមកធ្វេីអោយ តែយ៉ាងណា ពិបាកលោកហេីយ ដែលមកចាញ់ជំនួសបែបនេះ>Jiminច្រត់ចង្ការមេីលមុខជុងហ្គុកញាំុ

<បេីវាចាញ់កូន ព្រោះឯង វាមិនពិបាកទេ អោយវាចាញ់ចុះ តែយ៉ាងណាខ្ញុំក៏បានកូនមក២ដែរ >Jungguk

< មេីលមុខនឹងទៅ ដូចស្រឡាញ់កូនណាស់>Jimin

<កូនខ្ញុំច្បាស់ជាស្រឡាញ់ ហេីយឯងក៏ខ្ញុំស្រឡាញ់ដូចតែគ្នា>Junggukញុកក្ដាមចូលមាត់ នឹងញញឹមបិទមាត់មិនជិត

<ឆ្កួត!!>Jiminមុខក្រហមឡេីង មកនិយាយឆៅៗ បែបនេះអ្នកណាមិនអៀន

<Jimin!! >Jungguk

<ហឹម?? >Jimin

<ពេលណាពួកយេីងហៅគ្នាអូនបង?? កូន១-២ឥឡូវហេីយ បេីកូនកេីតមក ឯងចង់ហៅខ្ញុំ លោករហូតមែនទេ?? >Jungguk

<មិនដឹងទេ មិនទាន់សាំុ មនុស្សឈ្លោះគ្នារាល់ថ្ងៃ មកអោយមកហៅ អូនបងស្អី ជ្រេញណាស់ លោកកុំមកសួរសំនួរខុសរបៀប ប្រយ័ត្នខ្ញុំទះ>Jimin

<តែខ្ញុំចង់អោយឯងហៅខ្ញុំបង ខ្ញុំចង់លឺ ហេីយក៏ចង់ស្ដាប់>Junggukធ្វេីមុខប្រាកដប្រជា នឹងសម្លឹងមុខទៅរាងតូច

<កេីតអីហ្នឹង សុខៗចង់អោយខ្ញុំហៅបង ហៅបងវាហួសសម័យហេីយ ហៅប៉ាប៉ា គួរអោយស្រឡាញ់ជាងណ៎ ប៉ាប៉ា!! >Jiminញញឹម នឹងលេីកដៃច្បូតច្រមុះជុងហ្គុក

<ឯងចាត់ទុកខ្ញុំ ជាអ៊ុំចាស់ហ្អី?? ប៉ាប៉ាស្អី ?>Jungguk ជ្រួញចិញ្ចេីមឡេីងសម្លឹងមុខជីមីនបន្ត

<រអ៊ូច្រេីនបែបនេះ ខ្ញុំហៅប៉ាមិនខុសទេ មុខមិនដែលរីកទេជ្រួញចិញ្ចេីមរហូត សម្ដីក៏អាក្រក់ ប្រដៅសឹងគ្រប់ពេល រអ៊ូរទាំៗ ហៅប៉ាប៉ាសមបំផុតហេីយ >Jimin

<......>Junggukស្ងាត់ នឹងងៀកមកមេីលក្ដាមហេីយញាំុទៅយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ដូចជាអន់ចិត្ត ខឹងងក់ងរនឹងជីមីន ដែលថាអោយខ្លួន