dark wings |taekook✔️

ÖZEL(1/2)

Ağlayarak geldim bu iki ayda çokça özlemişim burayı

30k özel bölüme hoş geldiniz dostlar

İyi okumalar💜

***

Adain 1 yaşında

"Sevgilim? Taehyung, hayatım kollarım uyuştu. Uyanın."

Kulağıma dolan kısık, isyan dolu sözler nedeniyle araladım gözlerimi. Söylediklerine anlam kazandırmak adına, açık olan tek gözümle etrafıma bakınca sağ kolunun üzerine yatmış bebeğimizi görüp gülümsedim. Oh, sanırım sol koluna da ben yattığım için sızlanıyordu. Esneye esneye doğruldum yatakta.

"Baba kız esir aldınız kollarımı." dedi gülümseyerek.

"Kollarının bizi kucaklamaktan başka bir işi mi var Efendi Jeon?"

"Asla."

Elini tekrar belime atıp beni hızla göğsüne doğru çektiğinde yanlışlıkla ağzımdan çıkan bağırtı nedeniyle Adain'den mırıltılar duyulmaya başlamıştı.

"Of uyanmasın Jeongguk, pış pış yap."

"Bırak uyansın, uyumak için mi doğdu?"

Göremeyeceğini bilsem de gözlerimi devirip yaslı olduğum göğsüne bir öpücük bıraktım. Bebeğimizle o kadar güzel ilgileniyordu ki arada kıskanmıyorum desem yalan olurdu. Parmaklarını saçlarıma iliştirip yavaş yavaş okşamaya başladı, mayışmıştım. Daha yeni uyanmama rağmen bu huzur ve rahatlık sebebiyle tekrar tekrar uyuyabileceğimi düşündüm, tabii minik bebeğimizin çığlıkları duyulmasaydı.

Panikle yerimden kalkıp yatağın diğer tarafına geçerek kucağıma aldım onu. Bir yıl geçmesine rağmen hâlâ alışamamıştım ağlamasına, sanki kötü bir şeyler olmuş gibi hissediyordum. Halbuki o yalnızca bir bebekti ve ağlaması kadar normal bir şey yoktu. Alışacaktım, istemediği mamayı yedirirken kırmızıya dönen gözlerini görmeye alıştığım gibi buna da alışacaktım.

"Şştt...Ağlama bak baba burada."

Sırtına pat patlayarak odanın içinde tur atmaya başladığımda biraz olsun azalmıştı sesi, genel olarak gürültücü bir bebek değildi ama sabahları uyanınca böyle huysuz oluyordu benim gibi. Jeongguk ve benden aldığı özellikler o kadar fazlaydı ki cidden Tanrı çok dikkatle döşemişti onu, minnettardım. Jeongguk ile doğal yollardan bir çocuk sahibi olamayacağım halde şu an, genetik olarak sadece bizden oluşan bu özel bebeğe sahiptik ve bunun için minnettardım.

"Bana ver ilgileneyim, sen de sütünü hazırla."

"Hayır." dedim yüzümü buruşturarak, çünkü burnuma gelen koku oldukça keskindi. "Sen altını değiştir ben sütünü hazırlayayım." diyerek düzelttim ve kucağına uzattım minik bedeni. Çoğunlukla alt değiştirme işini ona veriyordum çünkü nedenini asla bilmediğim bir şekilde bebeğimiz beni tekmeliyordu ve müsaade etmiyordu yardımcı olmama. Babacı işte ne olacak. Gerçi ben de babaydım ama olsun.

Onları odada yalnız bırakırken mutfağa gidip Prenses Olivia'nın bize verdiği, bitki özlerinden elde edilmiş sütü hazırlamaya başladım. Adain özel bir bebek olduğundan şimdilik beslenme ve hastane gibi ihtiyaçlarını ahiretten karşılıyorduk. Biz meleklerin iç yapısı insanlara göre çok daha değişik olduğundan bebeğimiz için bu yöntem daha etkiliydi. Hem ayrıca Prenses Olivia'nın özel olarak hazırladığı bu süt, anne sütünden bile daha zengin bir içeriğe sahipti.

Bebeğimizin sütünü ve bizim de tostlarımızı hazırladıktan sonra gelmeleri için seslendim. Çıplak üstü, altındaki bol gri şortuyla mutfağa gelen adamı, eğer kucağında bebeğimiz olmasaydı oracıkta yiyebilirdim. O ise etkilendiğimi anlamış gibi bana muzip bir gülümseme sunarak başımın üstünden öptü.