I Want You Back (COMPLETE)

Chapter Thirteen

Luna POV

Nagising akong masakit ang katawan ko lalo na ang ibabang bahagi ng katawan ko. Pagbangon ko na nigas ako sandali ng makita wala ako sa kwarto namin at wala akong saplot.

'Lord ano tong pinasok ko' swerte at wala si Dylan sinabunotan ko ang sarili ko 'ang rupok  mo Luna bat ka nagpadala' bigla namang nag init ang pisngi kong maalala ang mga nangyari kahapon "Aaaaahhhhhh tanga tanga tanga" habang patuloy na sinasabunotan ang sarili

"Luna anong ginagawa mo sa sarili mo" mabilis na lumapit sa akin si Dylan at hinawaka ang dalawang kamay ko gamit lang ng isang kamay at yung isang kamay ni hinahaplos ang buhok ko.

"Dylan Sorry Sorry Sorry" paulit ulit kong sabi sa kanya. "Sorry Sorry Sorry" hindi ko na mapigilang makaiyak habang patuloy parin akong humihingi ng tawad "bat ka humihingi ng tawad sa akin ako ng dapat ang humingi ng tawad sayo. I am sorry kasi tinike advantage kita kahapon pero hindi ako nagsising ginawa ko yun" sabi niya totoo pa tong narinig ko humingi siya ng tawad? At wait hindi siya nag sising ginawa niya yun.

"Paano si Angela diba mahal mo siya at " hindi ko na tapos ang sinasabi ko ng bigla siyang mag salita "At ano Luna dahil ba kay Maximo" biglang nagdilim ang itsura ng mukha niya "Hindi naman yun ang sasabihin ko at bakit naman nasali si Max sa usapan" hindi siya kumibo pero nakatingin parin siya sa akin "Alam kong nagaway kayo ni Angela dahil sa amin ng mga bata at gusto kong maayos ang kung ano man sainyo" pero alam ko sa sarili kong iba ang gusto kong mangyari pero ayaw ko naman maging selfish.

Hindi parin siya nagsalita pero nagulat ako ng bigla hinalikan niya ako sa mga labi ko ng madalian bago dinikit ang noo niya sa noo ko "ba.. bakit mo yun ginawa? " nauutal kong tanong sa kanya "wag mo ng itanong kasi kahit ako hindi ko alam ang sagot" at hahalikan niya sana ako ulit nag biglang bumukas ang pinto

"Mommy daddy ready na ang breakfast" sabay na sabi ng kambal nang dahil sa gulat ko na itulak ko si Dylan ng malakas kaya nahulog ito sa kama "Aray ko" reklamo nito "Sorry sorry" hindi naman ako makalapit sa kanya para tulongan siyang tumayo kasi wala akong damit.  Ang dalawa man ay tawa lang ng tawa "nako maryosep" si manang habang nakatakip ang mga kamay sa bibig

Parang gusto kunalang lamunin ng lupa dahil sa sobrang hiya "manang paki dala na po ang mga bata sa baba please" pakiusap ko hindi man ito nag dalawang isip at inakay na ang dalawa paalis ng kwarto. Nahiga ulit ako sa kahihiyan.

"get off me Dylan" sabi ko kasi bigla itong pumatong sa akin "alam mo may sarap pa sa breakfast" naka ngising sabi niya

"Anong pinagsasabi mo gyan tumigil ka nga at pwede ba umalis ka nga sa ibabaw ko naghihintay na ang mga bata" at tinulak siya ulit at tumayo agad pero na paupo ulit ako wala kasing lakas ang mga binte ko. Narining kong tumawa si Dylan sa likod ko

"Anong tinatawa tawa mo gyan kasalan mo kaya ito! I swear hindi kana makakaulit" at sinibukan ko ulit tumayo pero sadyang wala talagang lakas ang mga binti ko.

"swerte ko at sinulit ko kahapon pero kung magbago man ang isip mo" binuhat niya ako at pinaupo sa kandogan niya "hindi noh" pero alam kong namumula na ang mukha ko.

"Hoy anong ginagawa mo, Dylan ahh" hindi ko mapigilang maungol ng minansahe ang mga hita ko napapapikit ako sa sarap ng pagkakamansahe niya. Napamulat nalang ako ng magasalita ito "Masakit din ba ito" nanlaki ang mata ko dumapi ang kamay nito sa gitnang bahagi ng katawan ko kaya tinampal ko ang mga kamay niya para maalis ito.

"malamang masakit yan ikaw ba naman paulit ulit araruhin." tumawa lang ito at pinagpatuloy ang mag mansahe sa hita at mga binti ko kaya inirapan ko lang siya.