A caught mermaid boy

Geweldig, ik ben een zeemeermin!

Ik rij naar de stad en zoek snel een kledingwinkel op de plattegrond. Hoe eerder we klaar zijn, hoe eerder we wat leuks kunnen doen. Al snel zie ik dat de dichts bijzijnde winkel heel dichtbij bij is en daar naast zit een strand winkel, dat komt goed uit, dan kunnen we daar ook even binnen kijken. Ik pak Chaise's hand en samen lopen we naar de winkel.

Zodra we binnen zijn schiet Chaise ineens weg. Ik ren achter hem aan aan en stop uiteindelijk bij de schoenen. Het zijn doorzichtige schoenen met water en vissen er in waardoor het echt lijkt alsof je op water loopt. De vissen zijn natuurlijk wel nep, maar in deze zitten echte vissen in! Twee clown's vissen om precies te zijn. Ze lijken erg ongelukkig in de kleine ruimtes, maar lijken voor de rest niks te hebben.

Chaise houd de schoenen omhoog en kijk me smeekend aan. Ik knik. 'Die nemen we mee terug, maar laten we nu verder gaan kijken voor kleren.' Zeg ik glimlachend en we bekijken rustig de rest van de winkel. Daarna laat ik hem de kleren passen, wat wel even duurt omdat ik er niet mee in mag om hem te helpen. Maar na een tijdje is het eindelijk gelukt en gaan we betalen. Onderweg lopen we nog even naar de strandafdeling waar ik nog een paar dingen meeneem. straks kunnen we ook leuke dingen doen zonder dat weg hoeven.

Ik bij de kassa geef de caissière Kyle's creditcard. Ik mag blijkbaar Chaise's spullen kopen van zijn geld, ik had het van mijn geld willen doen, maar dit is ook goed. Het meisje rekent af en daarna lopen we terug naar de auto waar ik de kofferbak open. Daar zit een mini aquarium in gebouwd voor als ik vissen moet vervoeren, iets wat nu wel goed uit komt. Ik maak eerst de bak open en pak dan een mes.

Chaise schrik en stapt achteruit. 'Rustig, ik snij alleen de schoenen open zodat de vissen in de bak kunnen en we ze mee terug kunnen nemen.' Leg ik uit. Hij knikt en ik snij snel de schoenen kapot daarna laat ik de vissen langzaam in het water zakken.

Ze zwemmen enthousiast rond in het water alsof ze al weken geen de ruimte hebben gehaast. Chaise glimlacht. 'Mogen ze zo in mijn bak?' Vraagt hij zacht. Ik knik. 'Ja, dat is goed hoor. Nou stap in de auto, dan gaan we ergens eten en daarna heb ik nog een verrassing voor je.' Zeg ik glimlacht, zet de spullen er naast, doe de bak dicht en daarna de kofferbak.

Chaise stapt ondertussen onhandig in, hij leert echt snel. Ik stap ondertussen ook in en maak zijn gordel vast, daarna rij ik naar een vegetarisch restaurant en pakeer de auto. Daarna bestel voor ons beide wat te eten en kijk Chaise glimlachend aan. 'Als je hier na nog honger hebt gewoon zeggen hoor, dan mag je gewoon iets nieuws.' Zeg ik rustig. 'Is dat geen probleem dan?' Vraagt hij voorzichtig.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee joh, neem lekker zo veel je wil, ik betaal wel. Trouwens je moet goed eten anders wordt je vast veel te mager.' Zeg ik glimlachend. Chaise glimlacht ook en een uurtje later zitten we weer in de auto.

'Waar gaan we nu heen?' Vraagt Chaise nieuwsgierig. Ik glimlach. 'Ik zei toch dat dat een verassing is.' Zeg ik rustig. Hij kijkt me beteuterd aan. 'Maar ik wil het weten.' Zegt hij met een pruillip. Ik schiet in de lach. 'Geloof me, het is leuker als ik je verras, maar geen zorgen we zijn er bijna.' Zeg ik lachend en stop bij een bos. Chaise kijkt me verbaast aan. 'Wat gaan we hier doen?' Vraagt hij verward.

Ik glimlach. 'Dat zul je wel zien.' Zeg ik mysterieus. De meeste vinden dit bos eng of te dik, daarom weet niemand wat er achter schuilt en is die plaats nog steeds prachtig. Er is geen vervuiling en er zijn geen mensen, de natuur is daar nog steeds de baas.

Ik neem Chaise mee door het bos die meteen mijn hand vast grijpt. Ik reageer niet en trek hem gewoon mee. 'Geen zorgen, het zijn maar bomen en wat je zo gaat zie is dit echt wel waard.' Probeer ik hem gerust te stellen. Hij knikt en al snel komen we aan het einde van het kleine bos. Er achter is een groot en verlaten, maar prachtig strand.