A caught mermaid boy

Zwanger

Een paar uur later komen we eindelijk aan bij seaworld. De reis heeft Hurley geen goed gedaan. Kyle wil hem opgeven, maar ik weiger Hurley dood te laten gaan. Zo voorzichtig mogelijk pak ik hem op en Kyle houd de deur voor me open. 'Oke Hurley nog even vol houden, als we de trap op zijn kan je het water in. Dat zal je goed doen.' Zeg ik en begin de trap op te lopen met de jongen in mijn armen. Hij is zwaar, maar daar kan ik nu niet op letten. Bij iedere treden bijt Hurley harder op zijn lip en ik ben blij als we eindelijk boven zijn.

Kyle doet de kap open en ik laat Hurley in het water zakken. 'Cyan, Chaise, kom eens helpen hij is gewond!' Zeg ik bezorgt als ik Hurley duizelig zie worden. Ze zwemmen meteen naar boven. Nu de bak vergroot is hebben ze meer dan genoeg ruimte en ze nemen Hurley mee naar het strand. Daar laten ze hem half op het land half in het water liggen zodat hij zeker niet kan verdrinken. Een gewonde meermin kan namelijk wel verdrinken als hij zijn bewustzijn verliest.

Ik steek mijn handen in het water en dat begint meteen te gloeien. Ik zie Hurley er van opknappen en hou er mee op zodra Kyle weer om kijkt. Dit mag hij absoluut niet weten, daar maakt hij misbruik van. 'Hurley ik ben zo terug, ik ga Pink en Adiran halen. Jongens passen jullie zo lang op hem?' Vraag ik dan.

Ze knikken en Cyan kijkt bezorgt naar de jongen. 'Wat is er met hem gebeurt?' Vraagt hij zacht. 'Er was een uitbraak in een lab en hij is daarvoor gestraft. Ze waren eigenlijk nog niet eens klaar met hem. Hij komt uit hetzelfde lab als jij en zijn vrienden die me gaan helpen om voor Hurley te zorgen ook.' Vertel ik en loop met Kyle terug naar de wagen.

Ik help Adiran er uit en hij Pink. 'Ik weet dat jij nogal fel bent, maar als je hier voor problemen gaat zorgen krijg je straf en goed ook.' Zegt Kyle dreigend. 'Laat haar met rust Kyle, zolang je haar geen pijn doet, doet zij ook niets en die experimenten kan je hier wel vergeten. Op geen van ons wordt dat nog gedaan.' Zeg ik fel. Kyle grijnst. 'Was ik ook niet van plan Sue, zeker niet op jou, Chaise, die kleine of de gewonden.' Zegt hij dan.

Ik kijk hem kwaad aan. 'Ook niet op Adiran, Cyan of Pink. Je zou ze met rust laten weet je nog?' Vraag ik fel. 'Ja, ja, ik zal geen van jullie wat aan doen, nou kom op naar binnen voor iemand ons ziet.' Zegt hij en draagt Pink naar binnen. Ik doe hetzelfde met haar broertje en laat hem rustig in het water zakken. Hij zwemt meteen naar Pink en Hurley toe en Kyle kijkt me aan. 'Je weet dat ik hierdoor veel geld misloop?' Vraagt hij dan.

Ik knik met tegenzin. 'Bloedgeld ja, maar het is geld. Op Hurley loop je sowieso niets mis, want die wilde je dood.' Zeg ik zacht. Kyle knikt. 'Maar hij kost me nu wel geld, ik moet jullie eten geven weet je nog?' Kaatst hij terug. Ik zucht. 'Wat wil je nu eigenlijk zeggen?' Vraag ik dan. 'Dat ik fokkers voor ze ga zoeken en mensen die ze willen zien tegen betaling, wel die er van weten natuurlijk. Geen zorgen aan jouw Chaisie kom ik niet, met die jongen is niet te fokken.' Zegt hij rustig.

Ik grom. 'O wee als je ze hier weggehaald, we hadden een deal!' Grom ik woest. 'Was ik niet van plan, de jongens kunnen hier dekken en Pink moet de baby's maar gewoon hier dragen.' Zegt hij rustig. 'Je gaat niet met haar fokken. Heb je enig idee hoe het is om je kind af te moeten geven? Wil je haar soms dood hebben?!

En ben je helemaal gek geworden?! Hurley is zwaar gewond en moet voorlopig rusten, Adiran is pas twaalf en Cyan hebben ze zijn hele leven pijn gedaan! Denk je dat gedwongen seks daarbij helpt?! Al moet ik je hoogstpersoonlijk verdrinken, ik zal er voor zorgen dat je geen van hen nog pijn kan doen. Dat je ons laat bekijken prima, maar er wordt niet met ons gefokt.' Zeg ik kwaad.

Kyle zucht. 'Prima, maar dan ga jij met mij wedstrijden lopen om de kosten te dekken.' Zegt hij en loopt chagrijnig weg. 'Ja is goed hoor.' Roep ik en negeer hem voor de rest.

Ja wat wil hij nou? Hij verdient al zo veel en zoveel kost zeewier nou ook weer niet. Je kan het hier achter in de zee zelfs gratis plukken. Bovendien hadden we een deal en heb ik al iets gedaan wat ik niet wilde en hij moet daar dus niet op terug komen.

Ik laat mezelf in het water zakken en vertel Cyan kort wat er is gebeurt. Hij kijkt me bezorgt aan en dan zwem ik naar Chaise en Mannuel toe. Mannuel vliegt meteen in mijn armen en Chaise geeft me een kus. 'Kyle is nog erger dan ik dacht Chaise. Hij kon niks meer aan Hurley verdienen, omdat hij verzwakt en gewond was. Hij heeft alleen rust nodig en dat kan niet in zo'n lab dus wilde hij hem afmaken. Gelukkig wist ik dat te voorkomen.' Vertel ik.

Hij knikt. 'Waarom was je eigenlijk met Kyle mee?' Vraagt hij dan. Ik bijt op mijn lip. 'Dat was de afspraak. Als ik met hem mee ga naar waar hij heen wil en me voor doe als zijn vriendin kreeg ik jou terug. Ik zou het zelf ook niet willen, maar het kan niet anders, ik wil niet leven zonder. Er zitten trouwens wel regels aan vast. Hij moet van me afblijven.' Leg ik kort uit. Chaise schrikt even en knikt dan.

'Ik kan je nu al zeggen daar gaat hij zich niet aan houden, dus pas op.' Zegt hij en trekt me zachtjes tegen zich aan. 'Ik wil niet dat je iets gebeurt.' Fluistert hij zacht. Ik glimlach en trek hem zachtjes nog dichter tegen me aan. 'Ik ook niet met jou, daarom doe ik dit, omdat ik van je hou en je zo veilig hou.' Vertel ik zacht.

Drie weken later is Hurley weer bijna helemaal opgeknapt en ik moet elke dag trainen van Kyle. Hij is er van overtuigd dat ik goud kan winnen als ik genoeg train. Pink, Adiran en Hurley voelen zich helemaal thuis en Pink en Cyan draaien de hele tijd om elkaar heen. Ze lijken elkaar echt leuk te vinden, maar geen van beide durft de eerste stap te zetten. Chaise en ik moeten er erg om lachen, maar ze hebben nog steeds niet door dat de liefde wederzijds is. Gelukkig heeft Kyle het ook niet door, want dat zou wel eens voor problemen kunnen zorgen.

Hoe dan ook Kyle dringt zichzelf steeds meer op en het zal niet lang meer duren voor ik iets moet doen waar menig mens van zal walgen. Tenminste als je het gedwongen moet doen, als je het uit liefde doet is het eigenlijk best fijn. Ja, oké, Chaise en ik hebben het gedaan, dat geef ik toe, maar dat is ons geheimpje waar niemand wat van mag weten. Nog een ander nieuwtje ik weet bijna zeker dat ik zwanger ben. Chaise hoopt van niet, want hij wil niet dat onze kindje hier in gevangenschap moeten opgroeien en ik heb voorlopig nog geen manier gevonden om te ontsnappen, hoewel ik er wel mee bezig ben geweest.

Hoe dan ook we komen er snel genoeg achter, volgens Chaise en de rest groeien meerminbuiken sneller, maar zijn ze ze ook weer eerder kwijt. Bovendien duurt een meerminzwangerschap veel korter dan een normale zwangerschap. Al wordt bij de weken de buik wel kleiner, maar zeker als ik uit het water zou komen zou ik het inmiddels kunnen zien.

'Sue kom mee de wedstrijd is vandaag.' Zegt Kyle opeens. Ik zucht en kijk via de ruit op de klok. Het is pas vijf uur! Vermoeid zwem ik naar boven en kleed me aan. 'Ik ga zo achterin nog even slapen.' Zeg ik dan en gaap. Kyle kijkt verbaast naar mijn buik. 'Heb je echt wel getraind?! Je bent hartstikke dik!' Zegt hij kwaad. Chaise wordt wakker van zijn geschreeuw en kijkt me geschrokken aan. Hij schud zijn hoofd en ik weet genoeg, ik ben zwanger, maar Kyle mag dat nooit te weten komen.

Hij grijpt naar zijn haren. 'Hoe kan dat nou? Je was net nog hartstikke slank.' Zegt hij gefrustreerd. 'Rustig, ik heb volop getraind, misschien komt dit doordat ik buiten het water nooit train en de laatste weken niet meer buiten ben geweest. Ik ben in vorm en die show gaat goed komen.' Zeg ik en Kyle zucht. 'Dat neem ik dan maar van je aan. Nou kom op, dan gaan we naar de wedstrijd.' Zegt Kyle chagrijnig en we lopen naar de auto.

Julia houd ons tegen en pakt mijn arm vast. 'Sue ben je zwanger? Staat je geweldig! Wie is de vader?' Vraagt ze enthousiast.