A caught mermaid boy

Ik vertel Cyan over mijn deal met Kyle

Ik neem Chaise mee naar Cyan en hij zet het op een gillen. We slaan onze handen op onze oren. Dan stopt hij met gillen. 'Wat doet JIJ hier?! Sue besef je wel dat hij een gevaarlijke zeeheks is?!' Roept hij geschrokken. Cyan duikt bang achter me weg. 'Ik ben geen zeeheks, maar een meerman. Ze hebben veel experimenten op me gedaan, daarom zie ik er zo vreemd uit en heb ik zo'n lange staart.' Zegt Cyan bang.

Ik zucht. 'Chaise rustig maar, Cyan is heel lief. Hij is echt geen zeeheks.' Probeer ik hem te overtuigen. 'Zeeheksen zijn goed in misleiden Sue.' Werpt Chaise tegen. 'Waarom zou hij ons misleiden Chaise? Wij zitten hier ook gevangen en kunnen hem niet veel verder helpen met wat hij dan ook wil.' Zeg ik rustig. 'En il wik helemaal niks, behalve uit dat verschrikkelijk lab blijven.' Voegt Cyan er piepend aan toe.

Chaise zucht. 'Goed dan, maar ik hou je in de gaten. Hoe was je tijd verder zonder mij?' Vraagt hij dan. 'Vreselijk, ik heb je heel erg gemist.' Zeg ik en sla mijn armen om hem heen. 'En bij jou?' Vraag ik zacht. 'Niet veel beter. In het begin zat ik helemaal alleen opgesloten in een kleine bak, er waren wel vissen, maar die praatte niet tegen me.

Daarna kwam ik bij een irritant meisje terecht dat me probeert te overtuigen over hoe mooi het leven in gevangenschap is. Ik probeer haar te overtuigen van het tegendeel, maar ze wilde niet luisteren en wilde steeds een spelletje met me spelen waardoor we kindjes zouden krijgen, maar dat bleef ik weigeren. Ik wil alleen kindjes met jou en ik wil dat ze in alle vrijheid kunnen opgroeien.' Vertelt hij gekweld.

Ik trek hem wacht dichter tegen me aan. 'Dat is echt heel lief Chaise, ik wil ook alleen kindjes met jou.' Zeg ik blij. 'Sue kom eens hier.' Roept Kyle opeens. Ik zucht en laat Chaise los. Daarna zwem ik naar boven. 'Wat?!' Vraag ik geïrriteerd. Hij glimlacht. 'Ik dacht dat jij je wel over dit kleintje wilde ontfermen, maar blijkbaar had ik het mis. Nou ja, dan gaat hij weer terug naar het lab.' Zegt hij grijzend en de kleine jongen kijkt me bang aan.

'Nee, het spijt me Kyle, geef hem maar.' Zeg ik geschrokken en steek mijn handen naar hem uit. 'Krijg ik dan een kus?' Vraagt hij grijnzend. Ik kijk geschrokken naar beneden. Gelukkig ze hebben hem niet gehoord. 'Niet waar de jongens bij zijn, dat was de afspraak.' Fluister ik. Hij zucht. 'Goed, maar je gaat morgen mee naar mijn ouders en doet je voor als mijn vriendin.' Zegt hij en laat de jongen in het water zakken.

'Zijn naam is Mannuel. Dat betekend lief geschenk van de zee.' Zegt hij en loopt dan weg. Ik pak de kleine jongen bij zijn hand en neem hem mee naar Cyan en Chaise. Ze glimlachen naar hem. 'Wat een bijzondere ogen heb je kleintje.' Zegt Cyan verbaast. Meteen legt hij bang zijn handen voor zijn ogen. Ik haal ze voorzichtig weg.

'Je hoeft niet bang te zijn, we zijn zoals jij. We doen je geen pijn en Cyan gaf je alleen een compliment. Maak je geen zorgen wij zullen je beschermen.' Zeg ik vriendelijk en kijk hem oprecht aan. Hij kijkt me verbaast aan en klampt zich dan aan me vast. Zachtjes begint hij te huilen. 'Ik ben zo bang, ze wilde me opensnijden en hebben me weggehaald bij mijn familie in de zee.' Zegt hij snikkend.

Nu Chaise is meteen alert en geeft hem een knuffel. 'Ik weet hoe het voelt jochie, ze hebben me weggehaald toen ik drie was. Ik heb mijn familie of mijn thuis in de zee nu al 15 jaar niet meer gezien.' Zegt hij verdrietig. Mannuel kijkt hem geschrokken aan en begint nog harder te huilen. 'Geen zorgen, ik vind een manier om zo snel mogelijk terug naar de zee te kunnen en tot die tijd zullen we er altijd voor je zijn.' Probeer ik hem gerust te stellen.

Hij knikt verdrietig en gaat tegen me aan hangen. 'Ga anders even met Chaise naar ons kleine strand kijken of met de vissen praten. Hij kent dit leven en het verblijf het allerbeste, misschien vrolijkt dat je wat op.' Stel ik voor. Hij knikt en zwemt naar boven. 'Hoe noemde je ouders je eigenlijk?' Vraagt Chaise onderweg. 'Weet ik niet meer, ik ben zo gewend dat iedereen vis zegt dat ik het ben vergeten.' Zegt de jongen zacht.

Ik kijk Clyan nu onzeker aan. 'Ik moet je wat vertellen.' Zeg ik zacht en vertel hem over mijn afspraak met Kyle. Hij kijkt me bedenkelijk aan. 'Ik weet niet of dat wel zo slim is. Die Kyle is niet echt te vertrouwen en ik weet niet of hij zich er aan gaat houden, maar als ik er mijn vriend mee kon redden of terug krijgen zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen.' Zegt hij onzeker. Ik knik en zwem naar het stand toe.