Medya Çağla.
Sessizlik.
Olan şey buydu. Tam 1 dakika 4 saniyedir kimseden çıt çıkmıyordu.
-Bunu giyebilirsin.
Ah, konuşmuştu.
Verecek cevap bulamamıştım. Gülümsemekle yetindim. Kafamı çevirmeden birkaç saniye de olsa adamın gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. Böylesine bir iyilik ile telafi ettiği için mutluydum.
Kazağı inceledim. Krem rengi balıkçıl yaka bir kazaktı. Beğenmiştim. Heyecanla giydim ve sahneye çıktım. Ellerimin titremesi kemanla buluştuktan sonra durmuştu ve geriye notalarla bezenen güzel melodiler kaldı.
Seyircilerden birisi de o adamdı. Elinde tuttuğu kırmızı şarabı, ve üzerindeki siyah beyaz takımla bir iş adamını andırıyordu. Dikkatli gözleri keskindi. Bir bitter çikolata kadar yoğun ve akışkan. Gözlerimi kaçırdım. Böyle düşünmek çok yanlıştı.
Son dörtlükte gözlerimi kapattım ve kendimi tamamen kemana verdim. Notalara uymayarak içimden geldiği gibi çaldım. Çoğu zaman böyle yapardım. Müzik notalardan değil, hislerden oluşmalıydı.
Sahneden indim, kemanımı kılıfına koydum ve kabanımı giydim. Mekandan dışarı çıkarak bir taksi durdurdum ve bu lüks yerden kendi çöplüğüme dönerek ayrıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Dünya Arasında (ASKIDA)
Novela JuvenilBütün kalbine işlemiş bu adam kalbinin kapılarını kilitleyerek mi çıkmıştı ordan?Başka kimse girmesin diye? Yoksa açıkmı bırakmıştı kalbinin kapılarını? Gelen geçen doldursun diye? 27 yaşındaki Çağla'nın normal denilecek bir hayatı vardı. Geçmişini...
