ជុងហ្គុកបានមកកន្លែងលក់គ្រឿងសង្ហារឹមជាមួយថេយ៉ុង
ជុងហ្គុក<តើគួរយកមួយណាទៅ?>គេងាកមើលសាឡុងជាច្រើនឈុតដែលបានដាក់តាំង
ថេយ៉ុង<យកសាឡុងមួយឈុតនោះទៅល្អទេ?>ថេយ៉ុងចង្អុលទៅសាឡុងឈើមួយដែលមានក្បាច់យ៉ាងស្អាត
ជុងហ្គុក<យកមួយនឹងហ៎?ស្អាតដែលតាស៎>ជុងហ្គុកក៏ដើរទៅមើលសាឡុងនោះតែម្ដង
ថេយ៉ុង<ចង់បានដែរទេ?ចាំបងទិញឲ្យ>គេនិយាយតិចៗព្រោះមើលទៅរាងល្អិតដូចជាចង់បានដែរ
ជុងហ្គុក<ពិតមែនហ៎?តែខ្ញុំចង់ទិញឲ្យម៉ាក់ខ្ញុំដាក់ក្នុងផ្ទះ>
ថេយ៉ុង<រើសយកមួយណា ចាំបងចេញលុយ> ជុងហ្គុងលោទៅថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងមួយខ្សឺតជាការអរគុណ
ថេយ៉ុង<ចេះស្វីតអីណា~~~>រាងក្រាស់គ្រវីក្បាលហើយក៏ដើរទៅតាមសំណព្វរបស់គេ
ល្ងាចបន្តិចជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ គេទម្លាក់ខ្លួនដោយហត់នឿយ
ជុងហ្គុក<សង្ឃឹមថាគាត់នឹងពេញចិត្ត>សំដៅលើសាឡុងដែលពួកគេបានទៅទិញថ្ងៃមិញនេះ
ថេយ៉ុង<ហើយចុះបងវិញនោះ?ហេតុអីបងមិនទទួលអ្វីនឹងគេ?>គេច្រណែនហើយ
ជុងហ្គុក<ចុះបងចង់បានអីដែរ?>គេដឹងហើយថារាងក្រាស់ចង់សំដៅលើអ្វី
ថេយ៉ុង<យប់នេះគ្មាននរណានៅផ្ទះទេ បងចង់>គេក៏ទាញរាងតូចឲ្យអង្គុយលើគេ
ជុងហ្គុក<ខ្លួនស្អុយណាស់ទៅងូតទឹកសិនទៅចាំនិយាយបន្តទៀត>រាងតូចក៏រើចេញពីភ្លៅគេ
ថេយ៉ុង<ងូតទឹកជាមួយគ្នាវិញទើបសប្បាយ>
ជុងហ្គុក<អត់ទេ~ខ្ញុំទៅងូតមុនហើយ>រាងតូចរត់ឡើងទៅលើបាត់ ថេយ៉ុងមិនមាត់បានត្រឹមតែញញឹមហើយឡើងតាមក្រោយ~~
# ណាមជុន
ឯណាមជុនវិញបានមកផ្ទះរបស់សង្សារគេ ដើម្បីស៊ុបប្រាយសាឡុងថ្មីជូននាង
រីតា នាងជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលទើបមកពីជនបទ ណាមជុនបានស្គាល់នាងដោយចៃដន្យ ពួកគេទើបតែទាក់ទងគ្នាប្រហែល៥ខែជាងប៉ុណ្ណោះ
