Medya Çağla.
+++
Ertesi gün depremle uyanıyorum.İnsanların bağırışlarını duyuyorum.Kendimi hemen dışarıya atıyorum.Kalbim yerinden çıkmak istercesine atıyor.Hava sabaha yakın. Saat 6 civarında olmalı.Sakinleşmeliyim ama bu gözümün önünde yuvası yıkılan aileleri görünce pekte mümkün olmuyor.Yıkılan binaların dumanıyla etrafı görmem daha da zorlaşıyor.Bağırıyorum , ağlıyorum , sesim bağırışlar içinde kayboluyor.Sonra başımı yukarı kaldırıyorum. bir mavi ışık hüzmesi görüyorum.Sonra bir kadın beliriyor karşımda...Tek bir cümle söylüyor ''Tek bir yanlış , son olabilir.''
+++
Nefes nefese uyanıyorum.Göğsümde tonlarca ağırlık varmışcasına kasılıyorum.Rüyamdaki kadının sesi beynimin içinde dolaşıyor ... ''Tek bir yanlış , son olabilir.'' .Gözüme takılan ayna ile beraber sözü unutuyorum.Sönmek üzere olan şöminenin ışığı alnımdaki teri farkettiriyor.Üstümdeki kalın yorgandan kurtulup doğruluyorum.Arkamdan kovalayan biri varmışcasına lavaboya koşuyorum.Suyla yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime bakıyorum . Son zamanlarda hep aynı tür rüyaları görüp duruyorum ve bu beni endişelendiriyor...
+++
Sabah oluyor.Israrla çalan kapının sesiyle uyanıyorum.İsteksizce kapıya doğru yöneliyorum.Kapıyı açtığımda tek gördüğüm şey karşı taraftaki kırmızı bina oluyor.Zili çalıp kaçmışlar düşüncesiyle kapıyı kapatıyorum.Kapının arasında bir ayak görmemle kapıyı kapatma düşüncelerim son buluyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Dünya Arasında (ASKIDA)
Roman pour AdolescentsBütün kalbine işlemiş bu adam kalbinin kapılarını kilitleyerek mi çıkmıştı ordan?Başka kimse girmesin diye? Yoksa açıkmı bırakmıştı kalbinin kapılarını? Gelen geçen doldursun diye? 27 yaşındaki Çağla'nın normal denilecek bir hayatı vardı. Geçmişini...
