[ក្មេងតូចរបស់បង]
១ឆ្នាំក្រោយរៀបការ
រយៈពេលមួយឆ្នាំដែលពួកគេបានរៀបការជាមួយគ្នា ថេយ៉ុងបានបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងយ៉ាងបើកចំហទៅកាន់មនុស្សទូទៅ មានទាំងអ្នកគាំទ្រនិងអ្នកមិនគាំទ្រ ខ្លះបាននិយាយថាពួកគេមិនសមនឹងគ្នា ហើយអ្នកខ្លះក៏និយាយថាស្នេហាពួកគេគឺមិនអាច
គង់វង្ស ....... តើពួកគេមិនខ្វល់អ្វីនោះឡើយ~
ជុងហ្គុក<ថេយ៉ុងតើបងមិនមានអារម្មណ៍ថាអាម៉ាសទេឬ?តើវាមិនប៉ះពាល់ដល់ការងាររបស់បងទេតើមែនទេ?>សំណួរនេះធ្វើឲ្យថេយ៉ុងគិតបន្តិច ហើយគេក៏ឆ្លើយតបដើម្បីឲ្យជុងហ្គុកសប្បាយចិត្ត
ថេយ៉ុង<វាមិនអីទេ កុំគិតអីដឹងត្រឹមថាបងស្រឡាញ់ឯងទៅបានហើយ>
ថេយ៉ុងញញឹមហើយក៏ទាញរាងតូចមកឱបណែនលើដើមទ្រូងហាប់ណែន
ជុងហ្គុកក៏សប្បាយចិត្តនៅពេលឮពាក្យនោះចេញពីមាត់រាងក្រាស់ តែគេក៏អត់នឹងបារម្ភមិនបានថាតទៅមុខនឹងមានអ្វី
កើតឡើងបន្តទៀតនោះឡើយគេនឹងមិនដឹងថាគួរធ្វើអ្វីនោះទេ ព្រោះបុរសម្នាក់នោះសំខាន់ជាងជីវិតរបស់គេទៅ
ទៀត..
នៅថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍ជុងហ្គុកក៏បានសុំឲ្យថេយ៉ុងជូនគេទៅលេងផ្ទះម៉ាក់ តែដោយសារថេយ៉ុងត្រូវជាប់ការងារជាមួយភាគគី
ក្រុមហ៊ុនដៃគូរកសីុថ្មីទើបខកខានមិនបានជូន
ជុងហ្គុកទៅដោយផ្ទាល់
ថេយ៉ុង<ជុងហ្គុកហា៎ បងសុំទោសណាព្រោះខាងគេណាត់ចំថ្ងៃសម្រាក តែមិនអីទេណាបងនឹងជូនឯងទៅលេងអ្នកម៉ាក់នៅថ្ងៃក្រោយចុះ> ព្រោះតែយល់ថាការងារសំខាន់ជុងហ្គុកក៏មិនបាន
អាក់អន់ចិត្តអីឡើយ
ជុងហ្គុកក៏ទៅមន្ទីរពេទ្យរបស់ណាមជុន(បងប្រុស
បង្កើតថេយ៉ុង)
ជុងហ្គុក<តើបងណាមជុនគាត់ទំនេរទេ?> ជុងហ្គុកសួរទៅកាន់បុគ្គលិកមន្ទីរពេទ្យ
<ចា៎លោកប្រធាគាត់កំពុងតែនៅក្នុងបន្ទប់វះកាត់ !តើលោកជួបគាត់មានការអ្វីដែរ?>
បុគ្គលិកក៏សួរតបមកកាន់ជុងហ្គុកវិញ
ជុងហ្គុក<បាទគឺខ្ញុំចង់ជួបគាត់នឹងហើយ>
