Acı ve Güç

Bölüm 1

    Multimedia: Almeda Kuloğlu

    Ben Almeda Kuloğlu. Bugün hayatımın ikinci dönemine başlıyorum. İtalya'dan İstanbul'a tekrar o kötü anılarımın olduğu yere dönüyorum. Şimdi de uçaktan inmiş çocukluk arkadaşımın yanına Esin'e gidiyorum. Benim döndüğümü duyunca hemen onunla kalmamı teklif etti. Zaten tek kişi yaşıyor. Benim de işime geldi teyzemlerle kalmak istemiyorum hemen kabul ettim. Ücreti ödeyip taksiden indim. Apartmanın önünde beni bekliyordu sarışınım. Koşarak yanıma geldi ve üzerime atlayıp sarıldı. '' Almedaaağmm hoş geldin. Offf nasıl özlemişim seni. Şu sevmediğim vanilya kokulu parfümünü bile özlemişim.'' dedi ve sarılmayı bıraktı. '' Hoş buldum hoş buldum da sen kilo mu aldın ya sarışın'' '' Aşk olsun Almeda daha dur yeni geldin hemen sinir etmelere başladın'' '' Eeee kızım sen de şu parfümüme laf atmayı bırak ya hala alışamadın. Bak her gün senin odanda sıkarım.'' bakmayın Esin'e böyle takıldığıma sadece onun yanında bu kadar rahat ve eğlenebiliyorum. Dışarıdan biri bakınca siyah saçlı, dövmeli, soğuk nevale bir tipimdir. '' Tamam Almeda kuşum kızma kızma. Hadi evimize çıkalım.'' Esin 4 katlı bir binada en üstte çatı katında oturuyor. Tek en üst kat dublex. Bavullarımı alıp apartmana girdik. Asansörün önüne gelince durduk. Ben asansörde ya da kutu gibi odalarda duramıyorum. Hiçbir şeyden korkmam ama tek aptal korkum bu. Çünkü çocukluktan gelen bir travma. 

Geçmiş

Kapı açılma sesini duydum. Hemen odamdan çıkıp annemin yanına gittim. Babam gelmişti. Yine leş gibi içki kokuyor, sallana sallana koridorda yürüyor. Annemin beni arkasına aldı ''Korkma kızım babanın morali bozuk o yüzden böyle hadi sen odana git.'' Koşa koşa odama geldim ve kıyafet dolabımın içine girdim. Dolabımın içeriden kilidi var. Annem yaptırdı. Kilitleyip oturdum ve evet işte yine annemin sesi, çığlıkları, ağlamaları... Kulaklarıma kanatırcasına bastırıyordum, sesleri duymamak için. Babam, annemi dövüyor, bağırıyor...  ''Yine o adama gitmişsin Hülya, yine ondan seni ve çocuğumuzu kurtarması için yardım istemişsin.'' ''Ne olur Halit yalvarırım vurma artık. Yemin ederim bir daha gitmeyeceğim söz veriyorum.'' Annemin çığlıkları arasına babamın tokat sesleri karışmıştı. Ben dolabımın içinde hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Nefesim kesiliyordu artık. Zaten her yer karanlık dolap küçük nefes almam zorlaşıyordu. Sesler kesilmişti. Ben ağlamaya devam ediyordum. Artık hiç nefes alamadım ve gözlerim karardı. Sonrası yok. Uyandığımda annem yanımda uyuyordu. Dolabım kırılmıştı. Annem yine beni kurtarmıştı. Annemin melek yüzü yine mordu. Küçük ellerimi yüzünde gezdirdim ve öptüm. Bazı yerlerde kanları vardı. Yanına kıvrılıp uyumaya devam ettim ve sonra annemin sesini duydum bana yine güzel ninnisini okuyordu içini çeke çeke.

O günden sonra o olay bana travma olarak kaldı. Güzel annemin bağırışları hala kulağımda. Eve girdik ve Esin bana çatı katında bir oda gösterdi. Gayet büyük ve ferah bir odaydı. ''Teşekkür ederim sarışınım. Ben bir duş alayım gelirim yanına.'' ''Tamam kuşum. Ben de aşağıda yiyecek bir şeyler hazırlayayım.'' Kıyafetlerimi yatağa koyup duşa girdim. Ilık su vücuduma değdiğinde irkildim. Karnımdaki morluk sızlamaya, ağrımaya başlamıştı. Dün İtalya'da son kez bir dövüşe çıkmıştım ve rakibim erkekti. Karnıma tekme atmıştı. Daha önce aldığım tekmelerden daha ağır bir darbe almıştım ve bu da hareketlerimi kısıtlıyordu. Dövüşe, teyzemler beni liseyi ve üniversiteyi okumam için İtalya'ya gönderdiklerinde orda başlamıştım. Lisenin ilk iki senesini burada. Son iki seneyi de İtalya'da okudum. Annemin ölümünde sonra içime kapanmış, yalnız, öfkeli ve daha çok şiddet eğilimli olmaya başlamıştım. Ben de bir çözüm olur stres atarım diye İtalya'da bir spor kulübünde dövüş sanatları eğitimi almaya başlamıştım herkesten gizli. Ne teyzemler ne de Esin dövüştüğümü biliyor. İtalya'daki en büyük destekçilerim dövüş hocam  Nikos ve üniversitede tanıştığım Kerem'di. Türk biri bulduğum için çok sevinmiştim ve onunla daha sonra ev arkadaşı olmuştuk. Birlikte antrenmanlara giderdik. Nikos benim hiç olmamış abim gibiydi. Hem dövüş hocam hem abim hem de akıl hocamdı.

Duştan çıkıp giyindim ve aşağı indim. Mis gibi kokular geliyordu. Esin yemek konusunda çok başarılıydı. Mutfağa girdiğimde masayı donatmıştı. ''Oooo sarışınım döktürmüşsün.'' dedim ve bir sarma attım ağzıma. ''Senin için yaptım kız. Bugünlük he başka gün böyle sofra göremezsin ona göre.'' ''Biliyorum biliyorum. Hadi yiyelim çok açım.'' Yemeklerimizi yiyip sofrayı toplamaya koyulduk. Elimden çatal düştü. Onu almak için eğildim ve eğilmez olaydım. İstemesen de ağzımdan ufak bir inilti kaçtı. Karnımdaki morluk ben buradayım diyordu. Esin'in gözünden kaçar mı bu? Tabi kaçmaz. Hemen yanıma gelip bağırmaya başladı ne oldu diye. Şimdi dövüşte oldu desem al sana bir ton laf. Ulan Almeda... ''Almeda ne oldu lan. Kalk bakayım karnını niye tutuyorsun sen? Aç bakayım.'' ''Yok bir şey Esin sancı girdi çok yedim herhalde ondandır.'' diye geçiştirdim. Ama çakal Esin bunu yer mi yemez. ''Ben buna inandım mı peki? Hayırrr.'' dedi ve tişörtümü kaldırdı. ''Almedaaaaaa! Bu ne, ne oldu sana, kim yaptı bunu, hangi şerefsiz, biri mi saldırdı sana? Ah şerefsiz adam benim kuşumun doğmamış çocuklarının katili olacaksın'' diye sıralamaya başladı. Abicim bir sus da motorun soğusun. ''ESİİİNN! Bağırma artık sus bir. Kimse bir şey yapmadı, saldırmadı. Ayrıca ne çocuğu ya. Nereden nereye bağladın.'' Ah garibim bilmiyor ki dövüşçü olduğumu biri saldırsa karşılık verebileceğimi. ''Ne oldu o zaman Almeda? Kendi kendine fantaziler mi üretiyorsun, karnına yumruk mu atıyorsun?'' ''Kızım nereden aklına geliyor böyle şeyler ya. Çok dizi, film izleme sen. Şimdi anlatacağım ama sakin ol.'' Demez olaydım başladı yine bağırmaya. ''Esin dinle. İtalya'ya gidince dövüş sanatları eğitimi almaya başladım. Hem hobi hem stres atmak için. Ara sıra da yaşıtlarımla dövüşe çıkıyordum. Dün de son bir dövüşe çıktım ama kaşımdaki rakip erkekti ve karnıma sert bir darbe aldım. Olan bu. Ben gayet iyiyim. Ağrı kesici alıyorum ve krem sürüyorum.'' ''Ah be kuşum dövüş ne ya insan gider dansa yazılır. Tango yapar, salsa yapar, hip hop yapar.'' ''Esin bak bakayım bana sence benim hayatım o kadar neşeli mi eğlenceli mi gidip dans edeyim, güleyim. Yapmak istemez miyim sanıyorsun. Geçmişimi geride bırakamıyorum. Kendimi yeniliklere açamıyorum, eğlenemiyorum. Üzerinden 10 sene geçmiş olsa da olmuyor.'' Gözlerim acımaya başladı. Hayır ağlamak yok. Ama karşımda ağlayan bir Esin olunca bu pek de kolay olmuyor. Esin sıkıca bana sarılıp konuşmaya başladı.'' Özür dilerim, haklısın, çok özür dilerim. Aferin doğru olanı yapmışsın benim siyah afet kızıma da dövüşmek yakışır. Kim bilir karşındaki adam ne hale düşmüştür.'' dedi. İkimizde gülmeye başladık bir anda. Ah bu duygu değişimleri. ''Neyse Almeda'm sen git dinlen ben buraları toplarım.'' ''Tamamdır. İyi geceler sarışın.'' Merdivenlerden çıkıp çatı katındaki odama girdim. Çantamdan annem ve benim fotoğrafımı koyduğum çerçeveyi çıkarıp komodinin üzerine koydum. Pijamalarımı giyip yatağa attım kendimi. Annemi öpüp ''İyi geceler meleğim'' dedim. Yarın benim için bana göre yeni hayatımın ilk günü. Bakalım beni nasıl sürprizler bekliyor...

LÜTFEN AŞAĞIYI OKUMADAN GEÇMEYİN!

Gençleeeerrr! Herkese selam yeniden buradayım. Eski hikayelerimi kaldırdım ve yeni hesap açtım. Wattpad'de şu ana kadar toplasanız 3 kitap okumuşumdur. Ben buraya daha çok yazmak için geliyorum, kendimi geliştirmek, yazma becerimi ilerletmek için geldim. Tabii ki bu yolda hikayemi beğenmeniz benim için çok önemli. İlgi çekici, farklı bir şeyler yapmaya çalışıyorum elimden geldiği kadarıyla. Bana her konuda fikirlerinizi yazabilirsiniz. Hikayemi nasıl daha ilgi çekici yapabilirim öneri verebilirsiniz. Karakterleri kim yapmayalım fikir verebilirsiniz. Ben ne kadar oy verdiğinizin sayısına ya da yorum sayısına takılmam. Yani kimseye ısrar etmem. Ama emeklerimin karşılığını da almak isterim. Sıfır yorum ya da sıfır beğeni görmek herkesi üzer ve yazma isteklerini, heveslerini kırar. O yüzden bu konuda size güveniyorum. Her bölüm sonu da duyuru yapmayı da sevmem. Önemli durumları yazarım ve fikirlerinizi alırım. İlk isteğim ileride erkek karakterler girecek ve hala kim olmalılar karar veremedim. Karakteristik özellikleri belli ama fotoğraflarını seçemiyorum. Sevdiğiniz oyuncu ve erkekleri söyleyebilirsiniz :))

Bir diğer konu ise bölümleri ne zaman atarım konusu. Her boş zamanımda mutlaka yazarım ve atarım. Belirli gün ve saat diye bir sınırım yok. Sadece hazırlamam gereken ödev ve projeler olduğu zaman yoğun oluyorum. Derslerin online olması işime geliyor yazmaya ve düşünmeye vaktim kalıyor. Bir bakmışsınız bir günde iki bölüm atmışım hiç fark etmez. Şimdiden hepinize teşekkür ediyorum. Fikirlerinizi desteklerinizi bekliyorum. Görüşmek üzereee...