dark wings |taekook✔️

21

Merhabaaa

Bence bu bölüm beklemediğiniz bir şey olacak

Bir de lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin ben onları okumayı çok seviyorum :*

İyi okumalar💜

***

Yerden kalkıp resmen sürünerek yanına gittim. O kadar halsiz görünüyordu ki gözlerini zar zor açık tutmasına rağmen hâlâ bana bakmayı sürdürüyordu, kollarını yerde iki yana açıp gelmem için işaret etti. Dediğini yapıp sol tarafına yerleştim, benim hâlâ göğüs ağrım vardı ve kendimi inanılmaz yorgun hissediyordum.

"Şimdi uyumamız gerek." Dedim kırış kırış olmuş gömleğinin üzerinden göğsünü okşayarak.

"Canın yanıyor mu Kim?"

"Evet. Senin?"

"Evet, ama umrumda değil. Çok yorgunum."

"Uyuyalım."

"Benim odamda."

"Aklım yerinde değil diye benden yararlanmaya mı çalışıyorsun?" Dedim alayla.

"Senden yararlanamayacak kadar halsizim öyle düşün." Dedi gülüp başımı okşayarak.

"Uyumamız gerek."

"Benim odamda."

"Tamam lanet olası, tamam."

Gözlerimi devirip bedenimi güçlükle de olsa doğrulttum ve benden pek bir farkı olmayan Jeongguk'u odasına kadar takip ettim. Yorganı kenarı çekerek önce kendisi uzandı sonra da boşta kalan yere pat pat yaparak benim gelmemi işaret etti. Tedirgin de olsam o yorgunlukla çıkıp başka bir yere gidemeyeceğim için sözünü dinleyip yanına yerleştim.

"Keşke yatak daha küçük olsaymış." Dedi başını bana doğru çevirirken.

"Ne alaka şimdi?"

"Yatak daha küçük olsaydı seninle daha yakın olurduk."

Gözlerimi devirip arkamı döndüm.

"Şimdi hiç sırası değil Efendi Jeon."

Birkaç saniye sonra belime dolanan koluyla beni kendine doğru çekip bedenlerimizi iyice birleştirdi. İtiraz etmemiştim, işime gelmişti sevdiğim adamla aynı yatakta sarılarak uyumak, gerçi arkadan sarılması ne kadar güvenli orası tartışılırdı ama...

Parmak uçları hafifçe karnımı okşarken çenesi da omzumla boynumun arasında yerini almıştı. Sıcak nefesi kulağıma çarparken sanki vücudum ikinci bir bağlanma evresine giriyorcasına ateş basmıştı. Birkaç dakika benimle ufak ufak uğraştıktan sonra durduğunda uyuduğunu anlamıştım. Hissettiğim aşırı doz yorgunluk ve huzurla birlikte ben de onun ardından kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***

"KİM UYAN! UYAN ÇABUK UYAN!"

Yatakta haldır huldur dürtülmem sonucu göz kapaklarımı hızlıca araladım. Jeongguk karşımda her zamanki şıklığıyla duruyor fakat normalden farklı olarak yüzünde düz bir ifade değil de panik bir ifade vardı. Onu ilk kez bu derece endişeli görmüştüm.

"Bir sorun mu var?"

"Mağara patlayacak! Çabuk git buradan!"

"J-jeongguk ne diyorsun sen?"

"Ya kalk git diyorum işte çabuk! Bu enerjiye senin bedenin dayanmaz. Çabuk hadi git. Akşam ilk iş senin evine geleceğim tamam mı? Git şimdi."